خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، این مدیر موفق با خرید سهم یک شرکت ساخت گوشی تلفن همراه طی چند سال بدل به مردی ثروتمند شد و در سال 2000 در حالی‌که فقط 31 سال داشت با خرید باشگاه کریستال پالاس، بدل به جوان‌ترین رییس تاریخ باشگاهداری در فوتبال بریتانیا شد. او که در یک دهه حضورش به عنوان صاحب و مدیر باشگاه کریستال پالاس از 500 بازی این تیم فقط 10 دیدار آن‌را نتوانست از نزدیک تماشا کند شاهد وقایعی بوده که قبل از آن در فوتبال جزیره وجود نداشتند. جردن بعد از فروش باشگاهش، بسیاری از دیدگاه‌ها و خاطرات حضور 10 ساله‌اش در کریستال پالاس را باعنوان «مواظب آرزوهایت باش» منتشر کرده است.
وی طی سال‌های حضورش در تیم محبوبش به تمام آرزوهایش دست یافت و همان‌طور که در این کتاب نوشته، او که زمانی آرزو داشت به ورزشگاه «سل هورست پارک» Sel hurst park برود تا از نزدیک بازیکنان این تیم قدیمی لندن را تشویق کند، هرگز فکر نمی‌کرد که در سی و یک سالگی صاحب باشگاهی شود که از یکسالگی با پدرش برای تماشای بازی‌های آن راهی ورزشگاه قدیمی و اختصاصی این تیم می‌شد؛ ورزشگاهی که از اواخر سده نوزده محل بازی کریستال پالاس بود و حالا عمری بیش از یکصد و سی سال دارد. 

سیمون جردن علاوه بر شرح زندگینامه‌اش در این کتاب، به راهکارهایی اشاره کرده که از فوتبال می‌توان به ثروتی هنگفت‌ دست یافت بدون این‌که نیازی به کمک تماشاگران یا طرفداران تیم باشد. وی یکی از این راهکارها را تشکیل تیم‌های پایه‌ و رشد و نمو بازیکنان از هفت تا 16 سالگی عنوان کرده است؛ راهی که از طریق آن می‌توان با صرف هزینه‌ای بسیار کم و انتقال و فروش بازیکنانی که به رشد تکنیکی و قابل قبولی رسیده‌اند، هزینه‌ تیم‌های بزرگسالان را تأمین کرد. 

از نکات خواندنی کتاب «مواظب آرزوهایت باش» موضوع درگیری این مدیر باشگاه با دیگر مدیران باشگاه‌های حریف است. وی هنگام بازی کریستال پالاس و چارلتون اتلتیک با ریچارد مورای، رییس آن زمان تیم مقابل درگیر شد به نحوی که مورای رسماً او را به دوئل دعوت کرد؛ اتفاقی که تا مدت‌ها سوژه بسیاری از مطبوعات انگلیس بود و در تاریخ فوتبال بریتانیا نیز سابقه نداشت. 

مربیانی همانند استیو کوپل، پیتر تیلور و ترور فرانسیس که خود در دوران بازیگری از بهترین بازیکنان فوتبال بریتانیا بودند و با تیم‌هایی چون منچستر یونایتد، ناتینگهام فارست و لیدز یونایتد به قهرمانی در لیگ برتر دست یافته‌اند از نبوغ و خلاقیت این مدیر جوان به هنگام مربیگری در تیم کریستال پالاس یاد کرده و او را انسانی بسیار خلاق و قدرتمند دانسته‌اند. 

از دیگر بخش‌های شایان توجه این کتاب می‌توان به مبارزه جردن با نژادپرستی در فوتبال انگلیس اشاره کرد؛ موضوعی که از مدت‌ها قبل در ورزشگاه‌های این کشور رواج یافته و بازیکنان سیه‌چرده را با مشکلات زیادی در فوتبال جزیره مواجه کرده است. سیمون جردن با ارایه پیشنهادهایی به اتحادیه فوتبال انگلیس‌خواهان مبارزه سرسختانه با این آفت بزرگ اجتماعی که اعتبار و حیثیت فرهنگی بریتانیا را زیر سوال برده، شده است. 

مجموعه‌ای از مصاحبه‌های این اقتصاددان و مدیر ورزشی جوان با روزنامه‌های انگلیسی به ویژه «دیلی میرور» The Dily Mirror، گاردین The Guardian ابزرور The observer، ساندی میرور The Sunday Mirror از سال 2000 تا 2010 در این کتاب آورده شده است و نگاهی هم به سود 78 میلیون پوندی‌اش طی سال‌های حضور در کریستال پالاس دارد. وی در این کتاب به لحظاتی اشاره کرده که تماشاگران این تیم برای همیشه در خاطر خود حفظ خواهند کرد. انتشار این کتاب نشان می‌دهد که سیمون جردن از چه خلاقیتی در مدیریت اقتصادی و تیم‌داری برخوردار بوده و در این کتاب با تشکر از هزاران طرفدار کریستال پالاس درباره 10 سالی که او را در این تیم تحمل کرده‌اند عنوان می‌کند که در نهایت به دلیل بیان واقعیت‌های تلخ حاکم بر فوتبال انگلیس، مجبور به ترک باشگاه و واگذاری آن به کس دیگری شده است. 

سیمون جردن در اواسط دهه 80 هزاره دوم میلادی زمانی که تنها شانزده سال داشت از آکادمی نوجوانان چلسی جدا و راهی «کریستال پالاس» شد تا ادامه دوران بازیگری‌اش را در این تیم پشت سر گذارد. او در آن زمان فکر می‌کرد که به بلوغ تاکتیکی و قدرت بدنی لازم برای ادامه فوتبال دست یافته و دیگر می‌تواند به عنوان بازیکنی حرفه‌ای فوتبال خود را در باشگاهی آغاز کند که از یک‌سالگی به همراه پدرش، برای دیدن بازی‌های آن به ورزشگاه «سل هورست پارک» می‌رفت.

پیتر جردن، پدر سیمون در اوسط دهه 1960 بازیکن کریستال پالاس بود و به همین دلیل آنان خانوادگی به این تیم علاقه‌مند هستند. 

سیمون جردن بعد از دو سال حضور در جمع جوانان کریستال پالاس توسط دوستی صمیمی به نام جیمز رایت به همکاری در یک شرکت مخابراتی دعوت شد و از همان زمان بود که از دنیای بازیگری فاصله گرفت و خیلی سریع بدل به یک سرمایه دار بزرگ شد به نحوی که بیش از 660 کارگر و کارمند در شرکت او مشغول به کار شدند. 

جردن که یکی از خلاق‌ترین مدیران اقتصادی در دنیای مالی بریتانیا محسوب می‌شود با کتاب پرفروش‌ خود توانسته نظر علاقه‌مندان به فوتبال جزیره و خارج از آن را به خود جلب کند. وی تمام مصاحبه‌های تند و حاشیه‌ساز خود 10 سال مدیریت در کریستال پالاس را به چاپ رسانده است. در این مصاحبه‌ها کمتر کسی توانسته است از پس منطق و دلایلی که او علیه اتحادیه فوتبال انگلستان و حمایت از تیم‌های ثروتمند و صاحب‌تماشاگر دیگر مطرح کرده برآید و پاسخ وی را بدهد و همین بر جذابیت این کتاب افزوده است؛ به ویژه در قسمت‌هایی که درباره مبارزه با مسایل نژادپرستی صحبت کرده با اقبال عمومی از سوی اتحادیه‌هایی که علیه نژادپرستی فعالیت می‌کنند، روبه‌رو شده و به همین دلیل اتحادیه فوتبال اروپا و شخص میشل پلاتینی رییس این اتحادیه نیز از وی درخواست کرده برای از میان برداشتن این معضل بزرگ در ورزشگاه‌های اروپایی با آنان همکاری کند.