هنوز نشانی از ادبیات نمایشی در ادبیات کشور نمیبینیم، یعنی کسانی که در این حوزه، ادعای روشنفکری دارند، ادبیات نمایشی را باعث سرافکندگی خود میدانند و شاید هنوز این ژانر را مطربی میپندارند.
زاهدی با تآکید بر اینکه برگزارکنندگان این رویداد دغدغهمند و دلسوز ادبیات دراماتیک هستند، دربارهٔ برگزاری انتخاب آثار برتر ادبیات نمایشی ایران گفت: جریان ادبی ما در طول صد سالی که ادبیات نمایشی داریم، این شیوهٔ ادبی را به رسمیت نشناخته و این قالب برای آنها قابل تأمل نیست. به نظر میرسد چنین قالب ادبی باعث سرافکندگی اهل ادبیات است که ژانر به این مهمی را به رسمیت نمیشناسند، در حالیکه بسیاری از نویسندگان بزرگ جهان مانند شکسپیر یا چخوف با بهرهگیری از همین قالب جهانی شدند.
وی در ادامه افزود: متأسفانه هنوز نشانی از ادبیات نمایشی در ادبیات کشور نمیبینیم، یعنی کسانی که در این حوزه، ادعای روشنفکری دارند، ادبیات نمایشی را باعث سرافکندگی خود میدانند و شاید هنوز این ژانر را مطربی میپندارند.
این مدرس تئاتر تأکید کرد: همواره گفتهام که چنین برخوردی با ادبیات نمایشی یکی از نشانههای عقب ماندگی است. در صورتی که این افراد باید بدانند فرهنگشان جایی کور عمل کرده و هنوز نتوانستهاند با یکی از مهمترین قالبهای ادبی ارتباط برقرار کنند. قالبی که بازتاب دهندهٔ شرایط اجتماعی، فلسفی، روحی، زبانی و عاطفی یک جامعه است و کسانی که به این حوزه نمیپردازند، در آینده باید پاسخگوی چنین رویکردی باشند.
زاهدی به برگزاری رویدادهای تئاتری کشور اشاره کرد و گفت: متاسفانه رویدادهای مختلف تئاتری در کشور ما برگزار میشود، به برگزیدگان جایزه میدهند و بعد همه چیز به پایان میرسد. در حالی که باید به افراد برگزیده بها داده شود و از آنها حمایت صورت بگیرد؛ دوستان و برگزارکنندگان انتخاب آثار برتر ادبیات نمایشی ایران هم باید به خاطر داشته باشند که نباید تنها یک مسابقه برگزار کنند.
وی در پایان یادآور شد: من زیاد به مسابقهها، جشنوارهها و جایزه دادنها اعتقاد ندارم، زیرا خیلی سیستماتیک کار نمیکنند. اما به هر حال بسیار قابل ستایش است که گروهی با حسن نیت کار میکنند و از امکانات محدود خود برای گسترش و ارتقای هنر تئاتر بهره میگیرند.
هفتمین دورهٔ انتخاب آثار برتر ادبیات نمایشی ایران به دبیری بهزاد صدیقی توسط کانون نمایشنامهنویسان خانهٔ تئاتر ایران برگزارمیشود.
نظر شما