به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) مراسم تشییع پیکر استاد مختار علیزاده، محقق و استاد فلسفه، هنر و عرفان دانشگاه تهران امروز شنبه 15 شهریور با حضور محمد رجبی رئیس کتابخانه مجلس شورای اسلامی،حجت الاسلام اخوان و حجت الاسلام نواب رئیس مدرسه هنر اسلامی قم از مقابل مسجد دانشگاه تهران به سمت قطعه هنرمندان بهشت زهرا برگزار شد.
تحقیق و تفحص از شاخصه‌های اصلی استاد بود
دکتر محمد رجبی، رئیس کتابخانه مجلس شورای اسلامی در باره مقام و شخصیت استاد مختار علیزاده گفت: هرگز فکر نمی‌کردم زمانی فرا برسد که بخواهم در خصوص دوست عزیزم استاد علیزاده که از دوران پیش از انقلاب اسلامی در کلاس فلسفه دانشگاه تهران باهم همکلاس بودیم سخن بگویم.
وی ادامه داد: از شاخصه‌های استاد علیزاده همچون هر متفکر دیگری، تحقیق و تفحص بود. او همیشه از حکمت سخن می‌گفت به طوری که حتی اگر می‌خواستیم صحبت‌های معمولی و خارج از فلسفه و حکمت هم با او انجام دهیم مباحثی را مطرح می‌کردند که نا خود آگاه سر از فلسفه و حکمت در می آورد. این صحبت‌ها گاهی برای شنوندگانی که آشنایی از حکمت نداشتند غیر فهم و دشوار بود ولی برای او که همیشه در حال تحقیق و تفحص در این خصوص بود بسیار ساده و قابل فهم به نظر می‌آمد. در این میان اگر کسی دانش کوچکی در رابطه با موضوع حکمت و فلسفه داشت بسیار از هم صحبتی با او لذت می‌برد.
رئیس کتابخانه مجلس شورای اسلامی با اشاره به عدم شناخت استاد علیزاده توسط افراد معمولی توضیح داد: صحبت‌های وی در خصوص حکمت و فلسفه باعث شده بود شاگردان بسیاری جذب این استاد شوند به طوری که برای درک بهتر مفاهیم و اشتیاق برای یادگیری هر چه بیشتر از این فرهیخته به منزل او هم می‌رفتند. او همیشه اهل تدریس و تفکر بود به همین دلیل شاید برای عامه شناخته شده نباشد اما برای اهل دانش بسیار شناخته شده بودند.
رجبی افزود: با توجه به این‌که استاد علیزاده تسلط کامل به فلسفه غرب داشتند همیشه گفت و گو با او دری از حکمت را برای شنونده باز می‌کرد. استاد علیزاده عمری را پاک زیستند و دانشجویان بسیار برجسته ای را در دانشگاه‌های تبریز، تهران و شاهد تربیت کردند.
دکتر رجبی در پایان با اشاره به مقام علمی و معنوی استاد علیزاده توضیح داد: آن‌طور که خانواده استاد علیزاده می‌گفتند وی حدود 20 دقیقه قبل از رحلتش در حالی که وضعیت بسیار بهتری از روزهای قبل داشتند، در حال ذکر گفتن و گفتن اسماء متبرکه بودند و بدون این‌که کسی انتظار رحلت وی را داشته باشد از میان ما رفتند. از خداوند متعال طلب مغفرت برای این استاد گرامی خواستارم.
حرف‌های علیزاده، حرف‌های زمان بود
در این مراسم دکتر شیرازی از دوستان و همکاران مرحوم علیزاده در سخنانی گفت: برای بنده بسیار سخت و دشوار است که در فقدان این استاد برجسته عرفان و فلسفه و دوست گرامی خود سخن بگویم. استاد علیزاده همواره در فکر بود و حرف‌هایی که می‌زد همیشه حرف زمان بود.
وی ادامه داد: او همیشه با تفکر از وضع کنونی زمان سخن می‌گفت و زمان شناس بود. سیر تفکر او در شناخت زمان با توجه به اسماءالله بود. او همیشه در پی کسب پاسخ به این پرسش بود که اکنون در زمانه ما چه نامی بر زمان قالب است.
به گفته این استاد دانشگاه، زنده‌یاد علیزاده از شاگردان سید احمد فردید بود و مردی نبود که به تکرار گفته‌های استادان پیشین اکتفا کند و همیشه در حال کسب اطلاعات درباره عرفان و فلسفه بود.
دکتر شیرازی در پایان گفت: از خداوند می‌خواهم توفیق این را داشته باشم که در راهی قرار بگیرم که بتوانم از دانش و معرف این استاد بزرگ برخوردار شوم و امیدوارم همه ما بتوانیم ادامه دهنده راهی که این بزرگوار می‌پیمود باشیم.
در این مراسم دکتر شیرازی از دوستان و همکاران علیزاده در سخنانی گفت: برای بنده بسیار سخت و دشوار است که در فقدان این استاد برجسته عرفان و فلسفه و دوست گرامی خود سخن بگویم. استاد علیزاده همواره در فکر بود و حرف‌هایی که می‌زد همیشه حرف زمان بود.
وی ادامه داد: او همیشه با تفکر از وضع کنونی زمان سخن می‌گفت و زمان شناس بود. سیر تفکر او در شناخت زمان با توجه به اسماءالله بود. او همیشه در پی کسب پاسخ به این پرسش بود که اکنون در زمانه ما چه نامی بر زمان قالب است.
به گفته این استاد دانشگاه، زنده‌یاد علیزاده از شاگردان سید احمد فردید بود و مردی نبود که به تکرار گفته‌های استادان پیشین اکتفا کند و همیشه در حال کسب اطلاعات درباره عرفان و فلسفه بود.
دکتر شیرازی در پایان گفت: از خداوند می‌خواهم توفیق این را داشته باشم که در راهی قرار بگیرم که بتوانم از دانش و معرف این استاد بزرگ برخوردار شوم و امیدوارم همه ما بتوانیم ادامه دهنده راهی که این بزرگوار می‌پیمود باشیم.
امیدوارم شاگردان استاد جزوه ای از سخنان وی را منتشر کنند
حجت الاسلام علیزاده به عنوان سخنران آخر این مراسم نیز در رابطه با شخصیت پدر خود گفت: همه کسانی که با پدرم در ارتباط بودند، از دوستان و همکارانشان گرفته تا دانشجویان وی می‌دانند که او به عنوان انسانی که همه وجودش از حکمت و فلسفه نشأت گرفته بود شناخته شده است. او تسلط ویژه ای به حکمت اسلامی جدید و قدیم و مثنوی معنوی و حکمت امیر المومنین را داشت.
وی با بیان این‌که مرحوم علیزاده دریایی بیکران از اندیشه‌های اسلامی بود از شاگردان این استاد دانشگاه خواست تا تفکر آن مرحوم را به جایگاهی شایسته منتقل کرده و آثاری را در این زمینه منتشر کنند.
پیکر مرحوم علیزاده با حضور استادان دانشگاه، پژوهشگران و شاگردان آن مرحوم به بهشت زهرا منتقل شد تا در قطعه هنرمندان به خاک سپرده شود. وی که سال‌ها به عنوان معاون پژوهشی کتابخانه ملی، فرهنگستان هنر و قائم مقام معاونت پژوهشی دانشگاه تهران فعالیت کرده بود، پنجشنبه گذشته بر اثر بیماری دار فانی را وداع گفت.
مراسم ترحیم این پژوهشگر از طرف دانشگاه تهران، سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران، کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی، دانشگاه شاهد، بنیاد حکمی و فلسفی دکتر سید احمد فردید و فرهنگستان هنر در روز دوشنبه (پس فردا) از ساعت 18 تا 19 و 30 دقیقه در مسجد نور واقع در میدان دکتر فاطمی برگزار خواهد شد.
خبر خبرگزاری ایبنا درباره درگذشت این نویسنده را در اینجا بخوانید.
تحقیق و تفحص از شاخصه‌های اصلی استاد بود
دکتر محمد رجبی، رئیس کتابخانه مجلس شورای اسلامی در باره مقام و شخصیت استاد مختار علیزاده گفت: هرگز فکر نمی‌کردم زمانی فرا برسد که بخواهم در خصوص دوست عزیزم استاد علیزاده که از دوران پیش از انقلاب اسلامی در کلاس فلسفه دانشگاه تهران باهم همکلاس بودیم سخن بگویم.
وی ادامه داد: از شاخصه‌های استاد علیزاده همچون هر متفکر دیگری، تحقیق و تفحص بود. او همیشه از حکمت سخن می‌گفت به طوری که حتی اگر می‌خواستیم صحبت‌های معمولی و خارج از فلسفه و حکمت هم با او انجام دهیم مباحثی را مطرح می‌کردند که نا خود آگاه سر از فلسفه و حکمت در می آورد. این صحبت‌ها گاهی برای شنوندگانی که آشنایی از حکمت نداشتند غیر فهم و دشوار بود ولی برای او که همیشه در حال تحقیق و تفحص در این خصوص بود بسیار ساده و قابل فهم به نظر می‌آمد. در این میان اگر کسی دانش کوچکی در رابطه با موضوع حکمت و فلسفه داشت بسیار از هم صحبتی با او لذت می‌برد.
رئیس کتابخانه مجلس شورای اسلامی با اشاره به عدم شناخت استاد علیزاده توسط افراد معمولی توضیح داد: صحبت‌های وی در خصوص حکمت و فلسفه باعث شده بود شاگردان بسیاری جذب این استاد شوند به طوری که برای درک بهتر مفاهیم و اشتیاق برای یادگیری هر چه بیشتر از این فرهیخته به منزل او هم می‌رفتند. او همیشه اهل تدریس و تفکر بود به همین دلیل شاید برای عامه شناخته شده نباشد اما برای اهل دانش بسیار شناخته شده بودند.
رجبی افزود: با توجه به این‌که استاد علیزاده تسلط کامل به فلسفه غرب داشتند همیشه گفت و گو با او دری از حکمت را برای شنونده باز می‌کرد. استاد علیزاده عمری را پاک زیستند و دانشجویان بسیار برجسته ای را در دانشگاه‌های تبریز، تهران و شاهد تربیت کردند.
دکتر رجبی در پایان با اشاره به مقام علمی و معنوی استاد علیزاده توضیح داد: آن‌طور که خانواده استاد علیزاده می‌گفتند وی حدود 20 دقیقه قبل از رحلتش در حالی که وضعیت بسیار بهتری از روزهای قبل داشتند، در حال ذکر گفتن و گفتن اسماء متبرکه بودند و بدون این‌که کسی انتظار رحلت وی را داشته باشد از میان ما رفتند. از خداوند متعال طلب مغفرت برای این استاد گرامی خواستارم.
حرف‌های علیزاده، حرف‌های زمان بود
در این مراسم دکتر شیرازی از دوستان و همکاران مرحوم علیزاده در سخنانی گفت: برای بنده بسیار سخت و دشوار است که در فقدان این استاد برجسته عرفان و فلسفه و دوست گرامی خود سخن بگویم. استاد علیزاده همواره در فکر بود و حرف‌هایی که می‌زد همیشه حرف زمان بود.
وی ادامه داد: او همیشه با تفکر از وضع کنونی زمان سخن می‌گفت و زمان شناس بود. سیر تفکر او در شناخت زمان با توجه به اسماءالله بود. او همیشه در پی کسب پاسخ به این پرسش بود که اکنون در زمانه ما چه نامی بر زمان قالب است.
به گفته این استاد دانشگاه، زنده‌یاد علیزاده از شاگردان سید احمد فردید بود و مردی نبود که به تکرار گفته‌های استادان پیشین اکتفا کند و همیشه در حال کسب اطلاعات درباره عرفان و فلسفه بود.
دکتر شیرازی در پایان گفت: از خداوند می‌خواهم توفیق این را داشته باشم که در راهی قرار بگیرم که بتوانم از دانش و معرف این استاد بزرگ برخوردار شوم و امیدوارم همه ما بتوانیم ادامه دهنده راهی که این بزرگوار می‌پیمود باشیم.
در این مراسم دکتر شیرازی از دوستان و همکاران علیزاده در سخنانی گفت: برای بنده بسیار سخت و دشوار است که در فقدان این استاد برجسته عرفان و فلسفه و دوست گرامی خود سخن بگویم. استاد علیزاده همواره در فکر بود و حرف‌هایی که می‌زد همیشه حرف زمان بود.
وی ادامه داد: او همیشه با تفکر از وضع کنونی زمان سخن می‌گفت و زمان شناس بود. سیر تفکر او در شناخت زمان با توجه به اسماءالله بود. او همیشه در پی کسب پاسخ به این پرسش بود که اکنون در زمانه ما چه نامی بر زمان قالب است.
به گفته این استاد دانشگاه، زنده‌یاد علیزاده از شاگردان سید احمد فردید بود و مردی نبود که به تکرار گفته‌های استادان پیشین اکتفا کند و همیشه در حال کسب اطلاعات درباره عرفان و فلسفه بود.
دکتر شیرازی در پایان گفت: از خداوند می‌خواهم توفیق این را داشته باشم که در راهی قرار بگیرم که بتوانم از دانش و معرف این استاد بزرگ برخوردار شوم و امیدوارم همه ما بتوانیم ادامه دهنده راهی که این بزرگوار می‌پیمود باشیم.
امیدوارم شاگردان استاد جزوه ای از سخنان وی را منتشر کنند
حجت الاسلام علیزاده به عنوان سخنران آخر این مراسم نیز در رابطه با شخصیت پدر خود گفت: همه کسانی که با پدرم در ارتباط بودند، از دوستان و همکارانشان گرفته تا دانشجویان وی می‌دانند که او به عنوان انسانی که همه وجودش از حکمت و فلسفه نشأت گرفته بود شناخته شده است. او تسلط ویژه ای به حکمت اسلامی جدید و قدیم و مثنوی معنوی و حکمت امیر المومنین را داشت.
وی با بیان این‌که مرحوم علیزاده دریایی بیکران از اندیشه‌های اسلامی بود از شاگردان این استاد دانشگاه خواست تا تفکر آن مرحوم را به جایگاهی شایسته منتقل کرده و آثاری را در این زمینه منتشر کنند.
پیکر مرحوم علیزاده با حضور استادان دانشگاه، پژوهشگران و شاگردان آن مرحوم به بهشت زهرا منتقل شد تا در قطعه هنرمندان به خاک سپرده شود. وی که سال‌ها به عنوان معاون پژوهشی کتابخانه ملی، فرهنگستان هنر و قائم مقام معاونت پژوهشی دانشگاه تهران فعالیت کرده بود، پنجشنبه گذشته بر اثر بیماری دار فانی را وداع گفت.
مراسم ترحیم این پژوهشگر از طرف دانشگاه تهران، سازمان اسناد و کتابخانه ملی جمهوری اسلامی ایران، کتابخانه، موزه و مرکز اسناد مجلس شورای اسلامی، دانشگاه شاهد، بنیاد حکمی و فلسفی دکتر سید احمد فردید و فرهنگستان هنر در روز دوشنبه (پس فردا) از ساعت 18 تا 19 و 30 دقیقه در مسجد نور واقع در میدان دکتر فاطمی برگزار خواهد شد.
خبر خبرگزاری ایبنا درباره درگذشت این نویسنده را در اینجا بخوانید.
نظرات