طالقانی در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در این باره اظهار کرد: متاسفانه هیچ‌گاه موزعان در پیوند میان حلقه‌های «ناشر» و «کتابفروش» به‌عنوان یک صنف به رسمیت شناخته نشده است؛ این موضوع معضلی است که باعث شده است بسیاری از حقوق موزعان پایمال شود.

وی در ادامه سخنانش، گفت: معضل نامبرده باعث می‌شود که این قشر از جامعه (موزعان) امنیت اقتصادی نداشته باشند در نتیجه فعالیت آنها در عرصه نشر نوعی ریسک محسوب می‌شود. به طور مثال ممکن است کتاب‌ها در فرایند توزیع از شهری به شهر دیگر، در باربری صدمه ببینند این در حالی است که هیچ فرد، اُرگان یا نهادی این آسیب‌های احتمالی را به گردن نمی‌گیرد.

این موزع ادامه داد: متاسفانه گاهی اوقات شاهدیم که کتابفروشان چک‌های بلندمدت به موزعان می‌دهند که در اغلب موارد نیز برگشت می‌خورند! بسیاری از مواقع پیش آمده است که به‌عنوان یک موزع، سال‌ها برای نقد شدن چک کتابفروش معطل شده‌ام به‌گونه‌ای که دیگر آن پول، ارزش خود را از دست داده است!

طالقانی عنوان کرد: متاسفانه در چنین شرایطی وقتی کتابفروش می‌بیند که هیچ‌گونه کادر اجرایی و حمایتی پُشت موزعان وجود ندارد، بسیاری از حقوق موزعان را نادیده می‌گیرند.

وی افزود: پیشنهاد می‌کنم برای رفع این معضل، موزعان نیز به‌عنوان یک صنف به رسمیت شناخته شوند و از سوی نهادهای دولتی تحت حمایت‌های مادی و معنوی قرار بگیرند؛ در این صورت، این قشر از جامعه نیز دارای اتحادیه و هیات‌مدیره می‌شوند و اگر با مشکلاتی مواجه شوند، برای حل آنها از طریق صنف و به صورت قانونی اقدام می‌کنند.

این موزع در پاسخ به این پرسش که «برخی ناشران معتقدند اغلب موزعان به صورت سلیقه‌ای عمل می‌کنند؛ به این معنا که موزعان بیشتر با ناشرانی کار می‌کنند که درصد بیشتری برای آنها درنظر می‌گیرند و کتاب‌هایشان پُرفروش است. آیا شما این موضوع را تایید می‌کنید؟» گفت: بله من قبول دارم که اغلب موزعان با ناشرانی قرارداد می‌بندند که کتاب‌های پُرفروشی دارند؛ البته این موضوع کاملا طبیعی است چرا که موزعان نیز برای گذران زندگی خود و امرار معاش ناگزیرند که کتاب‌هایی را از ناشران خریداری کنند که مخاطبان بیشتری دارند. از طرف دیگر کتابفروشان نیز خواهان کتاب‌هایی هستند که پُرفروش‌اند.

طالقانی به این پرسش که «تصور نمی‌کنید فرایند مذکور باعث می‌شود بازار نشر مملو از کتاب‌های حوزه ویژه‌ای شوند و کتاب‌های سایر حوزه‌ها از دید مخاطبان مغفول بمانند؟» پاسخ مثبت داد و گفت: پیشنهاد می‌کنم برای رفع این معضل، ناشران تازه‌کار در چاپ‌های کتاب‌هایشان دقت بیشتری داشته باشند و با مولفان و مترجمانی قرارداد ببندند که کتاب‌هایشان پیش از چاپ، در یک فرایند کارشناسی شده، ارزیابی شوند؛ در این صورت کتاب‌های این گروه از ناشران (ناشران تازه‌کار) نیز با اقبال عمومی مواجه می‌شوند و موزعان برای همکاری با آنها تمایل پیدا می‌کنند. 

*در این زمینه بخوانید:
(1) آموزگار: نسبت تعداد ناشران به کتابفروشان منطقی نیست/ تمرکز 75 درصد صنعت نشر در پایتخت (اینجا)
(2) مدیر انتشارات منادی تربیت: توزیع کتاب گرفتار حلقه‌های غیر صنفی و مجاری نامناسب است (اینجا)
(3) مدیر فروش انتشارات دانشگاه صنعتی شریف: بعضی ساندویچ‌فروش‌های دیروز، دنبال پخش کتاب رفته‌اند! (اینجا)
(4) حسن سرشتی: توزیع کتاب در کشور در انحصار قشر خاصی از پخشی‌هاست (اینجا)
(5) رُهبانی: ناکارآمدی شبکه توزیع، زمینه تولید و نشر کتاب‌های کم‌ارزش را فراهم‌تر می‌کند (اینجا) 
(6) محبی: با افزایش تقاضای کتاب، شبکه توزیع خودبه‌خود فعال می‌شود (اینجا)
(7) علی بیک: نسبت کتابفروشی‌ها به ناشران استاندارد نیست/شبکه توزیع کتاب باید ساماندهی شود(اینجا)
(8) توکل صدیق: چرخه اقتصادی کتابفروشی‌ها، جوابگوی هزینه‌های آنها نیست(اینجا)
(9) خُرامان: فیلم‌های سینمایی شبکه توزیع خانگی دارند اما از توزیع کتاب غافل مانده‌ایم (اینجا)
(10) مرادی کرمانی: مراکز پخش کتاب در قالب شبکه متمرکز فعالیت کنند / در چرخه توزیع برای کتاب‌هایم مشکلی پیش نیامده است (اینجا)
(11) ذکائی: بهبود سیستم توزیع کتاب منوط به تولید متناسب با بازار نشر است (اینجا)
(12) مدیر نشر معین: کتاب‌های ناشران به دلیل سیستم توزیع سنتی در انبارها خاک می‌خورند (اینجا)
(13) فتح‌الله فروغی، مدیر انتشارات شورا : اصلی‌ترین معضل صنعت نشر، کتابخوان نبودن مردم است (اینجا)
(14) حمید محسنی، مدیر انتشارات کتابدار: بیشتر کتاب‌ها به دلیل تمرکز مراکز پخش، از دید شهرستانی‌ها پنهان می‌مانند (اینجا)
(15) مریم جدلی، رئیس انجمن زنان ناشر: بخشی از بودجه کشور به افزایش ویترین کتاب اختصاص یابد (اینجا)
(16) محمدرضا اسدی، پژوهشگر: سیستم توزیع شیر قوی‌تر از سیستم توزیع کتاب است!/ ضرورت راه‌اندازی سیستم متمرکز توزیع کتاب (اینجا)