سعادت در نظام اخلاقی اسلام
باید گفت اختلاف اساسی نظام‌های اخلاقی در مفاهیم کلی نیست، زیرا همه‌ی آنها قبول دارند که انسان به دنبال سعادت خویش است، بلکه در مصادیق این مفاهیم کلی است. [11] به عبارت دیگر اختلاف در مقام پاسخگویی به این سوال است که سعادتی که گمشده‌ی انسان است و انسان با تمام تلاش به دنبال آن می‌گردد، چیست؟ چرا با اینکه سعادت‌خواهی در بشر فطری است و همه می‌خواهند لذایذشان دائمی و در عالی‌ترین کیفیت و شدت و در مقایسه با آلامشان بیشتر باشد، ولی راه دستیابی به آن را نمی‌دانند و هرکس در این زمینه سخنی می‌گوید؟
راه پاسخگویی به این سوال توجه به جهان‌بینی‌های متفاوت نظام‌های اخلاقی است که زیربنای افکار و نظریات آنها را تشکیل می‌دهد. در جهان‌بینی مادی، انسان موجودی مستقل، دارای عمر محدود و منحصر در همین دنیا معرفی می‌شود و در نتیجه سعادت وی نیز صرفاً در سعادت و لذت دنیوی خلاصه می‌شود، زیرا جز این سعادتی را نمی‌شناسد. ولی در جهان‌بینی اسلامی، انسان موجودی است وابسته به خداوند، دارای عمر نامحدود و دارای حیات اخروی علاوه بر حیات دنیوی، که در نتیجه سعادت او، امری ورای جهان ماده و دنیای فعلی و جاودانه است.
صفحه 189/ از اخلاق حسنه تا امنیت اخلاقی/ دکتر علی غلامی/ انتشارات دانشگاه امام صادق (ع)/ چاپ اول/ سال 1391/ 512 صفحه/ 10000 تومان
دوشنبه ۴ دی ۱۳۹۱ - ۱۸:۰۰
نظر شما