به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، «جایی که کوه بوسه میزند بر ماه» تالیف گریس لین و ترجمه پروین علیپور از انتشارات افق از جمله کتابهایی بود که در بخش ترجمه داستان کودک و نوجوان جشنواره کتاب سال جمهوری اسلامی ایران شایسته تقدیر شناخته شد، به این منظور گفتوگویی داشتیم با مترجم این کتاب که در ادامه میخوانید.
کتاب «جایی که کوه بوسه میزند بر ماه» چه ویژگی داشت که شما به ترجمه آن علاقهمند شدید؟
این کتاب قبل از این هم کتاب بسیار موفقی بوده و توانسته برنده جایزههای زیادی مانند لاکپشت پرنده شود، از طرفی با اینکه نویسنده این کتاب در آمریکا بزرگ شده، ولی اصلیت شرقی دارد و علاقه زیادی به آشنایی با فرهنگ شرق داشته و مسافرتهای زیادی را به بلوک شرق انجام داده است. همچنین برای نوشتن این کتاب به تشویق مادرش از افسانههای چینی و تجربیات سفرش به شرق استفاده کرده است، لذا علاقهمند شدم این کتاب را ترجمه کنم.
موضوع این کتاب تا چه اندازه به فضای کشور ما نزدیک است؟
در این کتاب تمها و شخصیتها از فرهنگ عامیانه چینی گرفته شده است و افسانههای بسیاری دستمایه نوشتن این کتاب قرار گرفته است. ما در ایران افسانههای زیادی داریم و با مطالعه این کتاب میبینیم تا چه اندازه افسانههای کشورهای مختلف مانند هم هستند و در نهایت یک موضوع را بیان میکنند.
درباره ماجرای این کتاب بیشتر توضیح دهید؟
این کتاب داستان دختربچهای را بیان میکند که بههمراه پدر و مادرش در روستا زندگی فقیرانهای را میگذرانند. مادر این دختر همیشه از بدبختی و اقبال بدش گلایه میکند اما پدر این دختر هرشب برایش یک افسانه تعریف میکند و دخترک با این افسانهها زندگی را سر میکند به امید آنکه روزی بتواند زندگی خود و مردم روستا را تغییر دهد. در این داستان هرجا که سوالی برای دخترک پیش میآید و پدرش جواب آن را نمیداند به اومیگوید جواب این سوال را کسی نمیداند جز پیرمرد دانا در کوه بیپایان و بالاخره روزی دخترک تصمیم میگیرد به کوه بیپایان برود.
کتاب «جایی که کوه بوسه میزند بر ماه» برای چه گروه سنی در نظر گرفته شده است؟
این کتاب برای گروه سنی نوجوان در نظر گرفته شده است، اما من مطالعه آنرا به بزرگسالان هم توصیه میکنم، زیرا این کتاب بسیار تامل برانگیز است و در ذهن مخاطب سوال ایجاد میکند ولی خودش مستقیماً به سوالات جواب نداده و مخاطب را به تفکر وادار میکند و در نهایت میگوید که برای رسیدن به موفقیت باید از قید و بند تعلقات دنیوی رها شد.
آیا کتاب دیگری در دست ترجمه دارید؟
بله. در حال حاضر مشغول ترجمه مجموعهای از کتابهای تصویری کوچک که در سطح جهان موفق بوده و جایزههای متعددی کسب کردهاند، هستم.
کتاب تالیفی چطور؟
بعد از مجموعه کتابهای پنج جلدی «زنبورک» که چندی پیش توسط انتشارات منادی تربیت منتشر شد، در حال حاضر مشغول نوشتن یک مجموعه دیگر هستم با عنوان «جشن تولد» برای گروه سنی «الف» و «ب» که هر جلد از آن در مورد موضوع خاصی صحبت میکند.
به نظر شما خواندن کتابهای تالیفی برای کودکان مفیدتر است یا ترجمه؟
تفاوت زیادی ندارد. ما هدفمان ترویج دوستی و انسانیت در بین بچههاست و فرقی نمیکند این کار را با تالیف انجام میدهیم یا ترجمه کتاب. زمانی که میخواهیم کتابی را ترجمه کنیم تقریبا همان وقتی را که برای ترجمه کتاب صرف میکنیم، برای انتخاب کتاب مناسب هم صرف میکنیم و این به آن معنا نیست که نویسندههای ما بد مینویسند بلکه ما در کشور نویسندگان خوب و صاحب نظری هم داریم که آثار فاخری تولید میکنند و باید امکانات لازم برای کسانی که خوب مینویسند و خوب تصویرگری میکنند فراهم شود تا بتواند اثر تالیفی تولید کند.
نظرتان در مورد جشنواره کتاب سال و سایر جشنوارههای مربوط به حوزه کتاب چیست؟
جشنواره کتاب بسیار خوب است، هرچه که باشد! زیرا جشنوارهها سبب میشود کتاب، کتاب کودک، نویسندگان، مترجمان و ناشران در جامعه مطرح شوند و مردم آنها و زحماتشان را فراموش نکنند، هرچند که کم و کاستیهای فراوای در جشنوارهها دیده میشود که باید برطرف شود و در همه جشنوارهها، معمولا کتاب کودک آخرین حوزهای است که به آن پرداخته میشود.
شما فکر میکنید چرا کتاب کودک معمولاً در آخر برنامههاست؟
بهتر است خوشبین باشیم و اینگونه فکر کنیم که کتاب کودک میتواند یک حسن ختام مناسب باشد که خستگی برنامه را از مخاطب میگیرد. مردم معمولاً با کتاب کودک، نویسندگان و مترجمان این حوزه ارتباط خوبی برقرار میکنند و نام کتابها و نویسندگانشان بیشتر در ذهن آنها باقی میماند.
پروین علیپور، نویسنده و مترجم حوزه کودک و نوجوان در سال 1325 متولد شده است. وی تا به حال بیش از یکصد اثر تالیفی و ترجمه را در کارنامه خود دارد که از آن جمله میتوان به مجموعه پنج جلدی «زنبورک»، مجموعه پنج جلدی «دفترخاطرات پسر لاغرو»، «اسب جنگی» و «دردسرساز» اشاره کرد./
یکشنبه ۲۰ بهمن ۱۳۹۲ - ۱۲:۵۵
نظر شما