به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) به نقل از روابط عمومی موسسه فرهنگی هنری و انتشارات مرکز اسناد انقلاب اسلامی، این مرکز در پی رسالت فرهنگی خود اقدام به بازخوانی کتاب خاطرات آیت‌الله غیوری، برای مخاطبان و علاقه‌مندان کرده است.
 
کتاب «آئینه‌دار مهر» که در برگیرنده خاطرات آیت الله غیوری است از سوی محمدرضا سرابندی تدوین شده و در سال 1392 با توجه به استقبال از آن تجدید چاپ شد.
 
در قسمت‌هایی از این کتاب چنین می‌خوانیم:
 
«آیت‌الله غیوری از روحانیونی به شمار می‌رود که نقش بسزایی در همراهی با نهضت حضرت امام و تحمل زندان و سال‌ها تبعید داشت. ایشان در سال 1309 هجری شمسی در خانواده‌ای متدین در شهر نجف‌آباد متولد شد. پدر ایشان، کاسب و به زهد و تقوا مشهور بود.
 
سید علی غیوری پس از طی تحصیلات ابتدایی، از طریق منبرهای حجت‌الاسلام صالحی نجف‌آبادی، به طلبگی علاقه‌مند شد و فراگیری دروس حوزوی را از سال 1325، در اصفهان آغاز کرد. تا سال 1327 در نهایت فقر و تنگدستی در این شهر به تحصیل ادامه داد و پس از آن به مدرسه حاج ملا صادق در قم عزیمت کرد. آغاز آشنایی ایشان با مسائل سیاسی به واسطه آشنایی با حضرت امام خمینی (ره) بود. ایشان در همان زمان به تدریس در مدرسه جامعه تعلیمات اسلامی و تبلیغ در روستاهای اطراف قم پرداخت.
 
آیت‌الله غیوری در سال 1341 به دعوت عده‌ای از اهالی شهر ری و تایید حضرت امام به آنجا رفت و با کمک خیرین آن‌جا، مسجد، مدرسه و صندوق قرض‌الحسنه‌ای را برای مردم تاسیس کرد که عملکرد بسیار موفقی داشت. ایشان در اداره  این موسسات سعی می‌کرد از افراد مبارز و هوادار امام استفاده کند، از جمله در دعوت از سخنرانان برای مسجد امام حسن عسکری (ع)، ذکر نام حضرت امام را شرط می‌کرد که به همین علت چند بار به کلانتری محل احضار شد و مورد بازجویی قرار گرفت. همچنین آیت‌الله غیوری در جلساتی با حضور دیگر روحانیون مبارز نیز شرکت می‌کرد که بعدها پایه و اساس جامعه روحانیت را تشکیل داد. در این جلسات، چگونگی کمک به زندانیان سیاسی و خانواده‌های آنها بررسی شده، اقداماتی در این زمینه انجام گرفت.
 
آیت‌الله غیوری به هنگام تدارک رژیم برای برگزاری جشن‌های تاجگذاری در سال‌های 50-49، مسجد امام حسن عسکری(ع) در شهر ری را به یکی از کانون‌های فعال مبارزه و توزیع اعلامیه تبدیل کرد. ساواک با ردیابی اعلامیه‌ها، ایشان را دستگیر کرد. ایشان پس از تحمل چند ماه شکنجه و زندان آزاد شد و آزادی او از زندان با توجه به محبوبیتی که در بین مردم شهر ری داشت، با استقبال شایانی همراه بود. به دنبال ادامه فعالیت‌های سیاسی آیت‌الله غیوری پس از آزادی از زندان، ایشان در سال 1352 مجددا دستگیر و به جرم شرکت در جلسات جامعه روحانیت به سیرجان تبعید شد و در آنجا با تشکیل جلسات مذهبی، سخنرانی، تربیت طلاب و نوشتن تفسیر قرآن، فعالیت‌های فرهنگی - سیاسی خود را ادامه داد.

آیت‌الله غیوری، پس از بازگشت از تبعید، ضمن ادامه مبارزات، همپای انقلابیون تا پیروزی کامل به عضویت کمیته استقبال از حضرت امام در آمد. پس از پیروزی انقلاب، اولین سمت ایشان مسوولیت تشکیل کمیته‌های انقلاب شهر ری بود، سپس از جانب امام به عنوان نماینده ولی فقیه در کشورهای آفریقایی منصوب شد که در این دوره خدمات شایان توجهی مانند تاسیس بیمارستان، مدرسه و مراکز گسترش اسلام در آفریقا انجام داد. ایشان پس از مدتی از سوی حضرت امام به نمایندگی ولی فقیه در سازمان هلال احمر منصوب شد و در تاسیس سازمان اقتصادی و جمعیت تعاون اسلامی نقش بسزایی داشت.

آیت‌الله غیوری پس از رحلت امام خمینی (ره)، عهده‌دار شهریه حضرت آیت‌الله خامنه‌ای شد و علاوه بر آن، از طرف مقام معظم رهبری، مسوولیت رسیدگی به امور مالی دانشگاه آزاد اسلامی، مسوولیت جامعه روحانیت شهر ری، بنیاد نور، بنیاد هدایت، موسسه خیریه باقیات‌الصالحات و تعدادی دیگر از بنیادها را نیز بر عهده داشت.
 
با مرور خاطرات آیت‌الله سید علی غیوری، نقش روحانیون جوان و میزان گرایش آنها به نهضت امام خمینی و همچنین شرایط دشوار طلبگی در سال‌های آغازین نهضت امام خمینی، به خوبی آشکار می‌شود. اهمیت این خاطرات به ویژه از آن نظر است که ایشان نخستین کسی بود که توانست حضرت امام خمینی را در مورد پرداخت شهریه به طلاب متقاعد سازد و بدین ترتیب مرجعیت ایشان را تحکیم نماید. نقش آیت‌الله غیوری در جمع‌آوری و پرداخت وجوهات حضرت امام و ارتباط ایشان با سایر طلاب، بسیار موثر بود.»

در حقیقت این خاطرات از آن نظر که نحوه تلاش راوی را در زمینه سامان‌دادن به فعالیت‌های مذهبی مردم شهر ری و یا به هنگام تبعید در سیرجان، بیان می‌کند، جالب توجه است. از طرف دیگر به دلیل ارتباط راوی با جامعه روحانیت و اقداماتی که ایشان برای سرپرستی از خانواده زندانیان انجام می‌داد، بسیار باارزش است. فعالیت‌های راوی پس از انقلاب، از جمله نمایندگی حضرت امام در آفریقا،‌ سازمان هلال احمر و سرانجام تاسیس بنیادهای خیریه و تحت پوشش قرار دادن ایتام و نیازمندان و... همگی حکایت از روح بزرگ و ایثارگر ایشان و همچنین توانایی خستگی‌ناپذیر برای خدمت به نظام اسلامی، مسلمین و مردم این سرزمین دارد.
 
آیت‌الله طالقانی در وصف ایشان گفته بود «در میان روحانیون، هیچ کس به اندازه آقای غیوری در دوران زندان به ملاقات بنده نیامده بود» و آیت‌الله هاشمی رفسنجانی نیز در خاطرات خود بیان می‌کند «هر گاه برای ما مشکلی از نظر تعقیب نیروهای امنیتی رژیم شاه پیش می‌آمد، به منزل آیت‌الله غیوری در شهر ری می‌رفتیم.»

کتاب «آئینه‌دار مهر» در بردارنده خاطرات آیت‌الله غیوری است. خاطرات ایشان طی چندین جلسه مصاحبه‌ حضوری و در فاصله‌ سال‌های 1382-1374 در مرکز اسناد انقلاب اسلامی و جلسات متعددی در سال‌ 1385 در معاونت فرهنگی و پژوهشی موسسه‌ خیریه‌ باقیات‌الصالحات انجام شده است. خاطرات اولیه که از سوی مرکز اسناد انقلاب اسلامی و بر اساس توالی زمانی و موضوعی سازماندهی شده بود، با مصاحبه‌های تکمیلی معاونت فرهنگی و پژوهشی موسسه‌ خیریه‌ باقیات‌الصالحات با آیت‌الله غیوری، تلفیق و تکمیل شد.
 
چاپ دوم کتاب «آئینه‌دار مهر» با تدوین محمدرضا سرابندی در 287 صفحه،‌ شمارگان یک‌هزار و 200 نسخه و با بهای 7 هزار و 600 تومان از سوی مرکز اسناد انقلاب اسلام چاپ و منتشر شده است.