به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، شنبه (پنجم بهمن‌ماه)، 34 سال از نخستین انتخابات ریاست جمهوری در ایران می‌گذرد. این انتخابات، یک سال پس از پیروزی انقلاب اسلامی، در پنجم بهمن‌ماه 1358 برگزار شد که 124 نامزد از طیف‌های مختلف با اعتقاد داشتن به دین اسلام و ملزم بودن به قانون اساسی تصویب شده جمهوری اسلامی ایران (تصویب شده در 12 آذرماه 1358) در آن کاندیدای ریاست جمهوری شدند. افرادی چون حسن ابراهیم حبیبی، صادق طباطبایی، محمدصادق صادقی‌گیوی (آیت‌الله خلخالی)، محمد مکری، حسن آیت، صادق قطب‌زاده و احمد مدنی از مشهورترین نامزدهای نخستین ریاست جمهوری انتخابات ایران به‌شمار می‌آمدند. 

بنی‌صدر تا پیش از انتخاب به‌عنوان نخستین رییس جمهوری ایران، عضو شورای انقلاب شد و پس از آن با سخنرانی‌های مختلف به‌عنوان شخصیتی «روشنفکر تحصیلکرده طرفدار انقلاب‌» هواداران بسیاری برای خود به‌دست آورد. همین امر باعث شد تا در نخستین دوره انتخابات ریاست جمهوری، ابوالحسن بنی‌صدر با کسب 76 و پنج دهم درصد از کل آرای به صندوق ریخته شده، نخستین رییس‌جمهوری در تاریخ ایران باشد اما این دوران با توجه به عملکردها و رفتارهای نادرست وی، با حاشیه‌های فراوان برای انقلاب اسلامی همراه بود که در نهایت پس از 17 ماه ریاست، به دستور امام خمینی(ره) از این سمت عزل شد. 

بنی‌صدر، متولد 1312 در همدان است که در دانشگاه تهران اقتصاد و حقوق اسلامی خوانده بود. وی که کتاب‌هایی چون «نگاهی به تاریخ سیاسی ایران»، «مشکلات سیاسی موجود در ایران و راه حل اسلامی آن»، «برنامه حکومت جمهوری اسلامی»، «کار و کارگر در اسلام» و «رابطه بین مادیت و معنویت» را تدوین کرده در 15 بهمن‌ماه 1358 کارش را در مقام رییس جمهوری ایران آغاز کرد. 

با این حال بنی‌صدر در ۲۰ خرداد ۱۳۶۰ با حکم امام خمینی(ره) از فرماندهی کل قوا برکنار شد. ۱۱ روز پس از صدور حکم امام(ره)‌، هاشمی رفسنجانی، رییس وقت مجلس گزارش آرای نمایندگان مجلس را درباره عزل بنی‌صدر از ریاست جمهوری به اطلاع امام(ره) رساند. بر اساس این گزارش در ۳۱ خرداد ۱۳۶۰ لایحه عدم کفایت سیاسی بنی‌صدر برای ادامه ریاست جمهوری در مجلس به تصویب رسید و سرانجام در نخستین روز از تیرماه ۱۳۶۰ متعاقب تصویب لایحه، امام خمینی(ره) در پاسخ به نامه رییس مجلس‌، بنی‌صدر را از ریاست جمهوری عزل کرد. بنی‌صدر پس از مدتی زندگی در خفا، هفتم مردادماه 1360 از ایران گریخت. 

کتاب‌های بسیاری مانند «بازخوانی پرونده یک رییس‌جمهور (نگاهی به کارنامه سید ابوالحسن بنی‌صدر)» به‌قلم قاسم روانبخش، «بنی‌صدر» نوشته سمیه حسینی، «نقدی بر دیدگاه اقتصادی ـ اجتماعی ابوالحسن بنی‌صدر» تالیف علی‌اکبر اکبری، کتاب چهار جلدی «بیست و پنج سال در ایران چه گذشت؟ (از بازرگان تا خاتمی)» به کوشش داود علی‌بابایی، «انقلاب اسلامی از پیروزی تا تحکیم: ناگفته‌های تاریخی از تشکیل شورای انقلاب و دولت موقت تا سقوط بنی‌صدر» به‌همت عباس شادلو و «بنی‌صدر از ظهور تا سقوط» پس از این واقعه درباره بنی‌صدر به رشته تحریر درآمد تا به بررسی دلایل اتفاق‌های دوران وی پاسخ بگوید. آیت‌الله خامنه‌ای نیز همان سال در مجلس اول، با اشاره به اصل 110 قانون اساسی جمهوری اسلامی، در سخنرانی با عنوان «14 دلیل در اثبات عدم کفایت بنی‌صدر» به این مساله پرداختند. 

رجایی از قلم رجایی
پس از یک ماه (از شهریورماه تا مهرماه 1360) که دولت موقت به ریاست محمدرضا مهدوی‌کنی، روی کار بود، روز دوم مردادماه 1360 دومین دوره انتخابات در ایران برگزار شد و در 12 مردادماه، دولت محمدعلی رجایی (نخست وزیر دولت بنی‌صدر) دولت بعدی را با نخست وزیری محمدجواد باهنر تشکیل داد اما روز هفتم شهریوماه ۱۳۶۰ با انفجار دفتر حزب جمهوری، رهبر آن آیت‌الله محمد بهشتی، محمدعلی رجایی، باهنر و عده بسیاری از اعضای حزب به شهادت رسیدند. رجایی، دومین رییس جمهوری ایران، اثری با نام «رجایی از قلم رجایی» دارد اما کتاب‌های بسیاری درباره وی نوشته شده است. 

کتاب‌هایی که به قلم حضرت آیت‌الله خامنه‌ای نوشته شده‌اند
به‌دنبال شهادت محمدعلی رجایی،حضرت آیت‌الله خامنه‌ای مهرماه 1360 با کسب بیش از 16 میلیون رای مردمی و تنفیذ از سوی امام خمینی(ره) رییس جمهوری ایران شدند و به مدت هشت سال با نخست وزیری میرحسین موسوی به اداره کشور پرداختند. حضرت آیت‌الله خامنه‌ای آثاری چون «سیری در کتاب صلح امام حسن(ع)»، «ولایت»، «درس‌های عاشورا»، «انتخاب چرا؟ چگونه؟»، «انتخابات و مردم سالاری اسلامی»، «دوران جدید عالم»، «اقتصاد مقاومتی»، «توهم سلطه»، «حدیث شکوفایی»، «مساله فلسطین و صهیونیسم» و «خورشید انقلاب» گوشه‌ای از کتاب‌هایی است که به‌قلم ایشان تدوین شده‌اند. 

دوران ریاست جمهوری حضرت آیت‌الله خامنه‌ای در 12 مردادماه 1368، پس از دو دوره پیاپی عهده‌داری سمت رییس‌جمهوری به‌پایان رسید. در سال 1368، همچنین با بازنگری قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، پست نخست وزیری حذف و پس از آن رییس جمهوری، بالاترین مقام اجرایی و رییس هیات وزیران شد. تا پیش از آن نخست وزیر عهده‌دار تشکیل کابینه بود. 

خاطرات هاشمی‌رفسنجانی، روشن‌کننده بخشی از تاریخ معاصر ایران
آیت‌الله هاشمی‌رفسنجانی، چهارمین رییس جهموری ایران و پیروز پنجمین و ششمین دوره انتخابات ریاست جمهوری 12 مردادماه 1368 بر کرسی ریاست تکیه زد و به مدت هشت سال این سمت را بر عهده گرفت. دوران ریاست جمهوری وی که پس از جنگ هشت ساله ایران و عراق بود، به دوران سازندگی شهرت دارد. هاشمی‌رفسنجانی نیز آثار بسیاری را به رشته تحریر درآورده که می‌توان به «هاشمی رفسنجانی»، «به سوی سرنوشت»، «بی‌پرده با هاشمی رفسنجانی»، «هاشمی رفسنجانی، کارنامه و خاطرات سال 1359: انقلاب در بحران»، «هاشمی رفسنجانی، کارنامه و خاطرات 1368: بازسازی و سازندگی» و «هاشمی رفسنجانی، کارنامه و خاطرات سال 1365: اوج دفاع» اشاره کرد. 

مهم‌ترین اثر هاشمی‌رفسنجانی را می‌توان خاطرات وی دانست. کتاب‌های خاطرات وی از سال 1360 یعنی دو سال و دو ماه پس از انقلاب اسلامی در سال 1357 آغاز می‌شود و وی از این‌که خاطرات سال‌های 1357 تا 1359 را مکتوب نکرده ابراز تاسف کرده است. با این حال خاطرات این رییس جمهوری سابق از ارزشمندترین منابع برای روشن کردن گوشه‌ای از تاریخ معاصر ایران به‌شمار می‌آیند. 

سید محمد خاتمی، مولف «در مسیر گفت‌وگو»
سید محمد خاتمی، هشت ساله بعدی (از 12 مردادماه 1376 تا 12 مردادماه 1384) ریاست جمهوری ایران را بر عهده گرفت. ریاست جمهوری وی که دوران جدیدی در سیاست ایران به‌شمار می‌آید به دوران اصلاحات در ایران شهرت یافت. «در مسیر گفت‌وگو» که مجموعه گفتارها و نوشتارهای وی هستند به‌عنوان «مبانی نظری گفت‌وگوی تمدن‌ها» به منظور تبیین نظریه‌ای در روابط بین‌الملل تدوین شد که این رییس‌جمهوری ایران در سال 2001 میلادی در سازمان ملل متحد مطرح کرد. «هزاره گفت‌وگو و تفاهم»، «در ستایش دانشگاه»، «مفاخر ایران»، «باران در کویر»، «نیاز و نماز»، «گفت‌وگوی مهر» و «دین، فرهنگ و دولت در نگاه سید محمد خاتمی» برخی دیگر از آثار مکتوب وی به‌شمار می‌آیند. 

احمدی‌نژاد، نویسنده «فروپاشی اسطوره هولوکاست»
محمود احمدی‌نژاد، برنده دوره‌های نهم و دهم ریاست جمهوری (از 12 مردادماه 1384 تا 12 مردادماه 1392) در ایران بود. از آثار وی می‌توان «ما می‌توانیم»، «آمریکانیسم در چالش»، «اسراییل؛ کانون ناامنی»، «رسانه مصلح»، «ضرورت تغییر و تحول نظام بانکی کشور»، «شجره طیبه ولایت»، «فروپاشی اسطوره هولوکاست»، «گفتمان عدالت در جهان جدید» و «فرهنگ‌گرایی، انتظار و تغییر مناسبات جهانی» را نام برد. 

یازدهمین رییس جمهوری ایران مولف «روایت تدبیر و امید»
یازدهمین رییس جمهوری ایران که از مردادماه 1392 عهده‌دار این سمت شده،‌ حسن روحانی است. وی که دولت خود را دولت تدبیر و امید نامیده،‌ تلاش می‌کند به اصلاح وضعیت ایران بپردازد. روحانی صاحب کتاب‌ها و آثار بسیاری است که می‌توان به «امنیت ملی و نظام اقتصادی ایران»، «اندیشه‌های سیاسی اسلام» در سه جلد،‌ «انقلاب اسلامی؛ ریشه‌ها و چالش‌ها» و «روایت تدبیر و امید» اشاره کرد. جلد نخست «خاطرات حسن روحانی» با نام «انقلاب اسلامی» منتشر شده و جلد دوم آن با نام «دفاع مقدس» به‌زودی به چاپ خواهد رسید. وی دو کتاب دیگر با نام‌های «امنیت ملی و سیاست خارجی» و «امنیت ملی و محیط زیست» را نیز در دست انتشار دارد.