به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) به نقل از اداره‌کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، محمد سیمزاری نویسنده و پژوهشگر حوزه قصه و نمایش کودک با بیان این مطلب در یک نشست تخصصی توضیح داد که قصه‌گویی به موجودات بی‌جان قصه‌ها جان می‌بخشد و اگر این اتفاق به وجود نیاید مخاطب پا به پای قصه‌ی شما حرکت نخواهد کرد.
وی در این نشست با موضوع «کاتارسیس در جریان قصه‌گویی» که در حاشیه‌ی هفدهمین جشنواره بین‌المللی قصه‌گویی در کرمانشاه برگزار شد، کاتارسیس را حالتی روحی توصیف کرد که در خواننده یا شنونده یک قصه پس از همراه شدن با شخصیت‌ها و فراز و نشیب‌های داستان یا هر اثر هنری ایجاد می‌شود و البته گفت: در قصه‌گویی برای رسیدن به این حالت باید چهار ویژگی در قصه‌گو وجود داشته باشد.
سیمزاری، بیان احساس مناسب، حالت چهره و فیزیک بدن را چهار ویژگی اصلی یک قصه‌گوی خوب برشمرد. این کارگردان تئاتر به قصه‌گوها توصیه کرد که ابتدا چندین بار قصه‌ی خود را برای کودکان و نوجوانان بازگو و با قهرمانان داستان خود زندگی کنند، آن گاه پای در مسیر جشنواره بگذارند.
وی هم‌چنین در بخشی از این نشست و در پاسخ به پرسش یکی از قصه‌گویان مبنی بر تفاوت‌های قصه‌گویی ایرانی‌ها و خارجی‌ها برای اجرای قصه بر روی صحنه به اظهار نظر پرداخت و گفت: محدودیت‌های قصه‌گویان کانون به ویژه خانم‌ها به دو محدودیت اصلی یعنی محدودیت‌های دینی و اعتقادی و رعایت شان مربی‌گری بازمی‌گردد تا جایگاه مربی در ذهن کودکان و اعضای مراکز کانون خدشه‌دار نشود.
سه‌شنبه ۲۸ بهمن ۱۳۹۳ - ۱۷:۲۴
نظر شما