مسلم نادعلی‌زاده در گفت‌وگو با خبرگزاری کتاب ایران (ایبنا)، اظهار کرد: مجموعه 31 جلدی «این رستخیز آب» درباره تعزیه‌خوانی و اشعار تعزیه است و تاکنون 11 جلد این مجموعه آماده شده که تا پیش از ماه مبارک رمضان از سوی نشر خیمه چاپ و منتشر خواهند شد.

وی با اشاره به این‌که تاکنون نسخه‌های گوناگونی از تعزیه منتشر شده است، افزود: مجموعه «این رستخیز آب» از اشعار قدیمی و مناسبی تشکیل شده است و تحریفات نادرستی که در رسای اهل بیت (ع) و قیام عاشورا در برخی از اشعار وجود دارد، از این مجموعه حذف و روایات صحیح جایگزین آن‌ها شده‌اند.

نویسنده کتاب «این رستخیز آب» علاقه‌مندان به هنر و به ویژه شعر آیینی را مخاطبان اصلی این مجموعه نام برد و بیان کرد: همچنین گروهای تعزیه‌خوانی می‌توانند از اشعار این مجموعه استفاده کنند.

نادعلی‌زاده گفت: اشعاری این مجموعه از بیش از 30 مجلس تعزیه که در شهر دامغان اجرا می‌شوند، جمع‌آوری شده‌ان و از عالم زر تا قیامت را با محوریت قیام امام حسین (ع) بیان می‌کنند.

وی با اشاره به این‌که مهم‌ترین و زیباترین مجلس تعزیه، مجلس روز عاشورا است، اظهار کرد: نام این مجموعه از یکی از مصرع‌های شعر معروف محتشم کاشانی گرفته شده، شعری که در تمام مجالس عزاداری خوانده می‌شود،‌ و با مصرع «باز این چه شورش است» شهرت یافته است.

محقق و پزوهشگر حوزه تعزیه گفت: طي چند سال اخير توجه به تعزيه زيادتر شده است و عده زيادي به تحقيق در اين زمينه روي آورده و كتاب‌هاي مختلفي هم در اين عرصه منتشر و تعزيه‌هايي هم جمع‌آوري كرده‌اند. اين كارها در اين سال‌ها صورت گرفته كه حركتي بسيار مغتنم است. البته عده افرادي كه در اين زمينه صاحب‌نظر و شاخص باشند و دل به اين كار سپرده باشند(به استثناي تعزيه‌خوانان حرفه‌اي و آناني كه تعزيه خواني را از پدر و بزرگان خود به ارث برده‌اند) چندان زياد نيست. بازهم می‌گویم که در سال‌هاي اخير توجه به تعزيه و نقش و اهميت تعزيه در زندگي مردم بسیار بيشتر از گذشته شده است.

نادعلی‌زاده خواستار توجه بیشتر جامعه دانشگاهی به مقوله تعزیه شد و ادامه داد: به ویژه که ضرورت دارد دانشجویان رشته‌هاي هنر به آموزش تعزيه رو بياورند.

وی درباره پیشینه تعزیه گفت: تعزیه نوعی نمایش مذهبی و سنتی ایرانی ـ شیعی است که بیشتر درباره شهادت امام حسین(ع) و مصائب اهل بیت (ع) در این واقعه اجرا می‌شود. درباره واژه تعزیه هم باید گفت که این واژه از ریشه تعزیت به معنای توصیه به صبر کردن، خرسندی دادن و پرسش از بازماندگانِ درگذشتگان گرفته شده و در برخی مناطق ایران مانند خراسان به معنای مجلس ترحیم است.

نویسنده کتاب «تعزیه در آرای فقیهان و عالمان شیعه» افزود: تعزیه جدا از شباهت‌هایش با عزاداری‌های آیینی گذشته، شکل تکامل یافته‌تر و پیچیده‌ترِ سوگواری‌های ساده شیعیان سده‌های نخستین برای شهدای کربلاست. اگر تعزیه را به معنی عزاداری و سوگواری و نه به معنی شبیه‌خوانی امروز در نظر بگیریم، نخستین سوگواری بعد از واقعه عاشورا از سوی گواهان عینی واقعه کربلا صورت گرفته است و این گواهان افرادی هستند که در سنین کودکی و نوجوانی در روز عاشورا به اسارت گرفته شدند.