به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا) علی‌اکبر اکبری‌تبار در این نشست با اشاره به این‌که ارتباط در دنیای مجازی و شبکه‌های اجتماعی ادامه ارتباطات علمی در دنیای واقعی است گفت: در بررسی‌های انجام شده طی یک تحقیق علمی دو موضوع مورد توجه پژوهشگران قرار گرفت که طی آن مساله قانونگذاری و اید‌ه‌آل‌های طراحی شده در برنامه پنجم توسعه و ارتباط برخی نهادهای علمی با ابهام مواجه است. 

نهادهای علمی و ارتباط علمی
اکبری‌تبار با بیان این‌که، بحث دیگری که در این تحقیق توجه متخصصان امر را به خود واداشته است اظهار کرد: مساله، واقعی بودن ارتباطات علمی در خارج از فضای مجازی است.
این کارشناس اجتماعی ادامه داد: در قانونگذاری صورت گرفته ارتباط علمی در شبکه‌های اجتماعی برای برخی نهاد‌های علمی در نظر گرفته شده است که در واقعیت ارتباط چندانی بین آن‌ها وجود ندارد.
اکبری‌تبار با اشاره به برخی پارامترها که در این بررسی لحاظ شده است گفت: برخی شهرها بدون این‌که امکانات مناسبی برای تولید علم داشته باشند تولید کننده‌های خوب علمی به‌شمار می آیند که دانشجویان و کادر هیات علمی مناسبی را به شهرهای گیرنده ارسال می‌کنند. 

فردگرایی کاربران
اکبر‌ی‌تبار که در رشته علوم اجتماعی تحصیل کرده است در پاسخ به سوال خبرنگار ایبنا مبنی بر این‌که شبکه‌های اجتماعی تا چه میزان «فردگرایی» را در بین کاربران اشاعه می‌دهد؟ گفت: بحثی در این زمینه با عنوان«فردی‌شدن شبکه‌ای» طرح شده است که در آن به افرادی اشاره می‌شود که در دنیای مجازی بیش از دنیای واقعی با یکدیگر در ارتباط هستند. 

وی افزود: کاربران شبکه‌های اجتماعی به دو گروه تقسیم می‌شوند؛ گروهی که ارتباط خود را از فضای واقعی به فضای مجازی انتقال داده و در آن فضا رابطه بیرونی خود را پیگیری می‌کنند و در مقابل دسته دیگری نیز هستند که تنها برای آشنایی با دیگر افراد عضو شبکه‌های اجتماعی می‌شوند. 

وب، حرکتی ژرف به سوی اجتماعی شدن
مرتضی نبی‌میبدی، دیگر سخنران این نشست بود. وی با اشاره به این‌که وب،‌حرکتی ظریف و ژرف به سوی اجتماعی شدن است گفت: شبکه اجتماعی،‌ ‌یکی از ابزارهای وب اجتماعی است، که پروفایل محور بوده و در آن کاربران دوستان خود را در وب پیدا کرده و اجتماع خود را وسعت می‌بخشند.
این کارشناس فضاهای مجازی و شبکه‌های اجتماعی ادامه داد: برخی از شبکه های اجتماعی در حیطه تخصصی کار کرده و انجمن‌های علمی را تشکیل می دهند و بیشتر اعضا آن را پژوهشگران تشکیل می‌دهند. 

نبی‌میبدی با اشاره به این‌که نوع دیگرشبکه‌های اجتماعی عمومی بوده گفت: در این شبکه اجتماعی، کاربران فضا را برای استفاده و مشارکت سایر دوستان آماده می‌کنند. 

 عضویت در شبکه های اجتماعی
وی در پاسخ به این سوال که چرا با توجه به وجود 4 میلیون دانشجو و بیش از 10 میلیون دانش‌آموز،‌ تنها 14 هزار نفر در شبکه‌های اجتماعی علمی عضو هستند گفت: برای بررسی این موضوع باید دو بحث را مطرح کرد، یکی بحث کاربران و دیگر خط مشی گذاری است که برای شبکه‌ها تعیین می‌شود. 

نبی‌میبدی ادامه داد: کاربران برای جذب این شبکه‌های اجتماعی و انجمن‌ها باید به لحاظ بصری اقناع شوند، چرا که با توجه به تجربه‌ای که در این زمینه دارم باید بگویم، طراحی و رنگ‌های استفاده شده در طراحی شبکه‌ها برای کاربران مهم است، دیگر عامل سرعت در ثبت نام کاربران و موضوع مهم امکان ویرایش موبایلی شبکه‌ها برای کاربران است. 

این کارشناس در ادامه نشست «کامیابی و ناکامیابی شبکه‌های اجتماعی علمی در ایران» به موضوع انگیزش و تشویق برای عضویت اشاره کرد و تصریح کرد: جامعه علمی کشور باید پذیرای عضویت در شبکه‌های علمی باشند و آن را به رسمیت بشناسند. 

نبی میبدی، ادامه داد: بحث دومی که در زمینه عضویت و استقبال از این شبکه‌های اجتماعی مطرح می‌شود،‌بحث خط مشی‌گذاری است به‌طوری‌که پشتیبانی مدیران و اطلاع آن‌ها از عملکرد شبکه‌های اجتماعی و در سطح کلان حمایت دولت می‌تواند کمک موثری به عضویت و استقبال از این شبکه‌های اجتماعی کند.

محمد حسن‌زاده، دیگر سخنران این نشست بود. وی شبکه اجتماعی را راه برون رفت انسان امروزی از انزوا دانست و گفت: در دنیای مجازی افرادی که در افکار و موضوعاتی با یکدیگر علایق مشترک دارند گروه‌هایی را در قالب شبکه‌های اجتماعی تشکیل می‌دهند. 

این کارشناس حوزه کتابداری،‌ با اشاره به این‌که عضویت در این شبکه‌های اجتماعی سودمندی‌هایی را نیز برای کاربران دارد اظهار کرد: یکی از شاخه‌های شبکه اجتماعی، گروه‌های علمی است که می‌توان از آن به‌عنوان فضایی برای حضور فعالان عرصه علم نام برد. 

وی ادامه داد: با این‌که شبکه اجتماعی و تعداد کاربران آن از افزایش قابل توجهی برخوردار هستند،‌اما بیشتر افراد جامعه دانشگاهی در شبکه‌های اجتماعی علمی عضویت ندارند.

نشست«کامیابی و ناکامی شبکه‌های اجتماعی علمی در ایران» در محل سرای کتاب و رسانه بیست و هفتمین نمایشگاه بین‌المللی کتاب تهران برگزار شد.