مروارید
رو به آدم‌هایی که از من مقاومت می‌خواستند
هر روز بر مدار تازه‌ای ایستادم
آن سنگ بزرگ را بر سینه کوبیدم
دندان‌هایم را بر دست نشاندم
و به دریا پیوستم
تا از آنها مروارید بسازد
آن همه صخره
آن همه سنگ
آن همه موج...
منظومه‌ی خالی
که خورشید کوچکترین ستاره‌ی توست
و زمین، گردترین دندانت
دستت را بر شانه‌هایم احساس کردم
بی‌آنکه باران
ردپایی از تو بر جا بگذارد!
صفحات 62 و 63/ داربست/ آزاده بشارتی/ انتشارات دانشگاه مروارید/ چاپ اول/ سال 1391/ 91 صفحه/ 4900 تومان
سه‌شنبه ۳ اردیبهشت ۱۳۹۲ - ۱۸:۰۰
نظر شما