به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، پوررستم گفت: خصوصی سازی امری است که در راستای تخصص‌گرایی شعر فجر باید صورت گیرد. واگذاری سیاست‌گذاری این جشنواره به نهادهایی مثل انجمن شاعران ایران، انجمن قلم یا دفتر شعر جوان موضوعی است که پیش‌تر از این‌ها باید انجام می‌شد.

وی اضافه کرد: زیر بنای جشنواره شعر فجر نباید بر اساس سلیقه این و آن شکل گیرد. زیربنای این جشنواره باید بر مبنای شایسته‌سالاری و خردورزی پی‌ریزی شود. با چنین روندی انجمن‌های تخصصی می‌توانند در ساز و کار این جشنواره تأثیرگذار باشند. شعر پیشرو و شعر آوانگارد و شعر امروز در چنین شرایطی است که می‌تواند امکان بروز و ظهور بیابد.

این شاعر توضیح داد: به نظر من این حرف که به دور از هر گونه نگاه سیاسی برگزیده و داور خواهیم داشت، نوعی شعار است. هر گونه که نگاه کنید سیاست در جوایز ادبی دولتی دخالت دارند. وقتی پول وارد ساختاری می‌شود، سلیقه آن نهاد هم غالب می‌شود.

این شاعر در ادامه توضیح داد: وقتی پشتیبان مالی خصوصی در میان باشد، جشنواره شعر فجر مستقل می‌شود. فلان شرکت تولید ماکارونی یا یک شرکت تولید لبنیات یا فرضاً یکی از شرکت‌هایی که سیم‌کارت‌های دایمی و اعتباری می‌فروشند، می‌توانند پشتیبان جشنواره شعر فجر شوند. با چنین رویکردی می‌توان انتظار داشت که نحله‌های مختلف فکری با گرایش‌های مختلف در جشنواره شعر فجر حضور داشته باشند.

شاعر مجموعه شعر «تا...» یادآور شد: شعر فجر طی سال‌های گذشته خروجی شعر پیشرو نداشته. در اغلب مواقع تجربه به ما نشان داده که هر جا دولت قدم می‌گذارد آن‌جا نگرش تخصصی و شایسته سالاری را نمی‌بینیم.

پوررستم گفت: تا زمانی که شاعران ملی ما و کسانی چون علی باباچاهی، سیدعلی صالحی، محمد شمس لنگرودی و سیمین بهبهانی در این جشنواره حضور ندارند نمی‌توان گفت که این جشنواره به طور کامل مستقل عمل کرده است. همان طور که نمی‌توان تیم ملی را به مربیان رده دوم سپرد. تخصصی گرایی در نظام شعری ما ضعیف است.

وی افزود: جشنواره شعر فجر در سال‌های گذشته استحکام ساختاری نداشته و جشنواره مستقل و ناب نبوده است. شعر فجر تا زمانی که پشتیبان مالی غیر دولتی ندارد فاقد داوران پیشرو در سطح ملی است. این روزها سیاست زدگی و شعار زدگی نوعی به گردن گرفتن تکلیف فانتزی شده است.

وی در پایان افزود: شعر پیشرو مثل فوتبال لیگ برتر نیست که با تزریق بی رویه پول و رانت خواری دچار فساد شود. شعر پیشرو همیشه سعی در استقلال ذاتی خود داشته و در این راستا جشنواره‌هایی که غیر دولتی باشند به درد شعر پیشرو می‌خورند. اصولاً جشنواره‌هایی که تحت نفوذ دولت قرار می‌گیرند، توام با سیاست زدگی و نوعی سلیقه‌اند که ذات شعر آن‌ها را نمی‌پذیرد. 

پوررستم متولد 1346 تهران، اما ساکن آستاراست. وی از اواخر دهه 60 سرودن شعر را شروع کرده است. از میان آثار او می‌توان به کتاب‌های «از ایوان شب‌بوها»، «درخت‌ها به خانه بخت می‌روند» و «تا...» اشاره کرد. /