غلامرضا امامی در حاشیه بازدید از بیست و هشتمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران به خبرنگاری خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، گفت: بنده این رویداد فرهنگی را تبریک می‌گویم و خوشحالم که نمایشگاه به خوبی برگزار و از آن استقبال قابل توجهی شده است. اقبال زنان، مردان، جوانان و نوجوانان به آن بسیار شایسته است. نمایشگاه موعدی است که سالی یک بار برپا می‌شود و افراد بسیاری در آن شرکت می‌کنند و می‌بینم که مردم با دست‌های پر حاوی کتاب و با چشمان پرشور از آن خارج می‌شوند.

طبقه‌بندی آثار سردرگمی بازدیدکنندگان را کاهش می‌دهد

وی با پیشنهاد برخی تغییرات در نمایشگاه عنوان کرد: بنده سال‌ها پیش به مقام‌های فرهنگی و مسئولان برپایی این رویداد فرهنگی پیشنهاد دادم که چه قدر خوب است که در نمایشگاه، کتاب‌های تازه از آثار قدیمی جدا و از این ازدحام جلوگیری شود. در همه جای دنیا در نمایشگاه‌ها آثار جدید را جدا از آثار قبلی عرضه می‌کنند تا از سردرگمی بازدیدکنندگان کاسته شود.
 
این نویسنده و مترجم بیان کرد: گله دیگر من از گردانندگان نمایشگاه به شما که خبرگزاری ایبنا و منعکس‌کننده مشکلات اهل‌قلم به‌شمار می‌آیید، این است که قبلا برای نویسندگان یک فضای مناسبی برای استراحت و پذیرایی در همین سرای اهل قلم وجود داشت که آنها می‌آمدند و در یک فضای خوبی می‌نشستند و استراحت می‌کردند، اکنون متاسفانه نمی‌دانم مکانی که برای تجمع اهل قلم پیش‌بینی شد، کجاست؟

خبرنگار ایبنا در پاسخ به این پرسش بیان کرد که امسال سالن تکریم اهالی قلم این مکان آسایش و استراحت نویسندگان را برعهده دارد و فضایی طراحی کرده که نویسندگان و اهالی قلم بتوانند ساعاتی را به گفت‌وگو با دیگر نویسندگان اختصاص دهند.
 
امامی با اشاره به حضور فراوان کودکان خردسال اظهار کرد: با همه کمبودها، اما استقبال از نمایشگاه خوب است و می‌توانم بگویم این رویداد فرهنگی به لحاظ استقبال از آن یکی از بزرگترین نمایشگاه‌های جهان است. با وجود این استقبال من امیدوارم نواقص این رویداد مهم فرهنگی با پشتکار و تلاش مسئولان برطرف شود. همچنین بنده در بازدیدی که از آن داشتم، مشاهده کردم که انبوهی کودک به همراه والدین خود در نمایشگاه شرکت کردند. چه‌قدر خوب بود که این نمایشگاه مانند بسیاری از نمایشگاه‌های دنیا مکانی در آن تعبیه می‌شد که پدر و مادرها فرزندان خود را به آن بسپارند و با فراغ‌بال از غرفه‌های نمایشگاه دیدن کنند.

خواندن و ادبیات آدمیان را به هم نزدیک می‌کند

وی درباره مکان نمایشگاه و کمبودهای آن گفت: نکته دیگری که به نظرم می‌رسد این است که تلاش کنند فضای سبز مکان برگزاری نمایشگاه افزایش یابد. زیرا این سنگ‌ها در این نور آفتاب چندان خوشایند نیست. با همتی که مسئولان انجام دادند توانستند در این فضا امکاناتی ارائه دهند و نمایشگاه را برپا کنند و باعث شدند سیل جمعیت مشتاق بتوانند سالی یک بار در یک رویداد فرهنگی شرکت کنند و من می‌بینم افراد از هر قشر و رده سنی با بسته‌های کتابی که با ذوق در دست دارند، از نمایشگاه خارج شوند. بنابراین این استقبال که حرکت مبارکی است، شایسته تدارک امکانات بیشتری است.
 
این داستان‌نویس درباره شعار نمایشگاه «خواندن، گفت‌وگو با جهان» گفت: خواندن خوب است، اما به نظرم در مرحله نخست باید با خودمان گفت‌وگو داشته باشیم. زیرا اگر خودمان با هم گفت‌وگو نداشته باشیم، نمی‌توانیم با جهانیان گفت‌وگو کنیم. بنده اخیرا کتابی ترجمه کردم از اومبرتو اکو، فیلسوف معروف ایتالیایی با عنوان «سه قصه» که داستان سه نفر(چینی، شوروی و آمریکایی) را روایت می‌کند که به کره ماه می‌روند. این سه تن چون با هم گفت‌وگو نمی‌کنند بین آنها دعوا درمی‌گیرد. پس از دعوا متوجه می‌شوند که هر سه نفر یک حرف و درخواست داشته‌اند و یک نیاز را بیان می‌کردند.
 
امامی با اشاره به تاثیر خواندن و ادبیات در نزدیکی آدم‌ها بیان کرد: بنده احساس می‌کنم برای گفت‌وگو با جهان به قول ناصر خسرو «خلق همه یکسره نهال خدایند هیچ نه بر کن تو زین نهال و نه بشکن» یعنی همه مردم نهال خدا هستند. مساله مهمی که باید به آن توجه کنیم این است که خواندن و ادبیات آدم‌ها را به هم نزدیک می‌کند و زمینه گفت‌وگو را فراهم می‌آورد و دیوارهای جهل و تعصب را از مقابل دیده و دل برمی‌دارد. از این رو خواندن مقدس است و حال این که یک طرف گفت‌وگو مسلمان باشد و برای این قشر خواندن از قرآن مجید شروع شده و نخستین آیه‌ای که بر پیامبر عظیم شان ما نازل شده «اقرا» بود یعنی بخوان و رسالت پیامبر با خواندن آغاز شد و آخرین آیه که در قرآن آمده کلمه «الناس» است، یعنی بخوان برای مردم.

کتاب جز آگاهی‌بخشی به خلق جهان گناهی ندارد!

وی درباره منشا آشوب‌ها در جهان افزود: به همین دلیل به نظر بنده آنهایی که بخوانند و اهل خواندن باشند هرگز جان انسان‌ها را نمی‌گیرند و گروه‌هایی همچون داعش، طالبان بوکو حرام در هر لباس و هر کشوری با خواندن قهر هستند. این دشمنان تمدن و فرهنگ نخستین کاری که می‌کنند کتاب‌ها و کتابخانه‌ها را آتش می‌زنند، این حرکت آنها نشان می‌دهد دشمن آگاهی خواندن است. زیرا کتاب که گناهی ندارد و جز آگاهی‌بخش به خلق جهان به کسی ضرری نمی‌رسد. به گمان من آنهایی که ستم می‌کنند و جهان را به آشوب می‌کشند و زنان، کودکان و جوانان را از زندگی محروم می‌کنند، اگر کتابی را ورق می‌زدند و می‌خواندند هرگز به این کارها دست نمی‌زدند.

این مترجم با پیشنهاد به شهرداری در توسعه کتابخوانی اظهار کرد: خواندن برای این است که نخست دنیای خودمان را کشف کنیم و سپس دنیای دیگران را. امیدوارم در این مسیر مردم و فرزندان ما بیشتر کتاب بخوانند. اما دریغ، متاسفانه در حال حاضر در کشور ما با آن تمدن و پیشینه، کتاب با شمارگان 500 یا 400 نسخه منتشر می‌شود. هم این‌جا من از مقام‌های شهرداری کشور خواهش می‌کنم از آن‌جا که میلیون‌ها تومان صرف نوسازی بناهای همین شهر می‌کنند و تابلوهایی را به در ودیوار می‌زنند، اگرچه اقدام قشنگی است، اما لطف بفرمایند و از هر کتاب 100 نسخه برای کتابخانه‌های شهر خریداری کنند تا حداقل این شمارگان کتاب تکان بخورد.

امامی با اظهار تاسف از شماگارن کتاب عنوان کرد: من این‌جا اعلام خطر می‌کنم آمار انتشار یک عنوان کتاب 400 نسخه است و چرا نهادهای مسئول برای این مشکل کاری نمی‌کنند؟! از طرفی بر دامن شهرداری گردی نمی‌نشیند اگر از هر کتاب 100 یا 200 نسخه بخرد و میان کتابخانه‌های شهر و مساجد توزیع کند. از طرفی صداوسیما ضرر نمی‌کند که  برنامه‌هایی را برای ترویج و معرفی کتاب نمایش دهد. سزاوار این کشور این شمارگان کتاب نیست و جای شرم دارد.