ملکمرزبان در گفتوگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، درباره تلویزیون و تاثیری که میتواند بر رواج کتابخوانی در کشور داشته باشد، اظهار کرد: تلویزیون به عنوان یک رسانه و همراستا با دیگر رسانهها، باید دین خود را نسبت به کتاب ادا کند و یکی از روشها برای رسیدن به این هدف، برنامهسازی است. هرچند برخی برنامههای رادیویی نیز در این سالها به تبلیغ و معرفی کتاب پرداختهاند اما در تلویزیون این موضوع کمرنگتر بوده است.
مجری برنامه «کتابنامه» درباره این برنامه تلویزیونی و تاثیر آن بر ترویج کتابخوانی گفت: این برنامه از شبکه چهار سیما پخش میشود که متولی کتاب و فرهنگ است و ساخت برنامهای برای معرفی کتاب از آن انتظار میرود. با روی آنتن رفتن این برنامه، بقیه شبکهها هم به ساخت اثری مشابه تشویق شدند و گاه میبینیم که در میان برنامهای یک ساعته، 10 دقیقه را هم به معرفی یک یا دو کتاب اختصاص میدهند. «کتابنامه» روزی چهار بار پخش میشود و به نظرم علاوه بر اهالی کتاب و هنرمندان، بر مردم غیر متخصص هم تاثیرگذار بوده؛ افرادی که از آنها انتظار نمیرود مخاطب کتابهایی خاص باشند.
وی افزود: معتقدم این برنامه با حدود 6 ماه که از فعالیتش میگذرد توانسته کتاب را به میان عموم مردم ببرد. معمولا کتاب یا دغدغه طبقه نخبه جامعه است یا افراد آن را بنا به رشته و تخصص خود تهیه میکنند و مطالعه مردم عادی نهایتا به روزنامهها و مجلات محدود میشود اما برنامههایی مانند «کتابنامه» باعث میشوند کتاب از حالت انزوا خارج شود و در میان مردم جایگاه مهمش را دریابد. ناشران هم با استفاده از چنین تریبون قدرتمندی برای جذب مخاطب تلاش بیشتری کنند.
ملکمرزبان با بیان اینکه تلویزیون میتواند به عمومیتر شدن کتابخوانی کمک کند، اظهار کرد: در اطرافم میبینم که مخاطبان عام کتابها، دیگر فقط سراغ رمانها نمیروند و برای مثال اگر فردی دوربین دارد ولی با اصول عکاسی آشنا نیست، با دیدن خبر تبلیغ کتابی درباره عکاسی، برای یادگیری سراغ آن میرود.
مترجم کتاب «سفر در اتاق تحریر» اهداف برنامه «کتابنامه» را چنین تشریح کرد و توضیح داد: نخبهها و اهالی کتاب میدانند چه بخوانند، اینها برای خرید کتاب نه نیاز به تبلیغ دارند نه مشوق. برنامههای تلویزیونی که معرفی کتاب را در برنامه کاری خود گنجاندهاند، باید بکوشند عموم مردم را به کتابخوانی علاقهمند کنند.
این مترجم توضیح داد: به نظرم «کتابنامه» در این چند ماه در این کار موفق بوده اما یکی از عواملی که میتواند برنامهای را به اوج تاثیرگذاری خود برساند، زمان است، این برنامه هنوز در ابتدای راه است و به نظرم میتواند به تدریج حرکت مثبتی در مسیر مطالعه در کل جامعه پدید آورد. از سوی دیگر شبکه چهار مخاطبان خاص دارد، شاید اگر این برنامه از شبکهای عمومیتر پخش میشد مخاطبان بیشتری هم میداشت.
وی درباره مشکلات برنامهسازی در تلویزیون در حوزه کتاب گفت: متاسفانه ناشران تعامل کمی با برنامه دارند. با توجه به اینکه در هر برنامه اعلام میشود که «کتابنامه» تریبون ناشران، مترجمان و نویسندگان برای معرفی کتابهایشان است و تهیهکننده برنامه هم همواره سعی کرده مسیر را برای ناشران آماده کند، اما باز هم آنطور که انتظار میرود آنها از این فرصت پیش آمده درست استفاده نمیکنند. معرفی هر کتاب چهار بار در روز تکرار میشود و روزهای جمعه هم بازپخش برنامههای هفته است و فکر میکنم هزینهای که برای معرفی کتاب از ناشران گرفته میشود، در قبال این معرفی گسترده بسیار اندک است.
این مترجم به تاثیر مثبت برنامههای تلویزیونی در شناساندن کتاب به مردم تاکید کرد و افزود: پیش از این بیشتر تبلیغات و معرفی کتابها در روزنامهها انجام میشد، اما تلویزیون مخاطبان بیشتری دارد و معرفی شدن یک کتاب در این رسانه بازخوردهای گستردهتری خواهد داشت. در این برنامه سعی کردهایم موضعگیری نداشته باشیم، تلاشمان اطلاعرسانی بوده و کتابهایی از حوزههای مختلف را پوشش دادهایم. حتی جایگاهی را در برنامه به نوقلمها اختصاص دادهایم تا تبعیضی بین کتابها قائل نشده باشیم.
ملکمرزبان فارغالتحصیل رشته مترجمی زبان انگلیسی است. وی ترجمه را با همکاری با مطبوعات از جمله فیلم ویدیو»، هفتهنامه «مهر» و روزنامه «زن» شروع کرد و در 1376 اولین کتابش بهنام «فانی و الکساندر» نوشته «اینگمار برگمن» در مجموعه «صد سال سینما و صد فیلمنامه» نشر «نی» منتشر شده و تاکنون قریب به 25 اثر از نویسندگان مختلف دنیا را به فارسی ترجمه کرده که منتشر شده است. از آثار او میتوان «بخور و نمیر» و «سفر در اتاق تحریر»، «سانست پارک» و «داستانهای واقعی از زندگی آمریکایی» پل استر را نام برد./
شنبه ۲۴ اسفند ۱۳۹۲ - ۱۳:۲۸
نظر شما