به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) کیمیایی در این نشست امضای کتاب «سرودهای مخالف ارکسترهای بزرگ ندارند» گفت: من عذرخواهی می‌کنم، فعلاً خرده بیماری‌ای دارم. درد دیسکم اذیتم می‌کند اما اگر قرار باشد حرف بزنم درباره جهان تکه تکه شده صحبت می‌کنم؛ این که ادبیات به یک گوشه‌اش و سینما و هنرهای دیگر به گوشه‌ای دیگر از آن نگاه می‌کنند.
وی افزود: ادبیات، جهان دیگری است و با همه زوایا و پیچ و خم‌های فکری آدم‌ها کار دارد. وقتی به نوشتن روی می‌آوری هر آنچه زندگی بر تو روا داشته بر نوشته خود روا می‌داری. یعنی بدین شکل که وقتی برای سینما می‌نویسید، باید بگویید این کار برای فلان سن است و موضوعات مختلفی را که در جامعه جاری است بیان می‌کنید اما ادبیات چنین نیست.
نویسنده کتاب «جسدهای شیشه‌ای» ادامه داد: ادبیات به همان شکل که پر از توقع از تو نویسنده است، درگیر در پیچ و خم واژه‌هاست. موضوع مهمی که در کتاب «جسدهای شیشه‌ای» به آن برخوردم مستعمل شدن واژه‌هاست. به طور مثال شما فکر کنید «عشق»ی را که حافظ به آن شکل ترسیم کرده به عشق کوچه و بازار می‌رسد و این واژه مستعمل می‌شود و دیگر آن معنای عشق را ندارد.
این کارگردان سینما اضافه کرد: آن رفاقتی که من می‌گویم یک داستان دیگر شده. مثل دست گردن یکدیگر انداختن و شب زنده‌داری و این حرف‌ها. آن رفاقت و آنچه فکر می‌کنیم می‌توانیم آن را بنویسیم همه هستی رمانت را می‌برد. یا همه هستی رمانت را عشق می‌برد. تو نویسنده فکر می‌کنی با این واژه‌ها ارتباط برقرار کرده‌ای درحالی که در سینما وقتی می‌گویی جاده باید آن جاده را ببینی، یک جاده است و همه چشم‌ها هم آن را می‌بینند. شما در دو جمله تصاویر مختلفی برای همه خوانندگانت داری. اما در ادبیات میزان دانستگی‌ها، فهمیدگی‌ها و فهمندگی‌ها با یکدیگر فرق دارد.
کیمیایی گفت: به هر روی خیلی خوشحالم که توانستم در این سن دو سه رمان به این شکل داشته باشم. موضوع زبان نیز مهم است و این‌که چگونه از گله رمنده واژه‌ها بیرون بیایی و زبانی برای خودت پیدا کنی. نوشتن ساده نیست. یعنی به نظر می‌رسد نوشتن ساده نیست در حالی که خیلی هم ساده است. خوشحالم از این‌که می‌خوانید و همواره آماده‌اید برای خواندن و این برای من تاجی است.
جشن امضای کتاب «سرودهای مخالف ارکسترهای بزرگ ندارند» عصر دیروز 30 فروردین در مؤسسه فرهنگی هنری مکتب تهران برگزار شد.
دوشنبه ۳۱ فروردین ۱۳۹۴ - ۰۸:۳۷
نظر شما