آريانفر به خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، گفت: بسياري از رمان‌هاي ارايه شده از سوي نويسندگان كشورمان خاصيت فيلم و سريال شدن را دارا هستند، اما سوال اين‌جاست كه تلويزيون تا به امروز چه سهمي در نمايش رمان‌هاي بزرگ ادبيات ایران داشته است.
نويسنده رمان «رقص با توفان» ادامه داد: اغلب آثار محمود دولت‌آبادي خاصيت تصويري دارد و مي‌تواند زمينه‌ساز فيلمنامه‌هاي تاثيرگذار و قابل توجهي باشد اما متاسفانه اين آثار هيچ‌گاه از سوي مسوولان صدا و سيما ديده نشدند.
نويسنده رمان «بانوي مه» اظهار كرد: شركت‌هاي بزرگ سازنده و پخش‌كننده فيلم در دنيا براي توليد آثار بزرگ سينمايي به اقتباس ادبي روي می‌آورند؛ اين در حالي است كه در كشور ما ارزشي براي اقتباس ادبي قابل نمی‌شوند و با این وضعیت باید دید صدا و سيما چه خدمتي به ادبيات ایران كرده است؟
اين نويسنده به رويكردهاي غيرفرهنگي صدا و سيما در سال‌هاي گذشته اشاره كرد و توضيح داد: متاسفانه مديران صدا و سيما فرهنگي نيستند با روحیه و خلق و خوي نظامي نمی‌توان سيستم فرهنگي را مديريت كرد. مشخص است كه نتيجه غير از آنچه امروز با آن روبه‌رو هستيم، نخواهد بود.
وي با بيان اين‌كه در اين سال‌ها با هر پديده‌اي در صدا و سينما غیر از مسايل فرهنگي مواجه بوديم، ادامه داد: برخي از ناشران مانند انتشارات سوره مهر، خواهي نخواهي اغلب نيازهاي خود را از دولت تامين مي‌كنند و از آنجايي كه صدا و سيما نيز ارگاني دولتي است، فضاي تبليغ در اختيار اين قبيل از ناشران قرار مي‌گيرد.
از آریان‌فر پیش‌تر دفتر شعرهایی با عنوان «جهانی ایمن‌تر از تبسم‌های تو نیست»، «سهمی از همه ترانه‌ها» و... و همچنین نمایشنامه‌هایی با عنوان «دو روایت جامانده»، «نقل آخر»، «زهور» و... منتشر شده است. نخستین رمان او «رقص با طوفان» نام دارد. «بانوی مه» نیز رمان دیگری از این نویسنده است که از سوی نشر آموت به چاپ رسیده است.
دوشنبه ۱۹ اسفند ۱۳۹۲ - ۰۸:۲۳
نظر شما