مسعود سلطانیفر، وزیر احتمالی ورزش در مصاحبهاش با رسانهها با تاسف عنوان کرده است که «برای جوانان ما مهم است که وزنه بردارشان قویترین مرد جهان در عرصه وزنهبرداری شود، ولی برایشان مهم نیست شمارگان کتاب چقدر است و چه تعداد از افراد جامعه اهل مطالعهاند.» حبیبالله نیکنژاد، ورزشینویس پیشکسوت به این بهانه یادداشت کوتاهی نوشته است که میخوانید.-
این وزیر پیشنهادی با تاکید بر جاذبه عمومی ورزش بین عموم مردم عنوان کرده است که «شاید برای بسیاری از جوانان ما مهم نباشد که ما در بیوتکنولوژی و نانوتکنولوژی چقدر پیشرفت کردهایم؟ آیا ماهواره به فضا فرستادهایم یا خیر، برایشان مهم است که تیم ملی فوتبال به جام جهانی برود. برایشان مهم است که تیم ملی کشتی در تورنمنتهای مختلف مدال بگیرد. برایشان مهم است که تیم ملی والیبال، ایتالیا را ببرد...»
وی در ادامه با ابراز تاسف و نگرانی میگوید که «برای جوانان ما مهم نیست که تیراژ کتاب چقدر است واین مساله برای یک جامعه فرهنگی و انقلابی بسیار دردناک است.»
چنین درکی از وضعیت موجود و دغدغهمندی ایشان نسبت به مقوله فرهنگ انتظار ما را از وی بهعنوان کسی که در تمام مصاحبههایشان از کار مدیریتی با جوانان صحبت کرده بالا میبرد چرا که وی در جایگاه بالاترین مقام اجرایی در زمینه ورزش، مسوول برطرف کردن نابسامانیهاست.
با افسوس باید گفت با اینکه طی سه دهه اخیر نام باشگاههای ما به ترکیب فرهنگی ـ ورزشی مزین شده است اما عملاً از گسترش فرهنگ در آنان چیزی دیده نمیشود و در میادین ورزشی هم حرکتی فرهنگی را شاهد نبودهایم. حالا امیدواریم وزیر محترم ورزش نه تنها روی واژه «فرهنگ» که در عمل نیز در این امر بسیار بکوشد تا هر زمان خواست پست وزارت خود را به شخص دیگری تحویل دهد، آنگاه روی عملکرد گذشتهاش انگشت بگذارد و با افتخار اعلام کند که من توانستم فرهنگ ورزش را با گسترش سطح مطالعه عمومی بهبود ببخشم و حالا با افتخار اعلام میکنم جامعه ورزش ما بدل به یک قشر کتابخوان و با مطالعه شده که این مساله با گذشتههای دور و نزدیک قابل قیاس نیست.
نظر شما