به گزارش خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا)، در شماره 80 از اين ماهنامه، فرخنده حق‌شنو در مقاله‌اي با موضوع نقد رمان «ناميرا» نوشته صادق كاميار، پس از معرفي نويسنده و ارايه خلاصه‌اي از رمان به نقد و تحليل اين اثر پرداخته است.

در بخشي از اين مقاله آمده است: «ناميرا رماني است واقعيت‌گرا(رئاليسم) در  ژانر اجتماعي- سياسي، از دوران صدر اسلام و بعد از آن، و واقعه عاشورا. در اين رمان، گفت‌وگو(ديالوگ)ها و حادثه و شخصيت هر يك، به نوبه خود محوريت دارند. گفت‌وگوها توانسته‌اند مهمترين وظيفه خود، يعني ابزار شناخت و اطلاع‌دهي به مخاطب را فراهم كنند. گفت‌وگوهايي كه متن را بيشتر تصويري مي‌كنند و كمتر توضيح مي‌دهند. گفت‌وگوهاي اين رمان مي‌توانند زمينه‌هاي تبديل شدن رمان به فيلمنامه را فراهم كنند.»
در قسمت ديگري از اين مقاله مي‌خوانيم: « نويسنده رمان ناميرا در شناساندن شخصيت‌ها، چه شخصيت‌هاي مثبت و چه شخصيت‌هاي منفي، و به تصوير درآوردن افكار شخصيت‌هايي كه گاهي به شك و ترديد مي‌رسند، و حتي به خطا مي‌روند، تا زماني كه حقيقت بر آن‌ها آشكار شود، و ابعاد وجودي آن‌ها واقعيت خود را بنماياند، شخصيت‌ها را باورپذير نشان داده است.»

«در حاشيه نقد و شرح قصايد خاقاني و پاسخ به استعلامات و ابهامات استاد استعلامي»(بخش دوم) اثر محمدرضا تركي، «بررسي تصحيح جديد سام‌نامه» اثر سجاد آيدِنلو، «دانم نشوي در خط گر بي‌خبرت خوانم» اثر سميرا بامشكي، « زنانِ پيشتاز» نوشته فرخنده حق‌شنو و «نقد و بررسي مجموعه داستان‌‎هاي كوتاه فلانري اوكانر» از مطالبي هستند كه در بخش معرفي، نقد و بررسي كتاب اين ماهنامه ارايه شده است.

«رويكردهاي خاص در تفسير آثار ادبي» نوشته «كلي گريفيس» و ترجمه سعيد رفيعي خضري، «عناصر روايي در رمانس‌هاي پيش از عصر صفويه»(بخش دوم) اثر «ويليام هانوي» و ترجمه ابوالفضل حري، «نگاهي تازه به زبان شعر باباطاهر همداني» اثر آرمان حسيني آبباريكي و «مقدمه‌اي بر بدبيني تاريخي در ادب و شعر ايراني» نوشته سيدموسي ديباج از مقاله‌هاي ارايه شده در اين شماره‌اند.

در بخشي از مقاله «عناصر روايي در رمانس‌هاي پيش از عصر صفويه» آمده است: «همه رمانس‌ها، برخي عناصر روايي مشترك دارند كه ويژگي اصلي آنها محسوب مي‌شوند. اين بدان معنا نيست كه اين ويژگي‌ها در انواع ادبي ديگر به چشم نمي‌خورد، بلكه فقط بدين معناست كه كيفيت و بسامد آنها در رمانس‌ها، چشمگير و داراي اهميت زياد است. از اين جهت، اين ويژگي‌ها را مي‌توان اجزاي ساختماني در نظر گرفت كه قصه‌گويان به مدد آنها به ساختمان داستان‌هاي خود سر و سامان مي‌دهند. اين عناصر كه استخوان‌بندي پي‌رنگ داستان‌ها را ايجاد مي‌كنند، به نحوي از انحنا در رمانس‌ها رخ نشان مي‌دهند. در هر رمانس، اين عناصر بر اساس شگرد قصه‌گو، كم‌رنگ يا پررنگ جلوه مي‌كنند و هر چند ممكن است صورت آنها عوض شود، ماهيت آنها هيچ تغييري نمي‌كند.»

«شب سايه»،‌ »اوج تنوع مضامين در غزل حافظ»، «نگاهي به كتاب‌هاي درسي ادبيات» و «ادبيات، ابزار بر ساختن هويت ملي» از گزارش‌هاي ارايه شده در اين شماره از ماهنامه كتاب ماه ادبيات است.

در قسمتي از گزارش «نگاهي به كتاب‌هاي درسي ادبيات» مي‌خوانيم: «در حوزه داستان، نمونه‌آثاري از نويسندگاني چون بزرگ علوي، غلامحسين ساعدي، سيمين دانشور، محمدعلي جمال‌زاده، جمال ميرصادقي، رسول پرويزي، جلال آل‌احمد، نادر ابراهيمي و سيدمهدي شجاعي آمده است.
البته در اين كتاب‌ها تنها به نام نويسندگاني چون محمود دولت‌آبادي و صادق هدايت بسنده شده و آثاري از آن‌ها در كتاب‌هاي ادبيات نيست. در اين بين، در كتاب زبان فارسي اول دبيرستان، در آموزش توصيف، دو خط از داستان «كنيزو»ي منيرو رواني‌پور آمده است. 
ميرزا عبدالحسين صنعتي‌زاده، مشفق كاظمي، عباس خليلي و يحيي دولت‌آبادي هم ديگر نويسندگان مورد اشاره در كتاب‌هاي درسي هستند.»

شماره 80 از «كتاب ماه ادبيات» در 104 صفحه و به قيمت دو هزار تومان از سوي خانه كتاب منتشر شده است.