مدل تصمیم‌گیری تصادفی (مدل بازیافت زباله)
مدل تصمیم‌گیری تصادفی یا اقتضایی از نسبیت بیشتری در مقایسه با مدل تدریجی برخوردار است. براساس این مدل، تصمیم‌گیری‌های بخش عمومی، تصادفی، اقتضایی، لحظه‌ای و مقطعی‌اند و صرفاً اهداف زودگذر و خواسته‌ها و مقایسه‌های آنی و فوری است که تصمیم‌گیری را هدایت می‌کند. تصمیم‌گیری، حاصل ترکیبی غیرقابل پیش‌بینی از اهداف و ابزارهاست که از سوی مشارکت‌کنندگان در تصمیم‌گیری ارائه می‌شود و پس از تلفیق اتفاقی، اتخاذ می‌شود. «مارچ» و «اولسون» با ارائه این مدل در واقع می‌خواستند بیان کنند که تا چه حد مدل عقلانی و تدریجی از واقعیات موجود به دور هستند. در عین حال ویژگی هرج و مرج گونه و غیرعقلانی بودن تصمیم‌گیری‌ها را نشان دهند. این مدل با اغراق در تصادفی بودنِ تصمیم‌گیری، نقش اهداف و ابزارهایی را که در حافظه تاریخی سازمان‌ها و سیاست‌گذاران رسوب و رسوخ کرده است را نادیده می‌گیرند. در عمل، عرصه تصمیم‌گیری سرشار از محاسبات، ارزیابی‌ها، دوراندیشی‌ها و دورنگری‌هاست. در حوزه‌های بسیاری از تصمیم‌گیری، به ویژه در حوزه‌های عمرانی، رفاهی و اموری از این قبیل می‌توان محاسبات بسیاری را انجام داد و تصمیم‌گیری‌ها را برآن اساس سامان داد.
صفحات 174 و 175/ مقدمه‌ای بر روش سیاست‌گذاری فرهنگی / دکتر کیومرث اشتریان/ انتشارات جامعه‌شناسان/ چاپ اول/ سال 1391/ 370 صفحه/ 7400 تومان
پنجشنبه ۱ فروردین ۱۳۹۲ - ۰۸:۰۰
نظر شما