دکتر حسین اردستانی، رییس مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس در این مراسم «رابطه زهرآگین» را اثری معرفی کرد که به یکی از مهمترین موضوعهای قرن بیستم میپردازد و آن، پیدایش سلاحهای شیمیایی در جهان است.
وی با اشاره به بخشی از تاریخچه جنگ جهانی اول که در آن 300هزار نفر کشته شده بودند، گفت: تکرار فاجعه شیمیایی پس از جنگ جهانی اول به دلیل سکوت رسانهای و سازمان ملل و شورای امنیت سازمان ملل بود که سبب شد توسط عراق جنایت استفاده از سلاحهای شیمیایی به جنایت کشیده شود.
اردستانی با بیان اینکه در دوران جنگ تحمیلی، هفت و نیم سال کشور عراق از سلاحهای شیمیایی علیه کشورمان بهره میگرفت، گفت: سازمان ملل در این زمینه بارها با بیتفاوتی و اعلام نکردن مقصر اصلی به کارگیری سلاحهای شیمیایی، این موضوع را کوچک شمرد. این در حالی بود که در حلبچه، جزیره مجنون و فاو فاجعه شیمیایی رخ داد.
وی ادامه داد: ستاد تبلیغات جنگ و کشور ایران بود که این موضوع را رسانهای کرد و بُعد جهانی یافت و در رسانهها از فاجعه حلبچه به عنوان «فاجعه دولت علیه ملت» یاد کردند. اما جنایت عراق علیه کشورمان همچنان در رسانههای جهان پنهان است.
سپس، یوست آر هیلترمن، نویسنده کتاب «رابطه زهرآگین آمریکا، عراق و بمباران شیمیایی حلبچه» در سخنانی گفت: 14 سال پیش نگارش این کتاب را آغاز کردم که در سال 2007 منتشر شد.
وی با اشاره به انتشار اثر به زبانهای کردی، عربی و ترکی اظهار کرد: ترجمه فارسی کتاب برایم اهمیت بسیاری داشت. به همین دلیل آیین رونمایی آن برایم باشکوه است و احساس میکنم در جمع اعضای خانوادهام حضور یافتهام
هیلترمن با تاکید بر اینکه مخاطبان باید این کتاب را به طور کامل مطالعه کنند و سپس به نتیجهگیری از آن بپردازند، افزود: به دلیل سیاستهای موجود در جنگ عراق علیه ایران، به عنوان یک پژوهشگر دسترسی به منابع برایم بسیار مشکل بود.
وی در بیان دلایل خود برای پرداخت به این موضوع با بیان اینکه ناگفتههای بسیاری از جنگ ایران و عراق وجود دارد گفت: در کتاب «رابطه زهرآگین آمریکا، عراق و بمباران شیمیایی حلبچه» به کاربرد سلاح شیمیایی در جنگ ایران و عراق اشاره کردهام. این کتاب درباره جنگ نیست، بلکه به صورت مشخص به استفاده و کاربرد سلاح شیمیایی عراق علیه ایران پرداختهام.
این پژوهشگر هلندی با اشاره به بهرهگیری عراق از مواد شیمیایی بسیاری چون کلر، گاز خردل و مواد شیمیایی پیچیده در حملات کوچک در جبهههای جنگ و نیز در شهرهای مختلف علیه مردم بیسلاح، ادامه داد: عراق نخستین کشوری بود که پس از جنگ جهانی دوم گاز شیمیایی را علیه مردم بیسلاح ایران استفاده کرد. در این کتاب قصد بیان این را که چطور سلاحهای شیمیایی علیه ایران استفاده شد ندارم، بلکه میخواهم بگویم چه اتفاقاتی رخ داد که این سلاح شیمیایی مورد استفاده عراق علیه ایران قرار گرفت.
وی افزود: با اینکه جامعه بینالملل همواره بر استفاده نکردن از سلاحهای شیمیایی علیه مردم بیگناه تاکید دارد، اما عراق شش سال بدون مخالفت جامعه بینالمللی به استفاده سلاح شیمیایی علیه ایران پرداخت و این موضوع در کتاب «رابطه زهرآگین» آمده است. دلایل سکوت و مشارکت سایر کشورها به استفاده از سلاح شیمیایی عراق از مواد شیمیایی ساده تا پیچیده آن علیه مردم غیر مسلح ایران و جنایات حلبچه و سردشت از دیگر اهداف نگارش این کتاب است.
هیلترمن درباره زمینههایی که سبب نوشتن این کتاب شد، گفت: وقتی در دهه 90 برای سازمان دیدهبان حقوق بشر کار میکردم، از طریق سازمان به کردستان عراق اعزام شدم تا درباره ناپدیدشدن 10 هزار شهروند کرد تحقیق کنم. با مردم زیادی درباره ناپدید شدن شهروندان کُرد صحبت کردم و اسناد بسیار مهمی هم از پلیس امنیت عراق دریافت کردم و دریافتم سال 1988 عراق حملاتی علیه شهروندان کُرد با عنوان «عملیات انفال» انجام داده است و در آن 10 هزار نفر از شهروندان کرد، از خانه و کاشانهشان ربوده شدند که در واقع یک نسلکشی واقعی محسوب میشد. با اینکه سال 1993 چنین گزارشی منتشر شد، مورد توجه قرار نگرفت.
این نویسنده هلندی درباره دیگر اهداف نگارش کتاب خود توضیح داد: قصد داشتم از کاربرد این سلاح در تمام دنیا پیشگیری کنم و از بهکارگیری مجدد این سلاح در سوریه ناراحتم. دیگر هدفم این بود که با بررسی این موارد، به نوعی دانش و آگاهی را برای مردم آن کشورها ایجاد کنم تا زمانی که مذاکرات هستهای بین ایران و 5+1 وجود دارد، مردم بفهمند در گذشته چه حقایقی وجود داشته است.
یعقوب نعمتی، مترجم کتاب «رابطه زهرآگین آمریکا، عراق و بمباران شیمیایی حلبچه» نیز در این برنامه درباره اهداف ترجمه این اثر توضیح داد: روح انساندوستی و ناب در سرتاسر کتاب «رابطه زهرآگین آمریکا، عراق و بمباران شیمیایی حلبچه» و نوع نگارش این نویسنده حاکم است. اگر در تحقیقات علمی روح بیطرفی علمی نیز وجود داشته باشد، قطعاً نوعی جانبداری از ایران است.
نعمتی ادامه داد: مواردی در متن انگلیسی این کتاب نیز وجود داشت که در پاورقیها توضیحاتی ارایه شده است اما در متن این کتاب هیچ دخل و تصرفی به عنوان مترجم نداشتم.
مدیرعامل انجمن حمایت از آسیبدیدگان شیمیایی با اشاره به شعری از زندهیاد قیصر امینپور به این مضمون که «شهیدی که بر خاک میخفت/ سرانگشت در خون خود میزد و مینوشت/ به امید پیروزی واقعی/ نه در جنگ که بر جنگ» درباره جنگ ایران و عراق گفت: سلاح و موتور محرک رزمندگان هشت سال دفاع مقدس عشق بود، در صورتی که در جنگیدن باید نفرت وجود داشته باشد تا بتوانیم بجنگیم اما برای پیروزی در جنگ باید عاشق انسانها باشیم. رزمندگان ما در هشت سال دفاع مقدس عاشق انسانها بودند.
وی با بیان اینکه جنگ ایران و عراق به اتمام رسیده و صدام نیز کشته شده است، اظهار کرد: اما این مبارزات هنوز وجود دارد. یعنی رزمندگان هشت سال دفاع مقدس برخیهایشان زندهاند و زخمهایی دارند که ناشی از همان زمان است. درخشانترین نقطه جنگ، کاربرد سلاحهای کشتار جمعی بوده است؛ چرا وقتی کسی در حوادث 11 سپتامبر کشته میشود با کسی که در افغانستان و عراق کشته میشود یکی نیست؟ چرا باید با وجود این همه کنوانسیون و قوانین بینالمللی نیز هنوز به سهولت سلاحهای شیمیایی در دنیا استفاده شود.
علیرضا یزدانپناه، یکی از جانبازان شیمیایی که در موزه صلح هم فعالیت دارد، در این برنامه گفت: 16 سال است که شیمیایی شدهام. نزدیک به 30 سال گذشته یکی از تاجران هلندی به صدام مواد شیمیایی ارایه میکرد. کاش آن تاجر هلندی به جای مواد شیمیایی به صدام گل میفروخت تا ایرانیان را گلباران کند نه شیمیایی.
وی افزود: شما با نگارش این کتاب قبل از اینکه رزمندگان هشت سال دفاع مقدس و جنگ ایران و عراق تبدیل به قصه و فراموشی شود باز دوباره ما را مطرح و مظلومیتمان را به جهانیان ثابت کردید.
در پایان این مراسم از هیلترمن به عنوان نگارنده اثر قدردانی و ترجمه کتاب وی به زبان فارسی رونمایی شد._
نظر شما