به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) در کنار حمله به مردم غزه، پروپاگاندای صهیونیست‌ها کلمات دروغینی را به خورد رسانه‌ها می‌دهند که جدیدترین آن «صخره مصمم» است تا ضمن توجیه کشتارهای خود، این‌گونه وانمود کند که قربانیان در «بی‌حاصلی مقاومت» کشته می‌شوند!
سخنگوی اسرائیل از «عملیات محافظت از لبه» صحبت می‌کند تا به‌اصطلاح متهم به تهاجم نشوند و خود را در موضع دفاعی نشان دهند! و بمباران و کشت و کشتار کودکان در غزه را صرفاً دفاعی جلوه دهند، خود را نیروهای وزارت دفاع نامیده که به وظیفه‌شان عمل می‌کنند!
در ادبیات دروغین صهیونیست‌ها شاهد هستیم که خودشان را «سربازان اسرائیل» علیه «شبه‌نظامیان» و «تروریست‌ها» خوانده که در حال تخریب «تونل‌های ترور» حماس هستند!!
و نتانیاهو با گستاخی مناطق و مکان‌های سازمان ملل را کانون‌های تروریستی خوانده تا زمانی که کودکان در آنجا کشتار می‌شوند، رسانه‌ها را توجیه ناعادلانه کند.
صهیونیست‌ها مانند مکان‌های وایرلس/ Wi-Fi Hotspot بکار رفته در ادبیات فنی، از ادبیات مکان‌های ترور /Terrorist Hotspot استفاده می‌کنند تا اگر مردم بی‌گناه کشته شوند ابراز تأسف خفیف رسانه‌ای کنند تا افکار عمومی مردم دنیا را علیه خود نشورانند.
نکته دیگر استفاده از اصطلاح «سپرهای انسانی»/ Human Shields در ادبیات صهیونیست‌ها است که دائماً برای توجیه کشتار مردم و به‌خصوص کودکان بی‌گناه فلسطینی از آن استفاده می‌شود. واقعیت این است که صهیونیست‌ها برای کشتار کودکان که فاجعه‌آمیزترین بخش این داستان غم‌بار است، سعی کرده‌اند عمل غیرانسانی خود را توجیه کنند و طوری وانمود کنند و به مردم جهان نشان دهند که مقصر آن‌ها نیستند و با این ادبیات می‌توانند ادعا کنند که تمام غزه می‌تواند سپر انسانی شود تا کشتارهای خود را توجیه کنند.
نکته بعدی قصابی کردن مردم بی‌گناه فلسطین توسط صهیونیست‌ها و استفاده از واژه «تراژدی» است که توسط اسرائیلی‌ها در پروپاگاندای خود استفاده می‌کنند تا راهی برای جلوگیری از سرزنش اعمالشان توسط جهانیان باشد و در ضمن مانند ژانر تراژدی در ادبیات که همیشه قهرمانی در آن وجود دارد، خودشان را نیز غیرمستقیم قهرمان جلوه می‌دهند.
کشتار و قصابی کودکان در مدرسه سازمان ملل در رفح را همگی به خاطر داریم، حادثه‌ای که امریکایی‌ها آن را «توپخانه ننگین» خطاب کردند و صهیونیست‌ها آن را قاچاق بمب نامیدند تا عملیات غیرانسانی خود را توجیه کنند.
سخنگوی اسرائیل از «عملیات محافظت از لبه» صحبت می‌کند تا به‌اصطلاح متهم به تهاجم نشوند و خود را در موضع دفاعی نشان دهند! و بمباران و کشت و کشتار کودکان در غزه را صرفاً دفاعی جلوه دهند، خود را نیروهای وزارت دفاع نامیده که به وظیفه‌شان عمل می‌کنند!
در ادبیات دروغین صهیونیست‌ها شاهد هستیم که خودشان را «سربازان اسرائیل» علیه «شبه‌نظامیان» و «تروریست‌ها» خوانده که در حال تخریب «تونل‌های ترور» حماس هستند!!
و نتانیاهو با گستاخی مناطق و مکان‌های سازمان ملل را کانون‌های تروریستی خوانده تا زمانی که کودکان در آنجا کشتار می‌شوند، رسانه‌ها را توجیه ناعادلانه کند.
صهیونیست‌ها مانند مکان‌های وایرلس/ Wi-Fi Hotspot بکار رفته در ادبیات فنی، از ادبیات مکان‌های ترور /Terrorist Hotspot استفاده می‌کنند تا اگر مردم بی‌گناه کشته شوند ابراز تأسف خفیف رسانه‌ای کنند تا افکار عمومی مردم دنیا را علیه خود نشورانند.
نکته دیگر استفاده از اصطلاح «سپرهای انسانی»/ Human Shields در ادبیات صهیونیست‌ها است که دائماً برای توجیه کشتار مردم و به‌خصوص کودکان بی‌گناه فلسطینی از آن استفاده می‌شود. واقعیت این است که صهیونیست‌ها برای کشتار کودکان که فاجعه‌آمیزترین بخش این داستان غم‌بار است، سعی کرده‌اند عمل غیرانسانی خود را توجیه کنند و طوری وانمود کنند و به مردم جهان نشان دهند که مقصر آن‌ها نیستند و با این ادبیات می‌توانند ادعا کنند که تمام غزه می‌تواند سپر انسانی شود تا کشتارهای خود را توجیه کنند.
نکته بعدی قصابی کردن مردم بی‌گناه فلسطین توسط صهیونیست‌ها و استفاده از واژه «تراژدی» است که توسط اسرائیلی‌ها در پروپاگاندای خود استفاده می‌کنند تا راهی برای جلوگیری از سرزنش اعمالشان توسط جهانیان باشد و در ضمن مانند ژانر تراژدی در ادبیات که همیشه قهرمانی در آن وجود دارد، خودشان را نیز غیرمستقیم قهرمان جلوه می‌دهند.
کشتار و قصابی کودکان در مدرسه سازمان ملل در رفح را همگی به خاطر داریم، حادثه‌ای که امریکایی‌ها آن را «توپخانه ننگین» خطاب کردند و صهیونیست‌ها آن را قاچاق بمب نامیدند تا عملیات غیرانسانی خود را توجیه کنند.
نظر شما