بیست و پنجم فروردینماه روز بزرگداشت عطار نیشابوری است و شایسته است که هر سال در این روز، وضعیت عطارپژوهی در یک سال، تحلیل و بررسی شود و چشمانداز پژوهش دربارهی عطار ترسیم شود.
همچنین گزیده و شرح و تحلیل آثار عطار رونق خوبی داشته است و سی عنوان کتاب دربارهی کرامت، عشق، سلوک عرفانی، تاثیر قرآن بر آثار عطار، تحلیل خواب و رویا در آثار عطار، بررسی سبکشناسانهی آثار عطار و مقایسهی عطار با سنایی، مولوی، بابا افضل و سهروردی منتشر شده که در سی هزار شمارگان انتشار یافته است.
محمدخانی افزود: در میان آثار عطار، در سال گذشته، منطقالطیر و تذکرهالاولیاء بعد از دیوان بیشترین مخاطب را در میان آثار عطار داشته است و این توجه در کشورهای دیگر هم به همین شکل است و منطقالطیر عطار به زبانهای اسپانیایی، ژاپنی، ایتالیایی و روسی در دست ترجمه و تحقیق است که امیدواریم به زودی منتشر شود.
محمدخانی در باب جایگاه عطار در ادب فارسی و توجه بیشتر به آثار او گفت: زمانهی عطار و قرن ششم هجری از ادوار بسیار ممتاز شعر فارسی است که هم از حیث کیفیت و هم کمیت آثار و تعداد شاعران بزرگ، ویژگی خاصی دارد. در این سده بزرگانی چون نظامی و انوری و سنایی و عطار و خاقانی به شعر فارسی مایه و پایهی بلندی بخشیدهاند و زمینهساز ظهور قلههای شعر فارسی یعنی سعدی و مولوی و حافظ بودهاند که تاثیر عطار بر این نامداران بیهمتا، بر اهل ادب پوشیده نیست. عطار تاثیری کم نظیر بر عرفان اسلامی و فرهنگ ایرانی داشته است و او نخستین شاعری است که عرفان را به طور مبسوط به زبان شعر بیان کرد و داستانهای عارفانه را به شعر رواج داد.
محمدخانی ادامه داد: دهه گذشته با انتشار آثار عطار به تصحیح و شرح دکتر محمدرضا شفیعیکدکنی و دکتر تقی پورنامداریان و دکتر رضا اشرفزاده و دیگر استادان برجستهی ادبیات فارسی، نقطهی عطفی در تاریخ عطارپژوهی بوده که در شناساندن عطار در ایران و جهان بسیار موثر بوده است.
وی اظهار امیدواری کرد: دانشگاه فردوسی مشهد و مرکز عطارشناسی در نیشابور اهتمام بیشتری به عطارپژوهی داشته باشند و با انتشار فصلنامه یا سالنامهی عطارپژوهی، در معرفی این عارف و شاعر بزرگ فارسی گامهای نوینی بردارند و روز بزرگداشت عطار را با همکاری نهادهای ادبی در ایران و مردم و رایزنیهای فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در خارج از کشور با شکوهتر برگزار کنند تا ارزش و اهمیت عطار بیشتر شناخته شود.
نظر شما