«مثل راه رفتن روی تیغ» گفتوگوی محمدباقر رضایی با آلبرت کوچویی است. او در این گفت وگو روزنامهنگاری و چگونگی وضعیت رسانههای ایرانی (قبل و بعد از انقلاب) و حواشیِ بحثانگیز و نوستالژیک را مورد بررسی قرار داده است.
رضایی گفت: از همان دوران قبل از انقلاب، سه نام هنری و ادبی برایم جذاب بود. آلبرت کوچویی، کیوان سپهر و قباد آذر آیین. اینها را از نزدیک نمیشناختم اما آثارشان را ـ هرچه که بود ـ در مطبوعات میخواندم، آن هم فقط برای این که نامشان برایم جذاب بود.
وی افزود: همیشه آرزو داشتم از نزدیک آنها را ببینم اما نشد تا این که سرانجام بعد از انقلاب، حوالی سالهای آغازین دهه هشتاد، یکی از آنها، یعنی آلبرت کوچویی را در رادیو دیدم. از سیر و سلوکش خوشم آمد. همانطور بود که دلم میخواست. مردی فارغ از زد و بندهای رایج در جامعه هنری و ادبی و رسانهای. سر به زیر و محجوب و به غایت ساده، انگار کن یک آدم روستایی. بعد فهمیدم همین ویژگیهاست که او را همچنان طی پنجاه سال کار هنری، سر پا نگه داشته است.
رضایی خاطرنشان کرد: در لابهلای این مصاحبه از افراد مختلفی نظیر کاوه گلستان، بهمن عبدی، جواد علیزاده، حسین بهزاد، نجف دریابندری، علی محمد افغانی، آیدین آغداشلو، احمد محمود، هوشنگ گلشیری، احمد شاملو، جواد مجابی و... صحبت به میان آمده است.
وی همچنین اظهار کرد: نمیگویم کار مهمی کردهام، اما میدانم حرف کشیدن از کسی که حدود پنجاه سال با اهالی هنر و ادبیات و رسانهها سر و سری داشته اهمیت دارد.
در پشت جلد کتاب آمده است: «آلبرت کوچویی، پیرِ دیرِ رسانه و مطبوعات است. بیش از نیم قرن حضور در عرصههای فرهنگی، او را مردی کرده با کولهباری از دانش و تجربه. شناخت عمیق او از محافل روشنفکری در دهههای چهل و پنجاه، و فضای فکری و فرهنگی جامعه و خاطرات جذاب از کارکرد فرهنگی خودش، این گفتوگو را تبدیل به اثری خواندنی و پر از نکتههای بدیع از جامعه روشنفکری قبل و بعد از انقلاب کرده است.»
از محمدباقر رضایی (با نام مستعار باقر رجبعلی) تا به حال چندین مجموعه داستان و آثاری در زمینه پژوهش و نقد و بررسی ادبیات داستانی منتشر شده است.
«مثل راه رفتن روی تیغ» در 132 صفحه و بهای 6 هزار تومان در دسترس علاقهمندان و فعالان روزنامهنگاری و رسانه قرار گرفته است. /
نظر شما