به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، هومن بابک معتقد است:هنر نماینده سیستم فرهنگی یک سرزمین است و آشپزی نیز بیانگر بخشی از فرهنگ یک سرزمین به‌شمار می‌آید و با توجه به این‌که اکنون تهیه غذاهای هندی در میان ایرانیان رواج یافته، ضرورت دارد علاوه بر کتاب‌های آشپزی، آثاری در حوزه فرهنگ خوراک و سبک تهیه غذاهای هندی نیز تهیه و ترجمه شود. با او گفت‌و گویی انجام داده‌ایم که در ادامه می‌اید. 
 
در گام نخست سراغ کتاب‌های آشپزی هندی برویم .اکنون چه کتاب‌هایی درباره تهیه غذاهای هندی در بازار کتاب ایران موجود است؟

تاکنون چند عنوان کتاب در این‌ حوزه منتشر شده است که می‌توانم به کتاب «هنر آشپزی در هند باستان» اشاره کنم. مبنای این کتاب بر پایه سبک گیاه‌خواری است. کتاب‌های دیگری که به ارایه طرز تهیه غذای هندی می‌پردازد، مبنای گوشت‌خواری دارند. البته معمولا غذاهای هندی بر پایه گیاه‌خواری تهیه می‌شوند، زیرا هندوها گوشت قرمز مصرف نمی‌کنند و کباب‌هایی که می‌خورند با گوشت سفید تهیه می‌شوند.

با توجه به سابقه فعالیت 15 ساله شما درباره سرزمین و فرهنگ هند، آیا برای ترجمه کتاب‌های آشپزی هندی اقدام کرده‌اید؟

ترجمه کتاب‌های آشپزی هندی یکی از علایق من به شمار می‌آید که پرداختن به آن را در برنامه‌های آینده خودم قرار داده‌ام. 

غذاهای هندی با غذاهای رایج در ایران وجه اشتراک دارند، به این معنا که کتاب‌های آشپزی هندی مانند غذاهای هندی با اقبال ایرانیان روبه‌رو خواهند شد؟

غذاهای مناطق شمال کشور هند و کشمیر شباهت زیادی با غذاهای ایرانی دارند. اهالی این مناطق غذاهای خورشتی و انواع نان‌ها را تهیه می‌کنند که اغلب این غذاها و نان‌ها با ذائقه ایرانی‌ها تناسب دارند. همچنین در مناطق جنوبی کشور هند با توجه به اوضاع اقلیمی، غذاهایی مانند انواع سوپ‌ها طبخ می‌شوند.

در بخش‌های شمالی هند نان‌های «پوری» و «چاپاتی» پخته می‌شود که مزه نان چاپاتی با نان لواش ما یکسان است. خورشت‌ها نیز بر اساس میوه‌ها و سبزی‌های مناطق مختلف، به شکل‌های متفاوت تهیه می‌شوند.

با توجه به این‌که ادویه‌ها در غذاهای هندی بسیار محسوس است، شناخت از این ادویه‌ها را تا چه اندازه‌ای برای علاقه‌مندان به تهیه غذاهای هندی ضروری ارزیابی می‌کنید؟

هند از کشورهایی است که ادویه در غذاهای آن حرف اول را می‌زند. تاکنون درباره مزه‌ها در غذاهای هندی کتابی در ایران منتشر نشده است. ضرورت دارد این ادویه‌ها در قالب اثری مجزا به علاقه‌مندان طبخ و سرو غذاهای هندی عرضه شود. به عنوان مثال هندی‌ها 10 نوع ادویه پلویی دارند و از «چاتنی» به عنوان چاشنی غذاها استفاده می‌کنند. چاتنی‌ها، خوردنی‌هایی مانند ترشی ایرانی‌اند با این تفاوت که مزه آن‌ها تند و شیرین است. البته مشترکات غذایی هندی‌ها با ایرانی‌ها بسیار زیاد است.

لطفا قدری درباره فرهنگ خوراک و سبک خوردن غذای هندی توضیح دهید.

هندی‌ها پیش از سرو غذا مانند مسلمانان دعا می‌خوانند. هندی‌ها سنتی دارند که مانند سایر جوامع ابتدا با دیدن غذا و رنگش از آن لذت می‌برند. سپس با حس بویایی؛ بوی ادویه‌ها و غذاها را حس می‌کنند و بعد با دست(حس لامسه) و حس چشایی غذا را لمس و مزه می‌کنند.

هندی‌ها با این روش، تمام حس‌های بدن را با غذا درگیر می‌کنند و از خوردن غذا لذت می‌برند. همچنین آنان پیش از مهمان دست به غذا نمی‌برند و پس از مهمان و افراد سالمند سفره غذا را ترک می‌کنند. هندی‌ها خود را موظف به خوردن تمام غذایی که برای آن دعا خوانده‌اند، می‌دانند.در بیشتر مکان‌های غذاخوری هندی، قاشق و چنگال معنا ندارد و افراد در برخی از  مجالس رسمی با ابریق و لگن دست خود را می‌شورند و بر اساس فلسفه آیین هندو غذا را با همه انگشتان دست راست، جز انگشت سبابه میل می‌کنند.

شما به اشتراک‌های غذاهای ایرانی و هندی اشاره کردید، این اشتراکات شامل چه عوامل و غذاهایی می‌شوند؟

در دوران‌های گذشته، در لشکرکشی‌ها و تجارت‌هایی که میان ساکنان این دو سرزمین رخ می‌داد، سبک‌ تهیه غذاها نیز به کشور مقابل راه می‌یافتند. مثلا بسیاری از غذاهای ایرانی در لشکرکشی‌های پادشاهان مغول به هند وارد شدند. در فرهنگ سنتی غذای ایرانی، خوراکی‌ها به گروه‌های صفرا، سودا و بلغم تقسیم می‌شوند. در فرهنگ سنتی هند، غذا نیز به سه گروه ساتوا، راجاس و تاماس طبقه‌بندی می‌شوند. غذاهای گونه نخست، سبزی‌ها و میوه‌ها هستند که خوردن آن‌ها به افراد توصیه شده است. در گروه راجاس، گوشت سفید و قرمز و تخم مرغ قرار دارند. آخرین گروه نیز به غذاهای مانده اختصاص دارند. این طبقه‌بندی، برپایه میزان اهمیت غذاهای مفید شکل گرفته و به افراد غذاهایی را که میزان سازگاری آن با سیستم بدنی‌شان تناسب دارند، پیشنهاد می‌دهد.

چه توصیه‌ای برای مترجمان کتاب‌های آشپزی هندی دارید؟

افراد برای ترجمه کتاب‌های آشپزی هندی ابتدا باید درباره فرهنگ این کشور بدانند و سپس دست به ترجمه بزنند. اکنون میان خیلی از ایرانی‌ها فرهنگ خوردن غذای هندی‌، سوال برانگیز است. البته این سوال برانگیز بودن باعث جذب گردشگر به سرزمین هند نیز شده است اما در برخی مواقع که جای خالی کتاب‌های فرهنگی سرو غذا هند محسوس است، سوءتفاهم‌هایی هم ایجاد می‌شود. متاسفانه تاکنون مولفان و مترجمان ایرانی کمتر درباره فرهنگ و آداب و رسوم غذایی کشورهای سراسر جهان کار کرده‌اند.