مرادو مادرچاه قنات خیرآباد را می‌شناسد. روی گِل ریز چاه، یک سنگ سفید کار گذاشته‌اند. چاهخوهای خیرآباد پنج چاه، پائین‌تر از مادرچاه، چرخ کار گذاشته‌اند. استاد عباس سَر چاه کنارِ چرخ ایستاده و دارد ریسمان را امتحان می‌کند. چاهخوها دور آتشی که در پناه چاه پشته گیرانده‌اند دارند ناشتایی می‌خورند. مرادو خوشحال می‌شود که ممدو مهرعلی هنوز به راه نزده و آماده است که حرکت کند.
دست‌هایش را نزدیک آتش می‌گیرد تا گرم شود. مشهدی‌رضا برایش چای می‌ریزد. ضربان قلبش بیشتر شده است. دلش می‌خواهد از چاهخوها بپرسد که‌آیا از پدرش خبری دارند یا نه؟
صفحه 33/ مرادو (رمان)/ محمدعلی آزادیخواه/ نشر نون/ چاپ هشتم/ سال 1391/ 88 صفحه/ 3800 تومان
شنبه ۲۱ اردیبهشت ۱۳۹۲ - ۱۴:۰۰
نظر شما