نامههای کامو به سارتر بهعنوان نوشتههایی از طرف یک فیلسوف فرانسوی به فیلسوفی دیگر که نمادی از زندگی قبل از دوره خشونت های انقلابی سال 1952 محسوب میشود با اقبال منتقدان روبه رو شده است.-
کشف این نامه نشان می دهد که قبل از اینکه این دو فیلسوف مشهور مخالفتی بسیار عمومی درباره ضرورت «خشونت انقلابی» با هم داشته باشند (که سارتر موافق خشونت و کامو مخالف آن بود)، با یکدیگر صحبت می کردند و ارتباط داشتند.
کامو در نامه کوتاه دست نوشته اش نوشته است: «سارتر عزیز من، خوشحالم که تو و کستور خوب کار می کنید... به من خبر بده که کی بازمی گردی تا بتوانیم عصری آرام داشته باشیم.»
کستور اسم صمیمانه ای بود که سارتر برای شریک و همکار فیلسوفش، سیمون دو بووار انتخاب کرده بود.
این نامه توسط دو کتاب فروش در اورلئانز در یکی از کتاب های قدیمی که فقط 60 نسخه از آن منتشر شده بود پیدا شد. نامه تاریخ ندارد، اما باور می رود که در تاریخی بین سال های 1943، سالی که دو فیلسوف با هم آشنا شدند، و سال 1948 زمانی که دوستان خوبی بودند نوشته شده باشد. آن ها سال 1952 به مخالفت با نظرات یکدیگر پرداختند.
رونالد آرونسون متخصص آثار سارتر به روزنامه فرانسوی لیبراسیون گفت: این نامه بسیار مهم است چون نشان می دهد بر خلاف گفته چندی از نویسندگان، سارتر و کامو دوستی نزدیکی با هم داشتند.
دو بووار در کتاب اتوبیوگرافی اش «بهار زندگی» شرح می دهد که چگونه سارتر و کامو در مراحل تولید یکی از نمایشنامه های سارتر در سال 1943 با هم ملاقات کردند. سارتر قبل از این ملاقات نقدی بسیار خوب درباره «بیگانه» اثر معروف کامو نوشته بود.
به گفته اوا والنتین که یکی از دو نفری است که نامه را پیدا کرده، قسمت زیادی از نامه به عنوان یک راز باقی خواهد ماند چون از آنجا که تمامی مکاتبات بین این دو فیلسوف از بین رفته، هیچ راه و منبع موثقی برای تایید معنی کامل نامه وجود ندارد.
نظر شما