سپهر در گفت‌وگو با خبرنگار خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) با بیان این موضوع که در زمینه ترجمه آثار فارسی به سایر زبان‌ها فعالیت چندانی صورت نگرفته، عنوان کرد: مترجمان در موضوع ترجمه باید دو طرفه عمل کنند؛ این عدم توجه هم فقط مربوط به الان نیست، ريشه آن به صد سال پیش برمي‌گردد. شایسته این بود که همان‌طور كه آثار خارجي را به فارسي برمي‌گرداندند، ‌در برگردان تفكرات داخلی به زبان‌هاي ديگر هم تلاشي صورت مي‌گرفت.

وی گفت: غرب با گوهر فرهنگ و هنر ما آشنا نيست. از كجا بايد آشنا باشد؟ ما بايد انعكاس دهنده خوبي باشيم و ذهنيت دقيق و درستی براي آن‌ها ترسیم كنيم. لازم است از این طریق مبادله يا گفتماني صورت گیرد که متاسفانه تاکنون انجام نشده است؛ گفتمانی که در آن خيلي از ابهامات و مجهولات روشن مي‌شود و زمينه‌اي براي شناخت فراگير هنر ما در جهان را فراهم می‌سازد.

وی درباره معادل‌سازی مکاتب در سیر تحول تاریخ هنر توضیح داد: در غرب بر هر تحولي، نام جديدي مي‌گذارند، درحالی که فرهنگ ما نیز همان تداوم هنري را دارد، نام و عنوان‌ها را بيش‌تر از غرب برداشت می‌کنیم و همواره اسیر عناوین خارجی بوده‌ایم.

وی افزود: این مساله از قدیم به طور جدي در فضاي هنر و فرهنگ ما وجود داشته، اين بوده كه نتوانسته‌ايم براي طبقه‌بندي و نام‌گذاري مكاتب و شيوه‌هاي هنري‌اي كه به وجود مي‌آیند و سير تاريخي آن‌ها، معادل‌سازي كنيم.

این طراح و گرافیست با قدرانی از برخی فعالیت‌های ارزنده در این زمینه گفت: من تلاش‌های  عرفان قانعی‌راد را که در کتابی با عنوان «فرهنگ واژگان هنر» جمع شده را گام بزرگی در زمینه نشر کتاب‌های هنری و فهم اصطلاحات هنری می‌دانم؛ تلاش این استاد به حل این مساله كمک فراوانی کرد.

سپهر تأکید کرد: ما می‌توانیم با توجه به ذوق هنرمندان خودمان معادل‌هایی به جاي كلاسيسيم و امپرسيونيسم و مدرنيسم و غيره بگذاریم؛ كلمات مناسبي كه همان تقسيم‌بندي‌های منطقي را به ذهن متبادر كنند و با اين حال فارسي هم باشند.

این هنرمند در ادامه درباره ترجمه در عرصه کتاب‌های هنری، افزود: نكته‌ای که در این زمینه مطرح است، این است که باید همان‌طور كه افراد صاحب نظر و صاحب فكر در زمينه‌هاي هنر و فرهنگ به ترجمه مباحث هنری از زبان‌های فرانسه و انگلیسی و غیره به زبان فارسی همت می‌نهند، در جهت عکس هم گام‌هایی بردارند.