دکتر مینو امیرقاسمی در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، عنوان کرد: امسال جایزه کتاب سال تبریز، چهارمین دوره خود را با یک تفاوت عمده تجربه می‌کند. در نظر داریم در جشنواره امسال از داوری و دانش کارشناسان و استادان پایتخت بهره ببریم.
وی با بیان این‌که اکنون در حال رایزنی با این افرادیم، ادامه داد: استفاده از قضاوت این داوران با هدف گسترش و معرفی علمی این جشنواره به سراسر ایران است. در حقیقت این انتخاب به معنای نبود داوران صاحب‌نظر در استان آذربایجان شرقی نیست.
دبیر چهارمین جشنواره کتاب سال تبریز در پاسخ به این سوال که «آیا مکانت جغرافیایی انتخاب داوران در قضاوت و معیارهای داوری کتاب‌ها تاثیرگذار است؟» گفت: کتاب خوب ویژگی‌هایی در زمینه‌های محتوا، مضمون، نحوه ارایه، قدرت علمی و... دارد و معیارهای علمی تعیین‌کننده کتاب برگزیده و شایسته تقدیر است. بنابراین، سلیقه افراد در داوری علمی مطرح نیست.
وی افزود: البته ممکن است قدری نگرش داوران در انتخاب کتاب موثر باشد اما این تغییر نگرش قطعا بر قواعد انتخاب کتاب خوب تاثیرگذار نیست.
دکتر امیرقاسمی در جواب به این پرسش که «دبیران جایزه کتاب سال تبریز در سال‌های گذشته بر بومی بودن آثار و داوران تاکید داشتند، این انتخاب چه تغییر در جایزه کتاب سال تبریز به دنبال خواهد داشت؟» اظهار کرد: هیچ گاه در سازمان فرهنگی ـ هنری تبریز تاکیدی بر بومی بودن داوران نبوده است. در واقع، بومی بودن ناشر، نویسنده، مترجم و موضوع اثر همواره شرط شرکت در جایزه کتاب سال تبریز بوده که این شرط نیز امسال هم پایدار است.
وی ادامه داد: هر سال تعداد فراوانی کتاب به این جشنواره ارسال می‌شوند که این امر نشان از جایگاه کتاب سال تبریز در اذهان اهالی قلم است. بنابراین، می‌کوشیم تا از بهترین داوران در انتخاب این آثار بهره ببریم.
دبیرعلمی کتاب سال تبریز درباره برنامه‌های جانبی این جایزه گفت: بر اساس برنامه‌ریزی‌ها، می‌کوشیم داوری آثار را تا پایان فروردین‌ماه سال 1393 به پایان برسانیم و در اردیبهشت‌ماه آیین اختتامیه آن را برگزار کنیم. همچنین در اختتامیه این جشنواره برنامه‌های جانبی اجرا خواهیم کرد. البته هنوز این برنامه‌ها قطعی نشده‌اند.
پیشینه‌ای از مینو امیرقاسمی
دکتر مینو امیرقاسمی متولد 1329 تبریز بوده و از سال 1348 تاکنون به صورت مستمر در فضای فرهنگی و ادبی تبریز و کشور حضوری موثر داشته است.
وی مدرک کارشناسی ارشد در رشته فرهنگ و زبان‌های باستانی ایران را از پژوهشکده فرهنگ ایران و مدرک دکترا خویش در رشته جامعه‌شناسی ادبیات را از دانشگاه تبریز اخذ کرده است.
امیرقاسمی در سال‌های 1355 تا 1362 به عنوان عضو هیات علمی فرهنگستان زبان ایران و از سال 1362 تا سال 1390 به عنوان عضو هیات علمی دانشگاه تبریز به تحقیق و تدریس اشتغال داشته است.
از آثار وی می‌توان به کتاب‌های «درباره قصه‌های اسطوره‌ای»، «نشانه‌شناسی مناسک گذر»، «کتابشناسی توصیفی علوم اجتماعی»، «کتابشناسی علوم اجتماعی»، «نگاهی به مسایل اجتماعی فرهنگی سیاستنامه و قابوسنامه»، «تیشه در سنگ»، «سوگ اسفندیار»، «فرهنگ فارسی کودک و نوجوان»، «فیل کوچولو دماغت کو؟»، «هر کاری راهی دارد»، «کی از همه بزرگتره؟»، «پیرزن مو پنبه‌ای» و «باران خوشبو» اشاره کرد.
شنبه ۱۲ بهمن ۱۳۹۲ - ۱۶:۲۴
نظر شما