محمدعلي بهمني در گفتوگو با خبرگزاري كتاب ايران(ايبنا) با بيان اين مطلب افزود: شايد بزرگواراني كه سخن سعدي را از شعرش تفكيك كردهاند، جايگاهي داشتهاند كه اين تفكيك را انجام دادهاند. ولي وقتي از دريچه غزل به آثار سعدي مينگرم، آنچه به عينه ميبينم، اطمينان از اين امر است كه آن حس شگفتي كه در برخورد با هر نوع كلام او در خواننده ايجاد ميشود، شايد هنوز تا قرنها باقي بماند.
وي ادامه داد: غزل سعدي هيچ گونه تفاوت دروني با كلامش ندارد. كاري به آن بخشهاي كلامش كه شامل پند و اندرز است و حتما جايگاه خود را نيز داشته است، ندارم. ولي وقتي از دريچه نوعي باور هنري به آثار او، چه شعر و چه نثر بنگريد، ميبينيد سخت است تفكيك بين اين دو حوزه در آثار سعدي، و برتر دانستن يكي از آن دو بر ديگري.
بهمني مهمترين ويژگيهاي غزل سعدي را اين گونه برشمرد: سهل و ممتنع بودن، حس عاطفي موج زننده در تغزل بيانياش، و رواني چينش واژگاني.
وي تاكيد كرد: مثلا براي اين ويژگي آخر(رواني چينش واژگاني)، ما تازه اين روزها يك تعريف پيدا كردهايم، در حالي كه سعدي در آن مقطع زماني بدون هيچ ادعا و نامگذاري بيربط، بزرگوارانه و هوشمندانه اين كارها را انجام داده است و براي ما به يادگار گذاشته.
بهمني مقايسه شاعران بزرگ را عملي ناپسند خواند و تصريح كرد: در اين روزگار است كه ما با قصد بيرون كردن ديگري، به ميدان ميآييم. در گذشته اين گونه نبود. هر شاعري تلاش ميكرد خوبي و قوت كار پيشينيانش را بهتر مشخص كند و خود را ادامه آنها بداند.
وي چنين نتيجه گرفت: پس بهتر است ما نيز بدون روي آوردن به شيوههاي جديد شاعران روزگارمان، جانب احترام بزرگواراني چون سعدي و حافظ را نگاه داريم و چنان كه خود ميخواستند، دست به مقايسه بين آنها نزنيم.
یکشنبه ۱ اردیبهشت ۱۳۸۷ - ۱۰:۵۹
نظر شما