به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) لویت، در این کتاب، به رشته‌های آکادمیک توجه کرده و نوشته است:« در حالی که تاریخِ همه رشته‌های آکادمیک را می‌توان برحسب تغییرات ناگهانی در الگو یا پارادایم به رشته تحریر درآورد، به نظر می‌رسد جامعه‌شناسی بیش از اغلب موضوعات دیگر مستعد این تغییرات گیج‌کننده و در زمینه فکری بوده است.»
وی در ادامه کتاب با اشاره به این‌که می‌توان جامعه‌شناسی را حوزه‌ای تلقی کرد که عمیقاً با دامنه گسترده جنبش‌‌های فرهنگی در جوامع مدرن هماهنگ است، اعتقاد دارد، بسیاری از انقلاب‌های مفهومی فرض‌های بنیادی رشته علمی خود را با، مثلاً، زیر سوال بردن کل ایده «امر اجتماعی» به چالش کشیده است که می‌توان این بی‌ثباتی تحلیلی را به سبکی منفی دال بر عدم بلوغ جامعه‌شناسی به مثابه علمی اجتماعی در نظر گرفت.
لویت در سال 1897 متولد شد و در سال 1973 بدرود حیات گفت. او زندگی پرماجرایی داشت. دانشجوی فرایبورگ بود و تحت نفوذ هوسرل و هایدگر قرار داشت. هایدگر استاد راهنمای لویت در تز فوق دکترای او درباره فرد در نقش همنوع بود.
او پیش از به قدرت رسیدن هیتلر در سال 1933 مقام استادی در دانشگاه ماربورگ داشت. در طول این سال‌های بحران، به ایتالیا، ژاپن و سرانجام در سال 1941 به آمریکا سفر کرد، و مقام‌هایی را در مدرسه هارتفورد و مدرسه عالی جدید پژوهش‌های اجتماعی در نیویورک (51-1949) عهده‌دار شد.
در مدرسه هارتفورد بود که لویت تعدادی مقاله مؤثر درباره فلسفه تاریخ، مارکسیسم و اگزیستانسیالیسم برای پژوهش اجتماعی نوشت.
کارل لویت، این کتاب را در 184 صفحه تالیف کرده است و انتشارات ققنوس نیز سومین‌چاپ این کتاب به بهای هشت هزار و 500 تومان روانه بازار کتاب کرده است.
پنجشنبه ۲۳ مرداد ۱۳۹۳ - ۰۶:۳۰
نظر شما