به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) یکی از سخنرانان این کنفرانس یوهان مونزه/ Johannes Monse از کمپانی مشهور راکزاگ بود که به سؤالات خبرنگار ایبنا چنین پاسخ داد:

آیا در بحث خودنشری به‌سوی داشتن یک پلتفرم واحد و عالم‌گیر برای نویسندگان این حوزه پیش می‌رویم؟
من فکر نمی‌کنم به‌سوی یک پلتفرم واحد برویم. چراکه نویسندگان خودنشر به‌عنوان‌مثال طراحی جلد خود را از یک کمپانی برداشت می‌کنند و «لی آوت» را از جای دیگر برمی‌دارند و هرکدام از فاکتورهای ساخت محصول خودنشری را از جایی به‌صورت انتخابی برمی‌گزینند. البته در سطح جهانی پلتفرم‌های متنوع داریم در حال حاضر اینکه به‌سوی یک پلتفرم واحد بروند، من فکر نمی‌کنم.

منظور مثل فیس‌بوک که بین شبکه‌های اجتماعی عالم‌گیر شد، آیا پلتفرم خاصی در بحث خودنشری هم بدین سمت می‌رود؟
فکر نمی‌کنم در زمینه خودنشری بدین سو برویم.

ولی برخی کمپانی‌ها به‌سوی عالم‌گیر شدن می‌روند!
بله ما هم می‌رویم اما شاید تحقق فراگیری عالم‌گیر یک پلتفرم دور از واقعیت باشد.
البته به نوع پلتفرم هم‌بستگی دارد و اینکه یک نویسنده کدام پلتفرم را بپذیرد.به‌عنوان‌مثال پلتفرم ما همه به‌صورت انتخابی است(optional) و با وسیله‌ای بنام self publishing tools که در اختیار نویسندگان قرار می‌دهیم می‌توانند نوشته خود را به‌راحتی منتشر کنند.{لینک}

چند سال قبل صنعت نشر مقاومت می‌کردند درباره خودنشری و حالا خودشان پلتفرم خاصی برای این کاردارند که در اختیار نویسندگان قرار می‌دهند. فکر می‌کنید تا 5 سال آینده چه اتفاقی می‌افتد و آیا دنیای خودنشری ناشران سنتی را می‌بلعد؟
اولاً 5 سال برای تحولات تکنولوژیکی زیاد است. به‌عنوان‌مثال از ورود گوشی هوشمند خیلی نمی‌گذرد و می بین که چه تحولات زیادی رخ‌داده است. مکن است تا یکی دو سال آینده شاهد تحولات شگرفی در زمینه توسعه خودنشری باشیم. ممکن است 5 سال آینده کسی گوشی هوشمند نداشته باشد و همه عینک هوشمند فقط داشته باشند. بنابراین سرعت تحول بسیار بالاست. اما مطمئنم که چاپ به‌صورت سنتی و کلاسیک از سوی ناشران همچنان دنبال شود و هم‌زمان شاهد انفجار عناوین کتاب‌های خودنشر باشیم. از سوی دیگر همه‌چیز به کتاب‌خوان ختم می‌شود اگر کتاب‌خوان بخواهد.

پرفروش‌ها چطور؟ چرا آن‌ها نمی‌آیند در بحث خودنشری؟
برخی انجام می‌دهند البته.

آیا نام نویسنده مشهوری در میان خود نشرها هست؟
من نمی‌دانم اما ممکن است . نویسنده‌ای مانند جی کی رولینگ نیازی به ناشر ندارد و می‌تواند خودنشر باشد اما ترجیح می‌دهد با آژانس‌ها کار کند و یکی از دلایل آن اینکه وقت این کار را ندارند.

برخی نویسندگان کلاً کلاسیک هستند.
بله برخی نمی‌خواهند روی حواشی انتشاراتی نوشته خود کار کنند. آن‌ها می‌خواهند کار خود را به ناشر حرفه‌ای بدهند و آن‌ها چاپ کنند و جهان در حال حاضر در حال گذار است از سوی نشر سنتی به خودنشری.

و آیا نسل جدید نویسندگان سردمدار این داستان خواهند بود یا نویسندگان سنتی؟
قطعاً نویسندگان نسل جدید بدین سو می‌روند و ما در عصر تغییر هستیم. ولی به‌طور 100 درصد همه‌چیز خودنشری نمی‌شود چراکه یک نویسنده احتیاج مخصوص به فلان فاکتور برای کتاب خود دارد و این کار از پس ناشر حرفه‌ای برمی‌آید.