در روزهای اول لباس شخصی های پاکستانی به اتاقش واقع در هتلی در این شهر ریختند و لوازم شخصیاش را بازرسی کردند. این افراد که خود را سرویس اطلاعاتی پاکستان معرفی کردند به بهانه ارتباط شارلوت با طالبان تمام اطلاعات کامپیوتر و تلفن وی را بازرسی کردند.
شارلوت بعد از این ماجرا تا سال 2011 در پاکستان ماند و برای روزنامه های مختلف مثل نیویورک تایمز فعالیت کرد ولی به طور محسوس طبق ادعای خودش درباره سرویس اطلاعاتی پاکستان تحقیق کرده که نتایج این تحقیقات را در کتابی با عنوان «دشمن اشتباهی» آورده است. وی ادعا می کند آمریکایی ها در افغانستان وقت خود را تلف می کنند.
وی در این کتاب اعتقاد خود را اینگونه می نویسد که هرچند طالبان میتواند وجود خارجی داشته باشد ولی دشمن اصلی ناامنی در منطقه بیشتر سرویس اطلاعاتی پاکستان است و ما با دشمن اشتباهی می جنگیم. شارلوت به عنوان خبرنگار نیویورک تایمز بارها با خانواده های افغانی که گفته می شود با طالبان ارتباط دارند مصاحبه کرده است و در کتابش اطلاعاتی حاصل از این مصاحبه ها را به رشته تحریر درآورده است که نشان میدهد بیشتر ناامنی ها حاصل عملیاتهای نظامی سرویس اطلاعاتی مخفی پاکستان است. هرچند این مطلب در میان مردم محلی چیز تازه ای محسوب نمی شود.
وی مینویسد: آنجا همه می دانند که حتی سگهای ولگرد توسط سرویس مخفی پاکستان شناسایی می شوند و هیچ کس نمی تواند بدون اطلاع آنها حتی آب بخورد. وی با استناد به کشفیات صورت گرفته و محل اختفای اسامه بن لادن مینویسد: شک نداشته باشید که این سرویس مخفی ارتباط مستقیمی با بن لادن داشت. وی می نویسد اگرچه هیچ سندی دال بر عملیات های تروریستی ارتش پاکستان در افغانستان وجود ندارد ولی تجربیات من در شهرهای افغانستان و پاکستان نشان می دهد که به سادگی می توان این مقوله ها را به هم ارتباط داد.
به نوشته این خبرنگار حقیقت این است که متحد اصلی آمریکا در منطقه یعنی پاکستان دشمن اصلی این کشور در منطقه محسوب می شود و کشته شدن 50 تا 70 هزار افغان از زمان اشغال این کشور توسط آمریکا و همچنین کشته شدن 3400 نفر از نیروهای خارجی و هزینه ای معادل 20میلیارد دلار همگی به دلیل هدفی پوچ بوده است.-
نظر شما