به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا) ريكور معتقد است در ترجمه چيزي نجات مي‌يابد، ضمن آن‌كه بايد پذيرفت كه چيزي از دست مي‌رود. اين فيلسوف فرانسوي در كتابش اين نظريه را كه «ترجمه آثار ادبي ممكن نيست» رد مي‌كند، گرچه معتقد است در جاي جاي متن، بخش‌هايي ترجمه ناپذير هست كه ترجمه را به درام و آرزوي ترجمه خوب را به شرط‌بندي بدل مي‌كند.
نويسنده مي‌نويسد: «از اين لحاظ، ترجمه آثار شاعرانه بيش‌ترين مشغوليت ذهني را سبب شده است، هم در روزگار رمانتيسم آلماني، از هردر گرفته تا گوته، از شيلر گرفته تا نوواليس و ديرتر هومبولت و شلايرماخرو-در روزگار ما- بنيامين و روزن تسوايگ.»
وي مي‌گويد: «وقتي مترجم خود را –گاه به غلط- موظف به ترجمه كلمه به كلمه مي‌داند و مي‌خواهد براي يك واژه واحد، برابرنهاده ثابتي را در زبان مقصد به كار گيرد، اين مشكل با واژه‌هاي اصلي، گروندورترها(واژه‌هايي كه مؤلف در دلالت معيني به كار مي‌برد) به بيشينه مي‌رسد.
نويسنده كتاب معتقد است كه بايد از ترجمه‌هاي بي‌نقص چشم‌پوشي كرد چرا كه اين چشم‌پوشي امكان زندگي با ناممكني را مي‌دهد. يعني خدمت به دو ارباب: مؤلف و خواننده. ولي خواست ترجمه بي‌نقص شكل‌هايي ديگر هم داشته است....
«درباره ترجمه» كه شامل چهار مقاله است با ترجمه مديا كاشيگر در شمارگان هزار و 500 نسخه به قيمت پنج هزار تومان از سوي نشر افق منتشر شده است.
رونمايي از كتاب «درباره ترجمه» ساعت 17:30 شنبه 7 تير ماه با حضور حسين پاينده و علي صلح‌جو در كتابفروشي افق، واقع در خيابان انقلاب-نرسيده به وصال- نبش كوچه اسكويي برگزار ميشود.
جمعه ۶ تیر ۱۳۹۳ - ۱۰:۱۵
نظر شما