اسلام‌شهر، پاکدشت، تهران و شمیرانات، دماوند، رباط‌کریم، ری، شهریار، فیروزکوه، ورامین، کرج- اشتهارد، ساوجبلاغ، طالقان و نظرآباد، شهرستان‌های استان تهران هستند که نویسنده این کتاب به آنها پرداخته است.
«عمارت‌های باغ فردوس، کلاه فرنگی، شمس‌العماره، عمارت دیوان‌خانه و مسعودیه»، «دارالفنون»، «کاخ‌های گلستان، صاحبقرانیه، مرمر، سرخه حصار، بهارستان»، «برج میلاد»، «حوض‌خانه باغ قدیم نگارستان»، «بنای تاریخی سردرباغ ملی»، «شهرک سینمایی غزالی»، «پارک‌های تهران (جمشیدیه، ساعی، قیطریه، بهاران، کودک ملت، خواجوی کرمانی و ...)»، «کلیساهای سورپ سرکیس (بزرگ‌ترین کلیسای ارامنه تهران)، تادئوس، طاطائوس، انجیلی، سورپ گئوورگ، حضرت مریم و میناس مقدس»، «باغ وثوق‌الدوله»، «تپه باستانی قیطریه»، و غیره از جمله جاذبه‌های گردشگری معرفی‌شده پایتخت ایران در این کتاب هستند.
در ادامه کتاب «تهران و البرز» که هفتمین شماره این مجموعه را تشکیل می‌دهد، جاذبه‌های گردشگری و تاریخی دیگر شهرستان‌های استان تهران به تفصیل معرفی شدهاند.
آن‌چه که در این کتاب درباره وجه تسمیه استان تهران می‌خوانیم، چنین است: «استان تهران با رودخانه‌ها و چشمه‌های پرآب، یکی از نخستین نقاط استقرار اقوام مهاجر آریایی و بومی فلات مرکزی و همواره مورد توجه بوده است. شهر ری واقع در حومه شهر تهران، یکی از شهرهای مهم ایران در طول تاریخ به شمار می‌رفته است. این شهر بر سر راه ابریشم قرار داشت و در طول تاریخ در متون بسیاری، از آن با عناوینی چون رَغَه، رَگا، رهگِس و ری یاد شده است. در زمان حکومت سلوکوس (سرسلسله پادشاهان سلوکی) زلزله‌ای مهیب ری را به ویرانه تبدیل کرد و سپس بر ویرانه‌های آن، شهر جدیدی ساخته شد که اُروپوس نامیده شد، چون موطن سلوکوس بود. در سال 617 هجری قمری مغولان ری را غارت کردند و در سال 1200 هجری قمری آقامحمدخان قاجار تهران (قریه‌ای در حاشیه ری) را تصرف کرد و 9 سال بعد از آن را به عنوان پایتخت خود برگزید. از آن پس از شهرت ری کاسته و بر شهرت تهران افزوده شد. براساس یکی از نظریه‌ها، اصل واژه تهران، کهران بوده و که به معنی گرم، به ته تغییر یافته است و ران نیز به معنی جا و مکان است.»
همچنین درباره جاذبه‌های فرهنگی این استان در این کتاب آمده است: «استان تهران با داشتن موقعیت‌های مناسب و امکانات فراوان اقتصادی، فرهنگی، علمی و اجتماعی، سال‌هاست که به استانی مهاجرپذیر تبدیل شده است. اقوام مختلف از سراسر ایران در استان و خصوصا شهر تهران ساکن شدهاند و آداب و رسوم و آیین‌های محلی را نیز همراه با خود به این منطقه آورده‌اند. در نتیجه آداب و رسوم تهران، ترکیبی از تمام آیین‌ها و ویژگی‌های اجتماعی زندگی ایرانی است.» (صفحه 21)
فهرستی از هتل‌ها و مهمان‌پذیرهای استان همراه با نشانی و شماره تماس آنها، نقشه استان و جدول مسافت‌های بین شهری، مطالب و محتوای ادامه این کتاب را تشکیل می‌دهند.
منابع «سری کتاب‌های گردشگری استان‌های کشور»، از مرکز آمار ایران، وزارت کشور، سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، موسسه گیتاشناسی، پایگاه ملی علوم داده‌های زمین، دانشنامه تاریخ معماری و شهرسازی ایران‌زمین، دانشنامه جهان اسلام، دایره‌المعارف ایرانیکا و دایره‌المعارف بزرگ اسلامی جمع‌آوری شدهاند.
چاپ نخست کتاب «تهران و البرز» تالیف مژگان سبزیان با همکاری سهیل دلشاد (کارشناس فرهنگ و تاریخ) در 30 صفحه، شمارگان 2 هزار نسخه و بهای 13 هزار تومان از سوی گروه پژوهشی انتشارات کامل چاپ و منتشر شده است.
نظر شما