به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، معتقدی گفت: باید دید که آیا ممنوع‌القلم کردن نویسندگان و شاعران کاری درست و قانونی است، یا براساس سلیقه انجام می‌شود. برای رفع مشکلات نویسندگان ممنوع‌القلم باید به نهادی غیر از جشنواره شعر مراجعه کرد.

وی افزود: ممنوع القلم کردن نویسندگان کاری است که به نشاط و سرزندگی جامعه آسیب می‌رساند. چگونه می‌توان نویسندگان و شاعرانی را که متاثر از وضعیت داخل کشورمان زندگی و کار کرده‌اند، حذف کرد یا آن‌ها را ممنوع‌القلم به حساب آورد.

شاعر مجموعه شعر «به رویای ما شلیک می‌شود» اضافه کرد: به گمانم یک نهاد غیر دولتی باید به این موضوع رسیدگی کند. طبیعی است که برای سامان دادن به کار نویسندگان باید یک نهاد بی‌طرف در رأس امور باشد. در نخستین گام، کانون نویسندگان ایران می‌تواند به طور مستقل تصمیم بگیرد و از منافع اهل قلم و شاعران و نویسندگان این کشور دفاع کند. کانون نویسندگان می‌تواند ممنوعیت‌ها را رفع کند و تعامل سازنده‌ای نیز با وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی داشته باشد. چنین تصمیم‌هایی به رفع این مضیقه‌ها کمک خواهد کرد.

معتقدی در پایان تأکید کرد: اگر با محوری شدن کانون نویسندگان هم مخالفتی صورت گیرد می‌توان انجمن و نهادی خصوصی دایر کرد تا کارش دفاع از آثار اهل قلم باشد.

محمود معتقدی متولد شهرستان آمل است و تا کنون بیش از ده‌ها مجموعه شعر، نقد و مقاله به صورت کتاب منتشر کرده است. از میان مجموعه اشعار وی می‌توان به کتاب‌هایی چون «فصل رویاهای گم‌شده»، «دستی میان پنجره و باران»، «عشق همچنان می‌تازد»، «مثل پاره‌های بامدادی»، «یک مهتابی دیگر با تو فاصله دارم» ، «پاره‌های عاشقی» و «پاره‌های ممنوع» اشاره کرد.

مجموعه شعر «به رویای ما شلیک می‌شود» تازه‌ترین اثر این شاعر امسال(1392) از سوی نشر امرود منتشر شده است. /