دوشنبه ۴ آذر ۱۳۹۲ - ۰۸:۰۰
کیفیت به‌جای کمیت

پراکندگی بودجه‌ها و امکانات در عرصه کتاب باعث می‌شود آن‌جا که باید نتوانیم هزینه‌کنیم و آن‌جا که نباید، بودجه‌ها به هدر رود. واقعیت آن‌است که پراکندگی‌ها در امور اجرایی باعث ایجاد ریزه‌خواری در عرصه کتاب می‌شود و کارها را بی‌نتیجه می‌کند. /

خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)- حمیدرضا زاهدی، نویسنده و مترجم: بسیاری از سازمان‌ها و نهادها بی‌آن‌که وظیفه سازمانی در قبال کتاب و انتشارات داشته‌باشند، به این عرصه وارد می‌شوند و باتوجه به ناتوانی فنی و اجرایی، ناشر اختصاصی چند نام محدود می‌شوند و بعد با تغییرات سازماندهی‌ها دچار مشکل می‌شوند و دست کمک به‌سوی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دراز می‌کنند. این روش غلط باید در جایی متوقف شود و روش‌ها اصلاح شوند. 

هفته کتاب برای گسترش فرهنگ کتابخوانی در کشور برگزار می‌شود، هرچند که نشانه‌های بسیاری مارا به این جمع‌بندی می‌رساند که برگزاری این هفته طی سالیان، با پراکندگی‌ها و دیدگاه کمیت‌گرا، در عمل ما را به طور کامل به اهداف مورد نظر نرسانده‌است. این هفته به شرطی می‌تواند در امور ترویج فرهنگ کتابخوانی کمک‌کند که برنامه‌ها در راستای کیفیت قرار گیرد. از سوی دیگر تعدد نهادهایی که درست یا غلط خود را درگیر امر کتاب می‌کنند، بخش زیادی از بودجه‌هایی را که می‌تواند در این راستا قرار گیرند، به خود معطوف می‌کند. در فهرست آثار برخی نویسندگان و شاعران، که در سن کم، تعداد زیادی کتاب چاپ کرده‌اند، نام فقط یک ناشر نیمه دولتی دیده می‌شود و بسیاری از کتاب‌های چنین نویسندگانی، چنان‌است که ناشران بخش خصوصی رغبتی به چاپ کتاب‌های آنان ندارند و مشکل وقتی رخ می‌دهد که دلایل کیفی مانع کار انتخاب ناشر بخش خصوصی بشود. 
یادمان باشد که یکی از اصول گسترش فرهنگ کتابخوانی، کاهش نقش تصدی‌گری دولت است. دولت یک سیاست‌گذار اجرایی است که امور را هدایت می‌کند، نه آن‌که خود ناشر شود. این‌که نهادها و سازمان‌ها در راستای سیاست‌های کلان خود، به کتاب و پژوهش بها دهند و در این زمینه سیاست حمایتی و ترویجی در پیش گیرند، امری پسندیده‌است، اما این‌که این نهادها همه بودجه‌های دولتی را صرف اموری کنند که در چارچوب وظایف سازمانی‌شان نمی‌گنجد، بیراهه‌ای‌است که منابع دولتی را نصیب کسانی می‌کند که با ارتباطاتی، منافع خود را با ریزه‌خواری دنبال می‌کنند.
این‌که یک نهاد که از دولت بودجه می‌گیرد، وظایف عمومی خود را تعطیل کند و همه انرژی اش را به‌جای آن‌که در راستای وظایف سازمانی خود به جریان اندازد، در کار انتشارات به جریان اندازد و بعد با رو در رو شدن با مشکلات نشر، دست به دامان دولت شود که این مشکلات را حل‌کند، نقطه‌ای‌است که می‌تواند ما را با مشکل روبه‌رو کند.
این‌که یکی از نهادهای فرهنگی که از بودجه و امکانات دولتی هم بهره می‌برد، به‌جای آن‌که انرژی خود را مصروف وظایف سازمانی خود کند، به ناشر خصوصی یک یا چند مولف بدل می‌شود، هدر دادن منابع بیت‌المال و بیراهه رفتن است و باید در جایی جلو آن گرفته‌شود.
هفته کتاب فرصتی‌است که به این بهانه، در عملکردنهادهای دولتی دقت شود تا ببینیم چه‌گونه با این معضل روبه‌رو شده‌اند و...

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها