رايزني فرهنگي ايران، به مناسبت تجلیل از مقام و جایگاه جامی، شاعر نامی ایران نشستی ادبي «عبدالرحمن جامی؛ آثار و نمونههای هنری از شعر» را در سالن مركز مطالعات ايرانشناسي اين رايزني در دمشق برگزار كرد.
فخری بوش، در ابتداي اين نشست به شرح حال جامی، شاعر نامی ایران و معرفی شخصیت وی پرداخت و گفت: نام جامی، نورالدين عبدالرحمن الجامي بن نظامالدين احمد بن محمد دشتي اصفهاني است. وی از بزرگترین شعرای عصر تيموريان است كه در قرن نهم هجری قمری میزیست. جامي در روستای خرگرد در نواحي ایالت جام خراسان در سال 817 هجری قمری به دنیا آمد و وفاتش در سال 899 در شهر هرات، بود. علیرغم اضطرابات شدیدی آن دوران، ادبیات و شعر فارسی رونق داشت و اهتمام به ادبیات و تصوف در این سرزمین، بسیار بود.
فخری بوش در بخش دیگری از سخنان خود با اشاره به جایگاه ادبی جامی که بزرگترین شاعر فارسیگوی در عهد شاهرخ، پسر تيمور لنگ بود، گفت: نباید نادیده گرفت که شعرای فارسیزبان زیادی در آن دوره وجود داشتند. از مهمترین شاعران آن دوران میتوان به شيخ آذر طوسي، خيالي بخاري، ابن حسام، امير شاهي سبزاوي، عصمت بخاري، كاتبي ترشيزي، شاه نعمتالله ولي، يحيى سيبك نيشابوري و لطفالله نيشابوري، اشاره كرد.
این استاد دانشگاه در سخنان خود به آثار جامی نیز اشاره كرد و گفت: از جمله آثار گرانبهاي جامي ميتوان سلسلة الذهب، سلامان و ابسال، تحفة الاحرار، نفحات الانس، بهارستان، الدرة الفاخرة علی فصوص الحکم لابن عربی، لیلی و مجنون، خردنامه اسکندری، یوسف و زلیخا و ... را نام برد.
وي در پایان سخنانش گفت: جامی به سبکهای مختلف شعری شعر سروده است که از جمله آنها ترجیعبند، مربع و تلمیع هستند.
سپس حجتالاسلام سالمپور از نمایندگی دفتر مقام معظم رهبری در سوريه در سخناني در مورد جایگاه عقل و علم در ادبیات فارسی، مقایسه ادبی و فکری بین شعرایی مانند فردوسی، سعدی، حافظ، و جلالالدین رومی و اثر آن در تغییر جامعه سخن گفت.
اين جلسه همزمان با آغاز هشتادویکمین دوره آموزش زبان فارسي در رايزني فرهنگي ايران در دمشق برپا شد.
نظر شما