مدیر گروه پژوهشی راهبردی گردشگری پژوهشگاه میراث فرهنگی به خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا) درباره کمبود کتاب‌های گردشگری برای استفاده عموم مردم گفت: در حوزه تخصصی رشد کتاب‌های گردشگری بیشتر است و این مساله به‌دلیل نوپا بودن دانش گردشگری در ایران و کمبود منابع درسی و دانشگاهی این رشته‌است. همچنین استادان این رشته به این منابع نیاز پیدا می‌کنند و به سمت ترجمه آثار و کتاب‌های دیگر کشورها در این حوزه می‌روند و در نتیجه آمار کتاب‌های تخصصی این رشته بالا می‌رود. 

حسن الماسی درباره  در دسترس نبودن کتاب‌های گردشگری برای استفاده عموم مردم افزود: کتاب‌ها و بروشورهایی برای معرفی آثار تاریخی و جاذبه‌های طبیعی و فرهنگی منتشر می‌شود، ولی مردم با این منابع آشنا نیستند، زیرا این کتاب‌ها و منابع عموما به سفارش دستگاه‌های دولتی منتشر شده و ناشرانی این کتاب‌‌ها را چاپ می‌کنند که هیچ‌گونه نیازی برای توزیع و پخش آن ندارند. تجربه نشان داده‌است که دستگاه‌های دولتی ارتباط بسیار ضعیفی با بدنه اجتماعی دارند. 

وی در ادامه به مثالی در این زمینه اشاره کرد و گفت: در سازمان میراث فرهنگی قرارداد انتشار کتابی با یک ناشر امضا می‌شود و کتاب معرفی جاذبه‌های گردشگری و آثار فرهنگی یکی از استان‌های کشور انتشار می‌یابد، پس از آن، کتاب در اختیار سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری قرار می‌گیرد و به انبار این سازمان می‌رود، در آن‌جا می‌ماند تا هر وقت همایشی باشد، در بسته هدایای میهمانان یک نمونه از این کتاب را هم قرار ‌دهند. همچنین این کتاب‌ها را معمولا به کارمندان خود نیز اهدا می‌کنند. ما کتاب‌‌های بسیاری درباره جاذبه‌های گردشگری ایران برای استفاده عموم داریم، اما در این میان، مشکل اصلی نحوه پخش و نحوه انتقال به بدنه اجتماعی جامعه است. 

نویسنده کتاب «درآمدی بر تقاضای گردشگری» به راهکارهایی درباره حل مشکلات نویسندگان کتاب‌های گردشگری اشاره کرد و گفت: اگر دولت و سازمان‌های ذیربط بودجه‌ای را به نویسندگان این بخش اختصاص دهند، آن‌ها علاقه‌مند می‌شوند جاذبه‌های طبیعی استان خود را معرفی کنند اما بودجه این کار را ندارند و در نتیجه به سمت تالیف کتاب نمی‌روند. سازمان میراث فرهنگی باید بخشی از بودجه‌ها و اعتبارات تبلیغاتی خود را برای این کار هزینه کند تا افراد برای نشر این‌گونه آثار انگیزه داشته باشند. 

وی ادامه داد: نویسندگان این حوزه حتی در تالیف کتاب‌های دانشگاهی هم مشکل دارند. به‌‌گونه‌ای که برای تالیف کتاب‌های دانشگاهی مجبور می‌شوند یک کتاب را با توجه به سر فصل‌ها طوری تنظیم کنند که قیمت آن بالا نرود و از سوی دیگر این کتاب باید برای ناشر هم سود اقتصادی داشته باشد. برای برطرف کردن این مشکلات، دانشگاه‌ها و سازمان‌ها باید از نویسندگان این حوزه حمایت لازم را به‌عمل آورند و در زمینه نشر کتاب‌ با آن‌ها مشارکت داشته باشند. 

این استاد دانشگاه در ادامه با اشاره به یک‌جانگر بودن کتاب‌های گردشگری اظهار کرد: نویسندگان به‌طور طبیعی تحت تاثیر نیازها و انتظارهای گردشگران قرار می‌گیرند. وقتی‌ موضوعی مانند تخت‌جمشید مطرح می‌شود بلافاصله ذهن‌ها به سوی آن می‌رود زیرا با استقبال و توجه عمومی رو‌به‌روست. شاید نویسندگان و راهنمایان محلی، آثار تاریخی و جاذبه‌های طبیعی را بشناسند اما به این امر واقف‌اند که به دلیل ناشناخته بودن، این مکان‌ها مورد استقبال مردم قرار نمی‌گیرند پس به سمت تالیف این دسته از کتاب‌ها نمی‌روند.

نویسنده کتاب «مدیریت ارتباط الکترونیکی با مشتری در صنعت گردشگری ایران» به کمبود کتاب‌ برای کودکان و نوجوانان با موضوع معرفی جاذبه‌های گردشگری اشاره کرد و گفت: سازمان میراث فرهنگی باید با مراکز آموزشی، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان و آموزش و پرورش ارتباط برقرار کند و کتاب یا بروشورهایی را با موضوع معرفی جاذبه‌های گردشگری برای کودکان و نوجوانان منتشر کند زیرا آشنایی با جاذبه‌های طبیعی و آثار تاریخی کشور از دوران کودکی بسیار حایز اهمیت است و باید برای این موضوع چاره‌ای اندیشیده شود.

دکتر حسن الماسی، استادیار و عضو هیات علمی دانشگاه و مدیر گروه پژوهشی راهبردی گردشگری پژوهشگاه میراث فرهنگی، دارای مدرک دکترای مدیریت دولتی از واحد علوم و تحقیقات است. «مدیریت ارتباط الکترونیکی با مشتری درصنعت گردشگری ایران»،‌ «درآمدی بر تقاضای گردشگری»، «مدیریت توسعه( از تئوری تا عمل)» و «فرآیند خط مشی گذاری عمومی» عناوین کتاب‌های وی به‌شمار می‌آید.