انتقال از عرضه و تقاضا به جامعه 

تک مبادلات وقتی زیاد تکرار می‌شوند، فضای کلی بازارها را شکل می‌دهند. به این ترتیب پس از شکل‌گیری منحنی‌های عرضه و تقاضای فردی در اقتصاد، نوبت به تجمیع آنها می‌رسد. این تجمیع با در نظر گرفتن فروضی چند، که عمدتا به مسأله جمع پذیری توابع در اقتصاد نظر دارد، انجام می‌گیرد. به این ترتیب جمع توابع تقاضاهای فردی «تقاضای بازار» را تولید می‌کند و جمع توابع عرضه بنگاه‌ها، «عرضه صنعت» را شکل می‌دهد.
اما تفاوت بین عرضه صنعت و تقاضای بازار، یا به طور دقیق‌تر، تفاوت بین صنعت و بازار چیست و چه خصوصیاتی آنها را از هم جدا می‌کند؟ در جواب باید بگوییم که این تفاوت‌ها هرچه باشد احتمالاً از سه ناحیه خواهد بود. یا تفاوتی در ماهیت عامل اقتصادی وجود دارد؛ یا آنکه اهداف و به اصطلاح توابع هدف این عوامل با هم متفاوت است و یا روش آنها. همانطور که گفته شد، تقاضای بازار به جمع یا اجتماعی ناظرست که عوامل اقتصادی (مصرف‌کنندگان) در آن با شرایطی که گفته شد به انتخاب ترکیب کالاها مبادرت می‌ورزند و از این طریق مطلوبیتشان را حداکثر می‌کنند. مشابه همین تحلیل در مورد بنگاه هم وجود داشت با این تفاوت که بجای مطلوبیت، سود و بجای قید بودجه، قید تکنولوژی و به جای کالا، عوامل تولید (سرمایه و نیروی ار) قرار دارند.

صفحات 120 و 121/ تحلیل و ساختار و نظریه بازار/ دکتر محمدهادی زاهدی وفا، علی‌اکبر ناسخیان/ انتشارات دانشگاه امام صادق(ع)/ چاپ اول/ سال 1391/ 324 صفحه/ 9000 تومان