تغییراتی در تکنیک و تمرین
درد شانه در شناگرانی دیده می‌شود که در شنای کرال سینه و پشت در چرخش بدن حول محور طولی و در شنای پروانه در بالا آوردن بالاتنه ضعف دارند. از آنجایی که بیشتر شناگران در تمریناتشان از مسافت زیادی شنای کرال سینه و پشت سود می‌برند، افزایش چرخش بدن معمولاً در جلوگیری از درد شانه کمک شایانی می‌کند. همچنین تفنس از دو طرف چرخش بدن را تشدید کرده و از درد شانه جلوگیری می‌کند.
با توجه به شدت درد شانه، بعضی مواقع استراحت دادن به شانه‌ی آسیب‌دیده سودمند است. استراحت می‌تواند به صورت کاهش مسافت شنا یا شدت تمرین، بیشتر کردن نسبت پا زدن (دست‌ها در کنار بدن به جای استفاده از تخته‌ی شنا و در صورت امکان استفاده از فین) و یا تمرین بیشتر در خشکی، در برنامه روزانه باشد.
واضح است که اجتناب از استفاده از کفی شنا (Hand Paddle) در جلوگیری از درد شانه اهمیت دارد. شناگری ممکن است از تغییر در شدت و یا مسافت تمرین دوری کند. ولی می‌توان گفت که بیشتر دردهای شانه در دوره کاهش تمرینات در پایان فصل شروع می‌شود، زیرا در این دوره افزایش مقدار تمرینات سرعتی، با شدت بالا جزو برنامه‌های تمرینی است.
صفحه 89/ بهداشت شنا و شناگر/ دکتر علیرضا رحیمی و مهرسا فریدنیا/ نشر ورزش/ چاپ اول/ سال 1391/ 152 صفحه/ 8500 تومان
پنجشنبه ۷ دی ۱۳۹۱ - ۰۸:۰۰
نظر شما