کتاب «ایران: شهرها، مسیرها، کاروانسرا ها»با همکاری و مشارکت رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در رم منتشر شد.
این اثر که نویسندگان آن «الساندرا دچزاریس»، «لئورا ولریا فرتی» و «حسن اصانلو» بوده اند؛ ما حصل سفرهای تحقیقاتی گروه های دانشگاهی معماری دانشگاه ساپینزا شهر رم به ایران و همکاری علمی و برگزاری کارگاه های آموزشی ایشان با دانشگاه سوره و مؤسسه آموزش عالی علاء الدوله سمنانی گرمسار بوده که رایزنی فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در ایتالیا نیز در ویراستاری متون و چاپ آن مشارکت داشته است.
در معرفی این اثر علمی «قربانعلی پورمرجان» رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در ایتالیا، «کارلو چرتی» وابسته فرهنگی سفارت ایتالیا در ایران، «جووانی ماریا ویانلو» رئیس دفتر روابط بین الملل دانشگاه ساپینزا شهر رم، «پیر اوستیلو روسی» مدیر گروه DiAP در ابتدای کتاب مقالاتی را ارائه داده اند و «الساندرا دچزاریس» و «حسن اصانلو» مقدمه کتاب را به رشته تحریر درآوردهاند.
در بخش معرفی این اثر آمده است: این کتاب با استمداد از مجموعه متون و تصاویر عکس برداری شده؛ به همراه طرح ها و پیش طرح های ساده و یادداشت برداری ها به توصیف پیچیدگی مکان ها، تنوع گونه شناختی؛ غنای معماری و ظرافت راه کارهای زیست محیطی به کار گرفته شده ساکنین فلات قاره ایران می پردازد. متون و نمونه هایی که با دقت و توجه فراوان گردآوری و بررسی گردیده و به طور تؤامان می توانند به عنوان ابزار تأویل و توصیف معماری ایران به خدمت گرفته شوند. توصیف شهرها و چشم اندازهایی که موجبات تعمیق کیفیت حفظ این غنای معمارانه را بدون از کف رفتن اصالت اش، با بهره گیری از آن در معماری نوین ایران فراهم می آورد.»
رایزن فرهنگی کشورمان در ایتالیا در معرفی این اثر نوشته است:
فرهنگ(Cultura) پرقدمت ایرانی؛ همچون دیگر فرهنگ های بشری، جامه ای از تجسم مادی اندیشه حاکم بر خود را در بر دارد که از آن به تمدن(civiltà) ایرانی تعبیر می گردد. این جامه بر اندام قدرت مندی دوخته شده است که از فرط قدرت، درشت اندام و پهناور و از فرط پهناوری، اندام ها و شهرهایش دور از هم بوده اند. نقش و نگار کهن این جامه، جاده ابریشم و کاروان سراهای ایرانی، نگین های آراینده بر مسیر این نقش و نگار بوده اند.
به همان میزان که گستردگی تار و پود بخش اعظم جاده ابریشم در قلمرو فرهنگ ایرانی نشان گر تمدنی با قدرت پایدار می باشد که فرهنگ گفتمان و تعامل صلح آمیز با دیگر فرهنگ ها و تمدن ها را در دستور کار داشته است؛ کاروان سراهای ایرانی در فواصل کوه ها و بیابان های ایران زمین هر جا که می توانست بارویی بنا شود به جای قلعه و بارو نشانگان راه هایی حاوی رمزگان مبادلات تجاری و فرهنگی به جای استعمار و چپاول؛ صلح به جای جنگ و مهمان نوازی و تسامح و تساهل در جای فرهنگ خراج ستانی و دیوار سازی پیرامون خود بوده است.
نظر شما