به گزارش خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، پروفسور سیدمهدی الوانی، معروف به پدر مدیریت دولتی ایران، در دی‌ماه 1323 در منطقه امیریه تهران به دنیا آمد. سختکوشی و استقامت را از پدر به ارث برده، زیرا به گفته خودش حاج حسن الوانی، انسانی خودساخته بود که مشقت‌ها و سختی‌های زندگی را بر خود هموار ساخت تا فرزندانش از تحصیلات خوبی برخوردار شوند.
دوران مدرسه را با همه خاطرات تلخ و شیرینش با گرفتن مدرک دیپلم در سال 1342 از دبیرستان مروی به پایان رساند. سپس به دنبال تاثیری که از آقای صفوت، دبیر ادبیات گرفته بود، به‌عنوان سپاهی دانش در دهکده سردهلق که از توابع صحنه کرمانشاه بود در کسوت معلمی دوران سربازی را طی کرد.
مروری بر خاطرات در گذر زمان
استاد الوانی از خاطرات آن دوران این‌گونه می‌گوید: «دوران ده برای خودش دورانی بود، در عمارتی ساکن بودم که مدرسه سه اطاقه‌ای بود رو به گورستان ده که منظره‌ای غم‌انگیز داشت. راه را باید با اسب یا قاطر طی می‌کردیم و گاهی هم پیاده. ده از تسهیلات اولیه از جمله حمام محروم بود ولی بچه‌های مدرسه زرنگ و باهوش بودند. کلاسی داشتم که از سال اولی ها در آنجا درس می‌خواندند تا سال ششمی.»
بعد از پایان دوره سربازی به تهران مهاجرت کرد و در دانشگاه رشته ادبیات انگلیسی را انتخاب و در سال 1339 از دانشگاه ملی وقت، لیسانس گرفت. مدیر ماندگار، از این دوران و استادانش این‌گونه یاد می‌کند: «دکتر گوهرین بیشترین اثر را در این ایام بر من گذاشت. کلاس‌های ایشان فضایی روحانی داشت که با کلام مولانا درهم می‌آمیخت و جذبه خاصی را به‌وجود می‌آورد. همیشه آرزو داشتم بتوانم در دانشجویانم چنین حالت جذبه و شوری را ایجاد کنم.»
دکتر الوانی، برای ادامه تحصیل در مقطع کارشناسی‌ارشد، رشته مدیریت آموزش و پروش را در دانشگاه تهران ادامه داد. این تنها مدرک وی در این مقطع نبود براساس علاقه‌ای که داشت در رشته علوم اداری نیز ادامه تحصیل داد و به‌صورت رسمی در وزارت کشاورزی در کسوت کارشناس بهبود روش‌ها مشغول شد. کارش خوب بود و خیلی زود به‌عنوان رییس اداره انتخاب شد. به خاطر علاقه‌اش به معلمی، به مرکز آموزش مدیریت دولتی که متولی آموزش مدیران است، منتقل و مربی آموزشی شد.
سفر به آمریکا
تحصیل در دانشگاه کالیفرنیای جنوبی، برای پروفسور الوانی، آثار و تاثیرات فراوانی داشت. آشنایی با فیلسوفی به نام «راموس» استادی که کلاس درس «نقد تئوری‌های بازاری و دیدگاه‌های تحصلی و کمی» را در کلبه‌‌اش برگزار می‌کرد، موجب شد، استاد الوانی بعدها مقاله‌‌ای با عنوان «نقد عقل ابزاری» منتشر کند.
وی درباره کلاس دکتر راموس می‌گوید:« راموس برزیلی تبار بود. برای درک مطالبش سعی وافر کردم و مقاله «نقد عقل ابزاری» بخشی از تاثیرات این استاد بر من بود.»
برای کار گروهی آماده نیستیم
پروفسور الوانی، درباره خاطرات حضورش در کلاس استاد «راموس» می‌گوید: «نکته دیگری که از کلاس ایشان بخاطر دارم، اداره کلاس تئوری های مدیریت بهمراه استاد جوانی بنام «نایگرو» بود که بعد کتاب معروف «مدیریت دولتی جدید» را نوشت. این‌دو در کلاس با هم بحث و جدل می‌کردند و همه ما را به بحث فرا می‌خواندند و کلاس سه ساعته ما را پربار می‌کردند. وقتی به ایران بازگشتم و دوره دکترا در دانشکده مدیریت دانشگاه تهران آغاز بکار کرد، قرار شد درس‌هایی را با دو استاد برگزار کنیم که چندان موفق نبود و در مقایسه با کلاس‌های آنجا به من یاد داد که ما برای کار گروهی آماده نیستیم، حتی در دانشگاه و کار علمی.»
بازگشت به وطن
استاد الوانی، سال 1360 با کوله‌باری از تجربه و دانش به کشور بازگشت؛ درست زمانی که ایران در اوج تحولات انقلاب اسلامی به‌سر می‌برد. 10 سال بعد به استادی دانشگاه و در سال 76 به‌عنوان استاد نمونه انتخاب شد. مدتی را در سمت رییس دانشکده حسابداری و مدیریت دانشگاه علامه طباطبایی و مدتی را هم مدیرگروه مدیریت دولتی این دانشگاه شد. 
آثار و افتخارات علمی دکتر الوانی
تالیف «مدیریت بر مبنای هدف و نتیجه» با همکاری دكتر معتمدی، «مدیریت عمومی»، «مدیریت تولید»، «تصمیم‌گیری و تعیین خط مشی دولتی»، «مباحث ویژه مدیریت دولتی» با همکاری دكتر زاهدی، «نظام‌های اداری تطبیقی»، «خویشتن‌شناسی مدیران»، «اصول و مبانی جهانگردی» با همکاری زهره دهدشتی، «گفتار هراسی» و «رفتار سازمانی» با همکاری دکتر معمارزاده، بخشی از مجموعه آثار ارزشمند چهره ماندگار مدیریت ایران است.
نخستین مقاله سیدمهدی الوانی با عنوان «جذب نیروهای انسانی کارآمد» سال 1351 در نشریه «مدیریت امروز» منتشر شد. وی همچنین بیش از 10 عنوان مقاله علمی در نشریه‌ها و کنفرانس‌های داخلی و خارجی منتشر و ارایه کرده است.
از جمله سوابق و افتخارات علمی پدر مدیریت دولتی ایران، می‌توان به استاد نمونه کشور سال ۷۷، چهره ماندگار سال ۸۲، معاون آموزش دانشگاه علامه طباطبایی از سال ۱۳۸۲ تا 83، مدیرگروه مدیریت دولتی دانشگاه علامه طباطبایی از ۷۳ تا ۷۷ و عضویت درشورای تخصصی اداری وزارت علوم و آموزش عالی از ۶۹ تا ۷۰، اشاره کرد.
اول ترجمه کن تا تالیف موفقی داشته باشی
پروفسور الوانی، ترجمه را قدم نخست یک تالیف موفق می‌داند و معتقد است: «کار ترجمه می‌تواند برای ایجاد منابع علمی رشته مدیریت، کاملا مفید باشد و برخلاف نظر گروهی که در ارزیابی‌های علمی، ارزش زیادی برای ترجمه قائل نیستند، نظر بنده این است که کار ترجمه اگر از منابع اساسی رشته‌های علمی باشد، هم کار دشوارتری است و هم کار ارزشمندتری.»
وی ترجمه منابع علمی به‌ویژه حوزه مدیریت را، موجب تقویت ارتباط با ملل دیگر می‌داند و می‌گوید: «ما در رشته‌های علمی نیازمند ارتباط با دیگر ملل و کشورها هستیم و ترجمه راه این ارتباط را فراروی ما می‌گشاید. البته ترجمه، لزوما یکطرفه نیست ما از دیگران می‌آموزیم و دیگران نیز از ما می‌آموزند و ترجمه در این حالت، تلاشی توسعه‌بخش خواهد بود.»
جای خالی نقد
چهره ماندگار مدیریت ایران، نبود جریان نقد مناسب علمی در فضای نشر کشور را، زمینه‌ساز ورود آثار بی‌کیفیت می‌داند و معتقد است: «مشکلی که امروزه در زمینه نشر کتب مختلف به‌ویژه کتب سازمانی و مدیریت می‌بینیم، عدم وجود فضای نقد در جامعه انتشاراتی کشور است. کتب بسیاری هرساله در زمینه‌های مختلف به چاپ می‌رسند که بدون آن‌که نقدی بر آن‌ها بشود، روانه بازار می‌شوند و در چنین احوالی نباید انتظار داشت که کتب و مقالات منتشر شده، از کیفیت بالایی برخوردار باشند.»/
شنبه ۲۶ بهمن ۱۳۹۲ - ۱۰:۵۸
نظر شما