به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در مقاله‌ای به قلم «بارنبی فیلیپس» در گاردین، برگزیده کتاب‌های داستانی و غیرداستانی در قالب کاریکاتوری درباره کشوری غنی و مملو از ثروت طبیعی بنام نیجریه معرفی شده است.

نیجریه تصویری وحشتناک از سرزمین خود به مردم دنیا ارائه داده که در آن بزرگ‌ترین کلاه‌برداران اینترنتی جهان (email scammers)، انواع فسادها، تعصب مذهبی و خشونت را می‌توان مشاهده کرد. اما این کلیشه‌ها بخشی از حقیقتی پیچیده‌تر از این کشوراست.

از «دلتای نیجر» که منطقه‌ای سرشار از نفت است تا حکمرانی در مناطق شمالی این کشور با تعصب‌های مذهبی، مشترکات بین مردم قبیله‌ای این کشور کم است. این تنوع تحریک برانگیز بوده و در برخی مواقع شاهد دستاوردهای هنری-ادبی خیره‌کننده نیز از بین آن‌ها بوده‌ایم.

در ده کتاب زیر ظلم و ستم، حماقت، زیبایی و سخاوت و طنز را می‌توانید مشاهده کنید:

1- «چی‌نوآ آچه به» نویسنده نیجریایی و تحصیل‌کرده غرب است که در کتاب خود / Things Fall Apart تراژدی حضور استعمار انگلیس در کشور خود را مانند سایر نویسنده‌هایی که کشورشان در بدو ورود اروپایی‌ها مورد تعرض قرار گرفت، در مجموعه‌ای غم‌انگیز آورده است.

2- «مشکل نیجریه»/ The Trouble With Nigeria کتاب بعدی است اثر«چی‌نوآ آچه به» متعلق به دهه 1980 میلادی، کتابچه‌ای تلخ است که همچنان کاربرد داشته و نویسنده در آن به‌صراحت می‌نویسد که نیجریه یک کشور بزرگ نیست! بلکه فاسدترین کشور با ناکارآمدترین سیستم اداری است و کثیف،بی‌عاطفه،پر سروصدا،خودنما و مبتذل است... و خلاصه یکی از ناخوشایندترین مکان‌های کره زمین است که تنها با رهبران صادق می‌تواند خود را پیدا کند.

3- The Nigerian Civil War / جنگ داخلی نیجریه، کتابی است به قلم «جان د سنت جور» که جنگ‌های داخلی دهه 1960 را بررسی می‌کند که بعدازاینکه مردم «ایگبو» از ایالت بیافرا جدا می‌شوند و درنهایت منجر به کشتار یک‌میلیون‌نفری می‌شود. نویسنده انگلیسی دران زمان روزنامه‌نگار آبزرور بود که این داستان تلخ را نوشته است.

4- «نصف خورشید زرد» نوشته «چی‌ماماندا نگوزی آدیچی» - زن جوان ممتاز،استاد دانشگاه با بلندپروازی‌های ملی که تلاش می‌کند به آرمان‌ها وفادار بماند- رمانی است که در آن مردم عادی ، استعمار، قبیله گرایی، طبقه اجتماعی، و ... را به تصویر می‌کشد.

5- رمان ضد جنگ سوزابوی/Sozaboy اثری به‌یادماندنی درباره جنگ‌های داخلی نیجریه است که داستان اعدام «کن سارو-ویوا» فعال حقوق بشرو طرفدار محیط‌زیست را در ترکیب ادبی جملات انگلیسی و فرهنگ بومی نیجریایی به رشته تحریر درآورده است.

6- «سفر در نیجریه» / Travels in Nigeria کتاب دیگری درباره این کشور اثر «نوو سارو-ویوا» است که دختر «کن سارو-ویوا» است که پدرش اعدام شد. وقتی پدرش کشته شد وی در محیطی انگلیسی و دور از کشور خود رشد و نمو می‌کرد. آنچه در این کتاب می‌خوانید داستان تند و تلخ و شوخ طبعانه بازگشت وی به سرزمین مادری ازیادرفته خود است.

7- «پیترکانلیف جونز» نویسنده انگلیسی کتاب «نیجریه من» /My Nigeria است که در دوران انتقال قدرت از نظامیان به مردم در اواخر دهه 1990 میلادی در آنجا زندگی کرده و مادربزرگش برای 30 سال در تشکیلات استعماری انگلیس در نیجریه حضورداشته و در نوشتن قانون اساسی 1960 نیجریه نیز کمک کرده است. وی از نگاه یک انگلیسی تاریخ معاصر در نیجریه را در این کتاب روایت کرده است.

8- «آکه»/ Ake نوشته «وولی سووینکا» خاطرات برنده نوبل از زمان کودکی در «آبیو کوتا» -شهری متوسط بین نیجریایی‌های خوب و بد- در جنوب غرب یوروبا است. سووینکای جوان شاهد جامعه پاره‌پاره میان نیروهای سنتی و مدرن است که یادآور اولین تظاهرات ضد استعماری دهه 1940 میلادی است.

9- «اسرار زندگی همسران بابا سگی»/The Secret Lives of Baba Segi's Wives نوشته «لولا شونین» رمانی است که در آن به تعدد زوجات، تجاوز به عنف و سوءاستفاده از زنان در یک خانواده معاصر نیجریایی می‌پردازد. مسائل و مشکلات خانوادگی که وی آن را لمس کرده را در زبانی کمدی توأم با خشونت و ظلم وستم می‌آورد. بابا سگی شخصیتی ناپاک، احمق و متکبرانه‌ای دارد که نمونه‌هایش در نیجریه به‌وفور یافت می‌شود.

10- «شهر باز»/ Open City نوشته «تجوکول»؛ درباره نیویورک است نه نیجریه! چرا؟ اکنون بسیاری از نیجریایی‌ها در بیرون از کشور خود زندگی می‌کنند و درباره هم‌وطنان خارج از کشور می‌نویسند و نوع نگاه مخصوص خود را به نیجریه نشان داده و در آثار خود منعکس می‌کنند.مهاجرانی که درباره جایگاه خود در جهان می‌نویسند و «تجوکول» نیز از خاطرات آوارگی کودکی خود در محله منهتن در رمان خود می‌نویسد و این بخشی از هویت وی و سایر نیجریایی‌هایی است که در دهه‌های اخیر در بیرون از کشور زندگی می‌کنند.