به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، علیرضا حسن‌زاده، رئیس پژوهشکده مردم شناسی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، با اعلام این خبر گفت: در تاریخ معاصر مطالعات مردم شناسی کشورمان توجه کمی به ابعاد اخلاقی روش شناسی و تحقیق در مطالعات مردم شناسی شده است.
وی افزود: جای گفتمان ابعاد اخلاقی دانش مردم شناسی آن گونه که در تاریخ معاصر و کلاسیک این رشته مشاهده می‌شود و در ساختار قدیمی آن که نزد چهره‌های برجسته‌ای همچون ابوریحان بیرونی دیده می‌شد خالی است.
به گفته این مردم شناس، مرامنامه اخلاقی مطالعات مردم شناسی بر این نکته که دانش مردم شناسی در ارتباط با موضوع‌های مورد تحقیق خود باید به چه اصولی توجه و با پرهیز از آسیب زدن به کرامت انسانی چگونه در خدمت قرار گیرد تمرکز دارد.
حسن زاده، دانش مردم شناسی درایران را برخلاف برخی از کشورها فاقد ریشه‌ها و خاستگاه استعماری دانست و افزود: با این حال وجود چنین مرامنامه‌ای می‌تواند حوزه‌هایی چون مردم شناسی غیر علمی را با دغدغه‌های اخلاقی این رشته در زمینه پژوهش و به ویژه ساخت گفتمان‌های مردم شناختی در فضای علمی و عمومی آشنا کند و از سوی دیگر به اصلاح نخبه گرایی علمی که به پیش داوری درباره مردم می‌پردازد و بدون درک دیدگاه آنان درباره آنها سخن گوید، کمک کند.
رئیس پژوهشکده مردم شناسی با اشاره به تاریخ معاصر ایران اظهار داشت: طی صد و پنجاه سال گذشته هر چند وقت یکبار شاهد شکل‌گیری گفتمان‌های شبه علمی مردم شناسی در ساختارهای علمی یا شبه علمی بوده‌ایم که البته برخی از آنها دچار پیش داوری و نقض اصول اخلاق علم بوده‌اند.
وی افزود: پژوهشکده مردم شناسی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، به منظور تدوین این مرامنامه از مردم‌شناسان شاخص کشور که دارای تجربه‌های ارزشمندی در زمینه مردم‌شناسی هستند و دانش‌پژوهانی که به بحث درباره رابطه علم و اخلاق پرداخته‌اند کمک خواهد گرفت.
دوشنبه ۸ دی ۱۳۹۳ - ۱۶:۵۳
نظر شما