چهارشنبه ۱۸ اردیبهشت ۱۳۹۲ - ۰۹:۳۰
فعالیت داوطلبانه در ایران بیشتر وقف و اهداست

محمد خندان، رییس اداره پژوهش و نوآوری نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور گفت: در کشور ما متاسفانه آن‌گونه که باید به فعالیت‌های داوطلبانه توجه نشده است و بیشتر این فعالیت از طریق انجمن خیران کتابخانه‌ساز شناخته می شود.-

به گزارش خبرگزاری کتاب ایران(ایبنا)، نشست امور خیریه و فعالیت‌‌های داوطلبانه در کتابخانه‌‌های عمومی با حضور منصور یزدانیان، مدير گروه کتابداري و اطلاع رساني دانشگاه خوارزمی و محمد خندان، رییس اداره پژوهش و نوآوری نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور عصر 17 اردیبهشت ماه در غرفه نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور برگزار شد. 

محمد خندان در این نشست عنوان کرد: کتابخانه‌های عمومی در مقایسه با کتابخانه‌های تخصصی مانند کتابخانه‌های ملی و دانشگاهی جایگاه متمایزی دارند.

وی افزود: در کتابخانه‌‌های عمومی کتابداران با بدنه جامعه در ارتباط هستند و وظیفه آن‌ها اطلاع‌رسانی عمومی است، پس کتابخانه‌های عمومی از مردم و برای مردم هستند.

خندان با بیان این‌که کتابداران در کتابخانه‌های عمومی با بدنه جامعه در ارتباط هستند و این تعامل در کتابخانه‌های تخصصی به دلیل محدودیت مراجعان وجود ندارد، اظهار کرد: باید فضای کتابخانه‌های عمومی را طوری فراهم کنیم تا جمعیت با حداقل هزینه و حداکثر بهره‌وری در آن مشارکت کنند.

رییس اداره پژوهش و نوآوری نهاد کتابخانه‌های عمومی کشور با تاکید بر فلسفه اجتماعی کتابخانه‌های عمومی کشور اظهار کرد: کتابخانه باید محل طبیعی حضور خانواده‌‌ها باشد تا نگاه‌معنا دار به فعالیت‌های داوطلبانه از بین برود و این مکان‌ها محلی باشد تا افراد بر اساس میل، رغبت، انگیزه و استعداد‌های شخصی به ارایه خدمات به مراجعان بپردازند. 

وی با تاکید بر اصلاح نگاه معنا دار به فعالیت های داوطلبانه در کتابخانه‌های عمومی گفت: کتابداران نباید فعالیت‌های داوطلبانه را نقطه مقابل خود بدانند و این طور تصور کنند که افراد داوطلب قرار است نقش آن ها را کمرنگ کنند و یا پست آن ها را از کتابخانه حذف کنند.

خندان با بیان این‌که برنامه‌ریزی کتابخانه‌های عمومی بر عهده کتابداران است، عنوان کرد: در کشور ما متاسفانه آن‌گونه که باید به فعالیت‌های داوطلبانه توجه نشده است و بیشتر این فعالیت از طریق انجمن خیران کتابخانه‌ساز شناخته می شود.

وی اظهار کرد: در کشور‌هایی مانند آمریکای شمالی بسیاری از افراد بعد از بازنشستگی، مشغول خدمت در انجمن‌های عام‌المنفعه از جمله کتابخانه‌های عمومی می شوند و این فعالیت به دلیل رضایت خاطر از زندگی است. 

خندان افزود: متاسفانه در ایران فعالیت‌های داوطلبانه تنها به وقف و اهدا محدود شده است.

منصوریان در این نشست گفت: در این زمینه سه پرسش مطرح می شود از جمله این ‌که جایگاه کار داوطلبانه در کتابخانه کجاست؟ با چه وجوه و سطوحی می‌توان در کتابخانه کار داوطلبانه انجام داد؟ و چه کسی از کار داوطلبانه سود می‌برد؟

وی اظهار کرد: طبیعی است که کتابخانه متعلق به مردم است و همه به یک میزان حق استفاده از کتابخانه را دارند و به یک میزان باید مشارکت داشته باشند و اعضای داوطلب در بسیاری از زمینه‌ها چون مجموعه‌سازی، شناسایی نیاز‌های کاربران می‌توانند به ارایه خدمات بپردازند.

منصوریان اظهار کرد: افزایش ساعات بازدید کتابخانه‌ها باعث ارایه خدمات مناسب‌تر می شود و داوطلبان می‌توانند در ساعات غیر اداری در امور فعالیت‌های کتابخانه‌ای مشارکت کنند.

وی افزود: نخستین کسی که از انجام فعالیت‌های داوطلبانه سود می برد، خود شخص است اما باید دیدگاه افراد نسبت به کار داوطلبانه تغییر کند زیرا تعریف کار دواطلبانه انجام خدمت بدون دستمزد و التزام است.

مدير گروه کتابداري و اطلاع رساني دانشگاه خوارزمی اظهار کرد: کتابخانه به عنوان یک نهاد اجتماعی از طریق فعالیت های اجتماعی به توسعه اجتماعی جامعه کمک می‌کند و در طی مراودات اجتماعی مشارکت‌های بزرگی در زندگی شخصی و اجتماعی افراد ایجاد می شود.

وی افزود: کمک داوطلبانه نخست به شخص کمک می کند و حق مشارکت در اداره امور کتابخانه‌ها به اندازه حق استفاده از این مراکز است.

خندان با بیان این‌که نخستین نگاه مدیریتی در بحث کمک‌های داوطلبانه، تمرکز‌زدایی است و برای این اتفاق باید کتابخانه‌ها را به مرکز همبستگی عمومی تبدیل کنیم. 

وی افزود: کتابداران با تاکید بر محله‌محوری،ارتباط با نهاد های اجتماعی مستقر در محله و همچنین تفویض اختیار در سطح گسترده به این قشر خدمات کتابخانه‌ای را گسترش می‌‌دهد. 

منصوریان در ادامه این نشست با تاکید بر فرهنگ‌سازی برای انجام فعالیت‌ةای داوطلبانه در کتابخانه‌های عمومی گفت: کار داوطلبانه باید با فرهنگ سازی پیش برود و تا وقتی که در کار دواطبانه منفعت گروهی در کنار منفعت شخصی مطرح نباشد، کار داوطلبی شکل نمی گیرد.

وی افزود: کتابخانه‌ها باید با فراهم کردن بستر ‌های لازم زمینه کار گروهی را ایجاد کنند زیرا کتابخانه نباید فقط محل عرضه کتاب، نشریات و آثار باشد و در کنار آن محلی برای گفت‌وگو و تبادل نظر فراهم باشد. 

منصوریان اظهار کرد: باید سالن‌های قرائت خانه و محلی برای برپایی سمینار‌‌ها در کتابخانه های عمومی ایجاد شود تا محلی برای گفت‌وگوی نویسندگان و مخاطبان کتابخانه فراهم شود.

نظر شما

شما در حال پاسخ به نظر «» هستید.

برگزیده

پربازدیدترین

تازه‌ها

اخبار مرتبط