من در نیشابور نسخهای از دیوان ابن یمین را پیدا کردم و در این 15 روز از روی آن نسخهای برای خود نوشتم. از آن پس این فکر در من قوت گرفت که یک کتابخانه بزرگ دایر کنم ... 6 سال بعد، از طرف پدرم مامور خراسان شدم. در آنجا کتابخانه شیخ عبدالحسین پسر شیخ عبدالرحیم بروجردی را خریداری کردم.
بعدا هم کتابهای میرزا ارسطو منشی کنسولگری روس را خریدم و کتابخانه خود را با این کتابها بوجود آوردم پس از آن هر کجا میشنیدم که کتاب خطی هست به سراغش رفتم. در این راه شهرتی بهم زدم، به طوری که برای فروش کتاب قدیمی و خطی به من مراجعه میشد هر کس هر چه کتاب داشت میخریدم ... در سال 1336 قمری [1297 خورشیدی] که پدرم درگذشت این خانه را که خود من در آنجا متولد شدهام به کتابخانه اختصاص دادم ... کتابها را تا نخواندهام به کتابخانه تحویل ندادهام ...»
اینها خاطرات بزرگمردی است که گنجینه کمنظیر خود را 8 دهه پیش بر آستان قدس رضوی وقف کرد تا همگان در همه ادوار از آن بهره بگیرند. هشت دهه پس از آن، امروز، کتابخانه و موزه ملی ملک با گشایش تالارهای جدید کتابخانه، امکاناتی روزآمد و متفاوت را در اختیار پژوهشگران گذاشته است.
اکنون پس از پنج سال عملیات پیوسته ساختمانی که بدون تعطیلی خدماترسانی فرهنگی و همزمان با پذیرش مخاطبان کتابخانه و موزه صورت گرفته، یکی از بخشهای معماری ساختمان پایان یافته است. بر همین اساس، با گشایش سازه الحاقی ساختمان، سه طبقه تازه کتابخانه با بهرهگیری از طراحی مدرن و تجهیزات روزآمد گشایش یافته است.
بدین ترتیب، گستره خدمات کتابخانهای این مجموعه در قلب تهران، از 300 به 1460 متر مربع افزایش مییابد. از این مجموعه یک طبقه ویژه به محققان و دو طبقه به مطالعهکنندگان اختصاص دارد.
نظر شما