مجید غلامی جلیسه در مراسم بزرگداشت رضا کیانیان گفت که؛ کیانیان یکی از معدود هنرمندان بزرگ کشور است که در ثبت تجربیات خود در قالب کتاب بسیار موفق عمل کرده است و کتابهای این هنرمند بر چند نسل تاثیر میگذارد. کیانیان نیز در این برنامه گفت که برای لذت شخصی کتاب مینویسد و بنابراین از مردم توقعی برای تعریف کردن از کتابها ندارد.
کیانیان در ثبت تجربیات خود موفق بوده است
مجید غلامی جلیسه، مدیرعامل خانه کتاب در این مراسم گفت: خانه کتاب برای بررسی ظرفیتهای موجود در حوزههای مختلف و برای بهبود وضعیت کتابخوانی در کشور، مدام کار کارشناسی انجام میدهد. پس از این مطالعات کارشناسی، به این نتیجه رسیدیم که سلسله برنامههایی را با حضور استادان، نخبگان و پیشکسوتان حوزههای مختلف هنر به ویژه تئاتر و سینما، که در زمینه انتشار کتاب موفق عمل کردهاند، در بیست و هشتمین نمایشگاه بین المللی کتاب تهران برگزار کنیم.
وی افزود: برای عملیاتی کردن این برنامه، سالنی در نمایشگاه با عنوان «کتاب و هنر» طراحی شد. از زمان شروع بیست و هشتمین نمایشگاه کتاب تا به امروز چند برنامه موفق از جمله رونمایی از کتابهای جدید استادانی چون داریوش ارجمند و داریوش اسدزاده، را برگزار کردیم. استاد رضا کیانیان نیز یکی از هنرمندان مطرح کشور است که در زمینه تالیف و انتشار کتاب موفق عمل کرده است.
غلامی جلیسه در ادامه با اشاره به این نکته کیانیان در ثبت تجربیات خود برای دیگران بسیار موفق عمل کرده است، گفت: انتشار کتاب یعنی انتشار عقاید و همچنین انتشار تجربههایی که میتواند برای دیگران مفید باشد. تدریس در دانشگاه میتواند بر یک یا در نهایت دو نسل تاثیر بگذارد اما با تالیف کتاب میتوان بر چندین نسل تاثیر گذاشت.
حوزههای نویسندگی کیانیان
مدیرعامل خانه کتاب همچنین در بخش دیگری از سخنرانی خود گفت: رضا کیانیان در دو حوزه مختلف کتاب نوشته است که یکی از این حوزهها خاطره نگاری است. این هنرمند کتابهایی منتشر کرده که شامل مجموعه گفتوگوهایش با بازیگران و هنرپیشگان نسلهای قبل از خود است.
غلامی جلیسه همچنین اضافه کرد: دیگر حوزه نگارش کیانیان، کتاب کردن تجربههای خود از هنر است. همانگونه که بیان کردم کتابهای این هنرمند عزیز، در هر دو حوزه ماندگار و تاثیرگذار هستند.
برای لذت شخصیام مینویسم
بخش دیگری از این برنامه به سخنرانی خود کیانیان اختصاص داشت. وی درباره دلایل خود برای نگارش کتاب گفت: من تمام کارهایم چه در زمینه بازیگری، عکاسی، مجسمه سازی و نگارش کتاب را برای لذت شخصیام انجام میدهم. حال اگر دیگران هم از این آثار لذت ببرند که چه بهتر!
وی افزود: من هیچگاه از مردم انتظار نداشتهام که بیایند و کتابهای من را خریداری و مدام از آنها تعریف کنند. عدهای که مدام تکرار میکنند که ما برای مردم و به خاطر مردم مینویسیم، به خاطر مردم موسیقی میسازیم، برای مردم بازی میکنیم و حتی به خاطر مردم رییس شدهایم، اینها از مردم انتظار دارند که کاری برای آنها بکنند و یا تحویلشان بگیرند. من اما اینگونه نیستم.
نویسندگی را مدیون برادرم هستم
بازیگر سریال «کلاه پهلوی» در بخش دیگری از سخنرانی خود گفت: من نوشتن را مدیون برادرم داود کیانیان هستم. داود از من 9 سال بزرگتر است و یک گروه تئاتر دارد. ایشان به بازیگران و شاگردان خود مدام میگفت که حرفهایتان به هم را بنویسید و به هم بدهید. من هم که در گروه داود بازی میکردم از این ایده بسیار آموختم.
بازیگران چند بار میمیرند و چند بار زندگی میکنند
کیانیان در بخش دیگری از سخنرانی خود با اشاره به سخنی از حسین الهی قمشهای گفت: روزی آقای الهی قمشهای را دیدم که با عدهای از کنار فرهنگسرای ارسباران میگذشت. من سلام کردم و ایشان من را شناخت و به اطرافیان خود گفت، میدانید فرق ما و کیانیان و همکارانش چیست؟ و بعد خود پاسخ دادند که بازیگران چند بار زندگی میکنند و ما فقط یکبار.
بازیگر نقش عبدالله بن زبیر در سریال «مختارنامه» همچنین اضافه کرد: من به این کلام استاد الهی قمشهای اعتقاد کامل دارم. برای اینکه وسعت جهان را به طور کامل بچشیم، یکبار زندگی کردن کم است. فقط من این جمله را به کلام استاد الهی قمشهای اضافه میکنم که ما چندبار هم میمیریم. به خاطر همین چند بار مردن هم با مرگ و با عزرائیل رفیق شدهایم.
تلویزیون کتاب را خوب معرفی نمیکند
کیانیان در بخش دیگری از سخنرانی خود ایدههایی را برای ترویج کتابخوانی در میان مردم به این شرح بیان کرد: من یکبار در برنامهای در شبکه چهار ایدههایی را برای ترویج کتاب بیان کردم که البته چندان توجهی به آن نشد. معمولا در تلویزیون کتاب و کتابخوانی را خوب معرفی نمیکنند و فقط همین جمله را در همه برنامهها تکرار میکنند که «کتابخوانی خوب است».
این هنرمند در ادامه اظهار کرد: یکی از پیشنهادهای من برای ترویج کتابخوانی این بود که در سریالهای تلویزیونی طراح صحنه بیاید و در صحنه و دکور یک کتابخانه هم طراحی کند و یا مثلا روی میز کتاب بگذارد یا شخصیتها در مواقعی کتاب در دست بگیرند.
کیانیان ایده دیگر خود برای ترویج کتابخوانی را اینگونه گفت: همچنین میتوان برای مجرمانی که در زندان هستند و محکومیتهای زیاد دارند، بستههای کتاب به آنها داده و بعد از مطالعه از آنها امتحان بگیرند و اگر قبول شدند از مدت محکومیت آنها کم کنند. همه جرمها به دلیل ناآگاهی است، بنابراین ما اگر این مجرمان را آگاه و با دانش کنیم در اصل از جرم و جنایت در کشور کم کردهایم.
با اختراع سینما از جهان واقع دور شدهایم
حبیب احمدزاده، داستاننویس، فیلمنامهنویس و مستندساز نیز یکی دیگر از سخنرانان مراسم تقدیر از رضا کیانیان بود. وی در بخشی از سخنرانی خود گفت: از اواخر قرن 19 و اوایل قرن 20 که سینما اختراع و فراگیر شد، ما انسانها از چیزی که قرار بود در جهان واقعی باشیم، آگاهانه فاصله گرفتیم.
وی افزود: همه ما دوست داریم که فقط و فقط در سینما قهرمان باشیم و نه در زندگی واقعی. به عبارتی همه دوست داریم مانند ژان والژان تبدیل به قهرمان انسانیت شویم اما هیچ هزینهای برای آن نپردازیم. بسیاری از کسانی که وارد حوزه بازیگری سینما میشوند، تنها شهرت برایشان اصل اساسی است و هیچ چیز دیگری اهمیت ندارد.
کیانیان با بدبختی مردم عکس نمیگیرد
نویسنده رمان «شطرنج با ماشین قیامت» در بخش دیگری از سخنرانی خود با انتقاد از برخی اهالی سینما که رفتار مناسبی با عامه مردم ندارند، گفت: متاسفانه برای بسیاری از اهالی سینمای ایران شهرت تنها اصل اساسی است و معدود کسانی در این طیف هستند که در زندگی واقعی خود یک انسان واقعی به تمامی معنای کلمه باشند.
نویسنده فیلمنامه «اتوبوس شب» اضافه کرد: رضا کیانیان یکی از معدود اهالی سینمای ایران است که در زندگی واقعی خود نیز یک انسان به تمام معناست. برای رضا کیانیان سینما هدف نیست، بلکه وسیله است، بنابراین شهرت برایش بیمعنی است و با بدبختیهای مردم عکس نمیگیرد. از آن طرف قضیه هم باید بگویم که کیانیان هیچگاه خود را قهرمان خوشبختی مردم نمیداند.
نظر شما