خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) - علیرضا خراسانی:
این داستان و غرفه آرایی در نمایشگاه کتاب فرانکفورت را از دو روز قبل از افتتاح رسمی دیدیم. نمونه‌های آن در غرفه‌های متعلق به کشورها در سالن‌های 5 و 6 و 8 (8 کمتر) دیده و حس می‌شد.
(لازم به یادآوری است سالن 8 با سالن‌های دیگرنمایشگاه 20 دقیقه فاصله فیزیکی (پیاده‌روی) داشت و از آنها دور بود. باید از بالای اتوبان و ایستگاه راه‌آهن رد می‌شدید تا به سالن 8 می‌رسیدید و به همین خاطر برخی نیز از راه‌های دیگری غیر از راه نمایشگاه می‌توانستند وارد سالن 8 شوند و این دلیل اصلی برای اسکن مجدد امنیتی و ورود مجدد بود که مدیریت نمایشگاه آن را انجام می‌داد. البته سالن 8 امسال برای آخرین بار این‌قدر دور از محل برگزاری نمایشگاه مستقرمی‌شد و از سال 2015 در سالن 6 و در کنار سایرغرفه‌های بین‌الملل قرار خواهد گرفت تا دنیای انگلیسی‌زبان که تقریباً در این سال‌ها در نمایشگاه فرانکفورت مهجور واقع‌شده بود، به‌نوعی وارد گود اصلی شود.)
از غرفه آرایی می‌گفتیم که در سالن بین‌الملل ، نوعی «کل‌کل» محسوب شده و کشورها که بانام و عنوان ملی خودشان وارد صحنه شده بودند، بسیار به این موضوع اهمیت می‌دادند.
غرفه کشور عزیزمان (که در عکس‌ها مشاهده می‌کنید) نیز جزو یکی از زیباترین غرفه‌ها بود (البته می‌دانید که سلیقه‌ها متفاوت و بر اساس قانون هر ایرانی- یک سلیقه و اگر طرف هنری هم باشد که دیگر هیچ! هر فردی در پایان بازدید می‌گفت بهتر هم می‌شد طراحی کرد و ...)
استفاده از فضای آزاد سقف، تفکر طراحان را به خود واداشته بود تا اغلب غرفه‌های بین‌الملل سمبل خود را در آنجا آویزان کنند و جالب اینجاست که لوستر دایره‌ای شکل آویزان از غرفه ایران شبیه فنلاند (مهمان ویژه بود که معماری آن مورد تحسین بازدیدکنندگان قرارگرفته بود) شده بود و مثلاً غرفه ترکیه تزیین چهارگوش را انتخاب کرده بود و ...
خوب من به همین دلیل (اختلاف سلایق ایرانی‌ها) سعی کردم تصاویری از سایر غرفه‌ها را نیز در کنار غرفه ایران بگیرم و قضاوت را به خودتان بسپارم، ببینید:
برای دیدن تصویر زیر در ابعاد بزرگتر روی آن کلیک کنید
این داستان و غرفه آرایی در نمایشگاه کتاب فرانکفورت را از دو روز قبل از افتتاح رسمی دیدیم. نمونه‌های آن در غرفه‌های متعلق به کشورها در سالن‌های 5 و 6 و 8 (8 کمتر) دیده و حس می‌شد.
(لازم به یادآوری است سالن 8 با سالن‌های دیگرنمایشگاه 20 دقیقه فاصله فیزیکی (پیاده‌روی) داشت و از آنها دور بود. باید از بالای اتوبان و ایستگاه راه‌آهن رد می‌شدید تا به سالن 8 می‌رسیدید و به همین خاطر برخی نیز از راه‌های دیگری غیر از راه نمایشگاه می‌توانستند وارد سالن 8 شوند و این دلیل اصلی برای اسکن مجدد امنیتی و ورود مجدد بود که مدیریت نمایشگاه آن را انجام می‌داد. البته سالن 8 امسال برای آخرین بار این‌قدر دور از محل برگزاری نمایشگاه مستقرمی‌شد و از سال 2015 در سالن 6 و در کنار سایرغرفه‌های بین‌الملل قرار خواهد گرفت تا دنیای انگلیسی‌زبان که تقریباً در این سال‌ها در نمایشگاه فرانکفورت مهجور واقع‌شده بود، به‌نوعی وارد گود اصلی شود.)
از غرفه آرایی می‌گفتیم که در سالن بین‌الملل ، نوعی «کل‌کل» محسوب شده و کشورها که بانام و عنوان ملی خودشان وارد صحنه شده بودند، بسیار به این موضوع اهمیت می‌دادند.
غرفه کشور عزیزمان (که در عکس‌ها مشاهده می‌کنید) نیز جزو یکی از زیباترین غرفه‌ها بود (البته می‌دانید که سلیقه‌ها متفاوت و بر اساس قانون هر ایرانی- یک سلیقه و اگر طرف هنری هم باشد که دیگر هیچ! هر فردی در پایان بازدید می‌گفت بهتر هم می‌شد طراحی کرد و ...)
استفاده از فضای آزاد سقف، تفکر طراحان را به خود واداشته بود تا اغلب غرفه‌های بین‌الملل سمبل خود را در آنجا آویزان کنند و جالب اینجاست که لوستر دایره‌ای شکل آویزان از غرفه ایران شبیه فنلاند (مهمان ویژه بود که معماری آن مورد تحسین بازدیدکنندگان قرارگرفته بود) شده بود و مثلاً غرفه ترکیه تزیین چهارگوش را انتخاب کرده بود و ...
خوب من به همین دلیل (اختلاف سلایق ایرانی‌ها) سعی کردم تصاویری از سایر غرفه‌ها را نیز در کنار غرفه ایران بگیرم و قضاوت را به خودتان بسپارم، ببینید:
برای دیدن تصویر زیر در ابعاد بزرگتر روی آن کلیک کنید
نظر شما