آزمون‌های بازتاب
بازتاب‌ها واکنش‌های حرکتی غیرارادی زیر قشری هستند که پس از تحریک حسی مانند حرکت سر، نور، لمس و صدا نشان داده می‌شوند. هدف اصلی بازتاب‌ها، حفاظت و بقای نوزاد و تحریک سیستم عصبی و سیستم عضلانی است (گابارد، 2004، پاین و ایساکس، 2005). تعداد زیادی از بازتاب‌ها در دوران طفولیت (و حتی برخی در خلال رشد پیش از تولد) ظاهر می‌شوند و بازتاب‌ها معمولاً در 6 ماهگی در کودکان در حال رشد ناپدید و یا بازداری می‌شوند. بازتاب گرفتن قوی با کف دست نوزاد (یعنی، چنگ زدن به هر چیزی بعد از تحریک کف دست) در خلال اولین ماه‌های زندگی نوزاد برای والدین لذت‌بخش است. هرچند در سن 6 ماهگی بازتاب گرفتن با کف دست باید ناپدید شود و کودک اجازه یابد توانایی‌های گرفتن و رها کردن ارادی‌تر را نشان دهد.
شریل (2004) مدعی است که از همه بازتاب‌هایی که روی رفتار حرکتی تأثیر می‌گذارند صرفاً 10 بازتاب اصلی به طور نزدیکی با عملکرد حرکتی در ارتباط است. این بازتاب‌ها شامل بازتاب گرفتن کف دستی، بازتاب غیر متقارن انقباض گردن، بازتاب مورو، بازتاب متقارن انقباض گردن، بازتاب گرفتن کف پایی، بازتاب لابیرنتی (به پشت خوابیدن)، بازتاب لابیرنتی (به شکم خوابیدن)، بازتاب بازکننده متقاطع، و بازتاب حمایت مثبت می‌شوند. بازتاب‌های سطح نخاع مانند بازتاب باز کننده و برای تغذیه و حفظ حیات نوزاد هستند. بازتاب ساقه مغز مانند تونیک گردن، لابیرنتی و واکنش‌های مربوط به آن بازتاب‌های تنظیم‌کننده‌ای هستند که به جای تولید حرکات خاص بر تنش عضلانی تأثیر می‌گذارند.
صفحات 108 و 109/ سنجش فعالیت بدنی تطبیقی و رشدی/ مایکل هاروات، مارتین ای. بلاک و لوک ای. کلی/ ترجمه دکتر بهروز عبدلی و پروانه شمسی‌پور دهکردی و امیر شمس/ انتشارات حتمی/ چاپ اول/ سال 1391/ 326 صفحه/ 12900 تومان
شنبه ۳۱ فروردین ۱۳۹۲ - ۰۸:۰۰
نظر شما